کاربر ناشناس
آیه اخوت: تفاوت میان نسخه‌ها
←تفسیر
imported>Akhlaghi |
imported>Akhlaghi (←تفسیر) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
این آیه شریفه به یکی از مهم ترین مسئولیت های اجتماعی مسلمانان اشاره نموده و مؤمنان را برادر یكدیگر معرفی می نماید و نزاع و درگیری میان آنان را درگیری میان برادران می نامد. از این رو به آنان دستور می دهد که در میان دو برادر خود، صلح و آشتی برقرار كنید (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَینَ أَخَوَیكُمْ). | این آیه شریفه به یکی از مهم ترین مسئولیت های اجتماعی مسلمانان اشاره نموده و مؤمنان را برادر یكدیگر معرفی می نماید و نزاع و درگیری میان آنان را درگیری میان برادران می نامد. از این رو به آنان دستور می دهد که در میان دو برادر خود، صلح و آشتی برقرار كنید (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَینَ أَخَوَیكُمْ). | ||
همان اندازه كه برای ایجاد صلح در میان دو برادر نسَبی تلاش و كوشش می كنید باید در میان مؤمنان متخاصم نیز برای برقراری صلح به طور جدی و قاطع وارد عمل شوید. اخوت و برادری مسلمانان تنها در لفظ و در شعار نیست، بلكه در عمل و تعهدهای متقابل نیز همه خواهر و برادرند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه ج ۲۲، ص ۱۷۲.</ref> | همان اندازه كه برای ایجاد صلح در میان دو برادر نسَبی تلاش و كوشش می كنید باید در میان مؤمنان متخاصم نیز برای برقراری صلح به طور جدی و قاطع وارد عمل شوید. اخوت و برادری مسلمانان تنها در لفظ و در شعار نیست، بلكه در عمل و تعهدهای متقابل نیز همه خواهر و برادرند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه ج ۲۲، ص ۱۷۲.</ref> | ||
[[ابن عباس]] می‌گوید: وقتی آیه اخوت نازل شد، [[پیامبر]] صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم میان مسلمانان پیوند برادری برقرار ساخت. همه مسلمانان را طبق منزلتشان با یکدیگر برادر اعلام کرد. آن گاه به [[علی]] علیه‌السّلام فرمود: "تو برادر منی و من برادر تو"<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۱۰۸ </ref> <ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۴</ref> | |||
آلوسی صاحب تفسیر [[روح المعانی]]، نسبت اخوت به مؤمنین را مجاز و از باب استعاره یا تشبیه بلیغ دانسته و می گوید: شركت دو نفر در داشتن ایمان، شبیه است به شركت آن دو، در اصل تولد؛ زیرا همان گونه که تولد منشأ بقای در این دنیا است، ایمان نیز سبب بقای در بهشت خواهد بود.<ref>آلوسی، روح المعانی، ج ۱۳، ص ۳۰۳</ref> | آلوسی صاحب تفسیر [[روح المعانی]]، نسبت اخوت به مؤمنین را مجاز و از باب استعاره یا تشبیه بلیغ دانسته و می گوید: شركت دو نفر در داشتن ایمان، شبیه است به شركت آن دو، در اصل تولد؛ زیرا همان گونه که تولد منشأ بقای در این دنیا است، ایمان نیز سبب بقای در بهشت خواهد بود.<ref>آلوسی، روح المعانی، ج ۱۳، ص ۳۰۳</ref> | ||