کاربر ناشناس
آیه اخوت: تفاوت میان نسخهها
←تفسیر
imported>Akhlaghi (←تفسیر) |
imported>Akhlaghi (←تفسیر) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
[[ابن عباس]] میگوید: وقتی آیه اخوت نازل شد، [[پیامبر]] صلیاللهعلیهوآلهوسلّم میان مسلمانان پیوند برادری برقرار ساخت. همه مسلمانان را طبق منزلتشان با یکدیگر برادر اعلام کرد. آن گاه به [[علی]] علیهالسّلام فرمود: "تو برادر منی و من برادر تو"<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۱۰۸ </ref> <ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۴</ref> | [[ابن عباس]] میگوید: وقتی آیه اخوت نازل شد، [[پیامبر]] صلیاللهعلیهوآلهوسلّم میان مسلمانان پیوند برادری برقرار ساخت. همه مسلمانان را طبق منزلتشان با یکدیگر برادر اعلام کرد. آن گاه به [[علی]] علیهالسّلام فرمود: "تو برادر منی و من برادر تو"<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۱۰۸ </ref> <ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۴</ref> | ||
آلوسی صاحب تفسیر [[روح المعانی]]، نسبت اخوت به مؤمنین را مجاز و از باب استعاره یا تشبیه بلیغ دانسته و می گوید: شركت دو نفر در داشتن ایمان، شبیه است به شركت آن دو، در اصل تولد؛ زیرا همان گونه که تولد منشأ بقای در این دنیا است، ایمان نیز سبب بقای در بهشت خواهد بود.<ref>آلوسی، روح المعانی، ج ۱۳، ص ۳۰۳</ref> | [[امام صادق]] (ع) می فرماید: مؤمن برادر مؤمن و چشم او و راهنمای او است، به او خیانت نمی كند، و ستم بر او روا نمی دارد و او را فریب نمی دهد، و اگر وعده ای به او داد خلف وعده نمی كند. <ref> کلینی، اصول کافی، ج ۴، حدیث ۳، ص ۴۹۱ </ref> | ||
*آلوسی صاحب تفسیر [[روح المعانی]]، نسبت اخوت به مؤمنین را مجاز و از باب استعاره یا تشبیه بلیغ دانسته و می گوید: شركت دو نفر در داشتن ایمان، شبیه است به شركت آن دو، در اصل تولد؛ زیرا همان گونه که تولد منشأ بقای در این دنیا است، ایمان نیز سبب بقای در بهشت خواهد بود.<ref>آلوسی، روح المعانی، ج ۱۳، ص ۳۰۳</ref> | |||
[[علامه طباطبایی]] اطلاق اخوت را حقیقت و از سنخ نسبت های اعتباری می داند و معتقد است: مقصود از اخوت در آیه شریفه اخوت دینی و اعتباری است که تنها آثار اجتماعی دارد و در نكاح و ارث اثری ندارد. <ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج ۱۸، ص ۴۷۲. | *[[علامه طباطبایی]] اطلاق اخوت را حقیقت و از سنخ نسبت های اعتباری می داند و معتقد است: مقصود از اخوت در آیه شریفه اخوت دینی و اعتباری است که تنها آثار اجتماعی دارد و در نكاح و ارث اثری ندارد. <ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج ۱۸، ص ۴۷۲.</ref> | ||
و از آنجا كه در بسیاری از اوقات، روابط در این گونه مسائل جانشین ضوابط می شود، بار دیگر هشدار داده و در پایان آیه می افزاید: تقوای الهی پیشه كنید تا مشمول رحمت او شوید (وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ) <ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۲۲، ص ۱۶۹</ref> | و از آنجا كه در بسیاری از اوقات، روابط در این گونه مسائل جانشین ضوابط می شود، بار دیگر هشدار داده و در پایان آیه می افزاید: تقوای الهی پیشه كنید تا مشمول رحمت او شوید (وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ) <ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۲۲، ص ۱۶۹</ref> |