سید محمد موسوی عاملی: تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمد از عالمان خوش‌نام و ستایش‎شده در کتاب‌های [[رجال|رجالی]] شیعیان است. دقت او در تحقیق و تدریس از ویژگی‌هایی است که در وصف او بیان شده است. شیخ [[حر عاملی]] درباره وی گفته است: «سید محمد شخصیتی بزرگوار و دانشمندی فاضل و متبحّر و ماهر و محققی تیزبین بود و زاهد و عابد و صاحب ورع بود، وی جامع علوم بوده و جایگاه و منزلتی بزرگ داشت».<ref>حر عاملی، امل الآمل، ج ۱، ص۱۶۷.</ref> [[سید مصطفی تفرشی]] نیز در کتاب [[نقدالرجال]]، او را از بزرگان شیعه می‌شمارد.<ref>تفرشی، نقدالرجال، ج ۴، ص۲۷۰.</ref> و شیخ [[یوسف بحرانی]] نیز می‌گوید که فضل او آشکارتر از است که بتوان آن را انکار کرد.<ref> بحرانی، لؤلؤة البحرین، ص۴۵-۴۴.</ref>

درباره دقت وی در تحقیق گفته‌اند، سید محمد، روش فقهی استادش مقدس اردبیلی را دنبال کرد؛ در احادیث، تحقیق و تحفص کرده و آرا و اقوال و دریافت‌های علما را حجت نمی‌دانست.<ref>عظیمی، تاریخ فقه و فقها، ص۲۳۷.</ref> بنا بر گزارش برخی منابع، سید محمد به همراه صاحب معالم، به علت داشتن تقوا و علاقه شدید به اشتغالات علمی و از بیم آن که با مسافرت به ایران، شاه عباس از او بخواهد که وارد دربار شود؛ زیارت امام رضا(ع) را ترک کرد؛<ref>مدرس، ریحانه الادب، ج ۳، ص۳۹۲.</ref>