پرش به محتوا

انجمن خیریه حجتیه مهدویه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۷: خط ۷:
بنیانگذار انجمن حجتیه، شیخ محمود ذاکرزاده تولایی، مشهور به شیخ [[محمود حلبی]]، از خطبا و علمای [[مشهد]] بود.<ref>نوذری، عزت ­الله، ۱۳۸۰، ص ۱۴۰.</ref> پس از دهه ۲۰ شمسی و همزمان با رونق فعالیت فرقه بهائیت و فعالیت معتقدان آن در جامعه، بسیاری از روحانیون و اقشار مذهبی درصدد مبارزه و مقابله با این فرقه برآمدند. شیخ محمود حلبی هم که روحانی هیأت مسلم بن عقیل در [[مشهد]] بود، هر ساله در روزهای قبل و بعد از [[نیمه شعبان]]، در خیابان گوهرشاد (صاحب الزمان فعلی) [[مشهد]] که محل سکونت عده‌ای از بهائیان بود، مراسمی برگزار می‌کرد.<ref>عبدالحسین خسروپناه، جریانشناسی ضد فرهنگ‌ها، ص ۴۸۶.</ref>
بنیانگذار انجمن حجتیه، شیخ محمود ذاکرزاده تولایی، مشهور به شیخ [[محمود حلبی]]، از خطبا و علمای [[مشهد]] بود.<ref>نوذری، عزت ­الله، ۱۳۸۰، ص ۱۴۰.</ref> پس از دهه ۲۰ شمسی و همزمان با رونق فعالیت فرقه بهائیت و فعالیت معتقدان آن در جامعه، بسیاری از روحانیون و اقشار مذهبی درصدد مبارزه و مقابله با این فرقه برآمدند. شیخ محمود حلبی هم که روحانی هیأت مسلم بن عقیل در [[مشهد]] بود، هر ساله در روزهای قبل و بعد از [[نیمه شعبان]]، در خیابان گوهرشاد (صاحب الزمان فعلی) [[مشهد]] که محل سکونت عده‌ای از بهائیان بود، مراسمی برگزار می‌کرد.<ref>عبدالحسین خسروپناه، جریانشناسی ضد فرهنگ‌ها، ص ۴۸۶.</ref>


برخی، حلبی را در برخورد با بهائیان، متأثر از آیت الله شیخ [[احمد شاهرودی]] و آثار وی مانند «الحق المبین» (ردیه‌ای بر مرام و مسلک بابیان و بهاییان) دانسته‌اند.<ref>رسول جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی، ص ۵۲۹.</ref> برخی معتقدند اقدامات حلبی پس از آن آغاز شد که هیأت‌های مذهبی، شیخ محمود حلبی و سید عباس علوی را مامور تحقیق و پژوهش درباره بهائیت و بهائیان کردند، اما سید عباس علوی پس از مدتی همنشینی با بهائیان، به آنان پیوست و مبلغ بهائیت شد و این رخداد، احساس خطر شیعیان و مخصوصا شیخ محمود حلبی را برانگیخت.<ref>حسن پناهی، سیاست‌گریزی و ترویج جدایی دین از سیاست، روزنامه جمهوری اسلامی، ۸۱/۸/۹.</ref> بنابر منابعی دیگر، حلبی در سال ۳۲ش، پس از آنکه [[امام زمان]] در خواب از او خواست گروهی را برای مبارزه با بهائیت تشکیل دهد، به فکر تاسیس انجمن حجتیه افتاد.<ref>علیانسب و علوی نیک، جریان شناسی انجمن حجتیه، ص ۱۸.</ref>
برخی، حلبی را در برخورد با بهائیان، متأثر از آیت الله شیخ [[احمد شاهرودی]] و آثار وی مانند «الحق المبین» (ردیه‌ای بر مرام و مسلک [[بابیان]] و [[بهاییان]]) دانسته‌اند.<ref>رسول جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی، ص ۵۲۹.</ref> برخی معتقدند اقدامات حلبی پس از آن آغاز شد که هیأت‌های مذهبی، شیخ محمود حلبی و سید عباس علوی را مامور تحقیق و پژوهش درباره بهائیت و بهائیان کردند، اما سید عباس علوی پس از مدتی همنشینی با بهائیان، به آنان پیوست و مبلغ بهائیت شد و این رخداد، احساس خطر شیعیان و مخصوصا شیخ محمود حلبی را برانگیخت.<ref>حسن پناهی، سیاست‌گریزی و ترویج جدایی دین از سیاست، روزنامه جمهوری اسلامی، ۸۱/۸/۹.</ref> بنابر منابعی دیگر، حلبی در سال ۳۲ش، پس از آنکه [[امام زمان]] در خواب از او خواست گروهی را برای مبارزه با بهائیت تشکیل دهد، به فکر تاسیس انجمن حجتیه افتاد.<ref>علیانسب و علوی نیک، جریان شناسی انجمن حجتیه، ص ۱۸.</ref>


شیخ محمود حلبی تا پیش از کودتای ۲۸ مرداد، در عرصه سیاسی و مذهبی فعالیت داشت. در انتخابات مجلس هفدهم از مشهد نامزد شد، اما انتخاب نشد. وی از مبارزان [[ملی شدن صنعت نفت]] به شمار می‌آمد. او با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، عرصه سیاست را ترک کرد.<ref>رسول جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی، ص ۵۲۸.</ref>
شیخ محمود حلبی تا پیش از کودتای ۲۸ مرداد، در عرصه سیاسی و مذهبی فعالیت داشت. در انتخابات مجلس هفدهم از مشهد نامزد شد، اما انتخاب نشد. وی از مبارزان [[ملی شدن صنعت نفت]] به شمار می‌آمد. او با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، عرصه سیاست را ترک کرد.<ref>رسول جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی، ص ۵۲۸.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۰۰

ویرایش