کاربر ناشناس
فیضالله بن عبدالقاهر حسینی: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi جز (Mahboobi صفحهٔ فیض الله بن عبدالقاهر حسینی را به فیضالله بن عبدالقاهر حسینی منتقل کرد: اصلاح نیم فاصله.) |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''فیض اللّه بن عبدالقاهر حسینی نجفی تفرشی''' | '''فیض اللّه بن عبدالقاهر حسینی نجفی تفرشی''' معروف به '''میرفیض اللّه''' (متوفی ۱۰۲۵قمری)، [[محدّث]] و [[فقیه]] [[شیعی]] قرن یازدهم از شاگردان خاصِ [[محقق اردبیلی]]. | ||
==زیست نامه== | ==زیست نامه== | ||
وی در [[تفرش]] به دنیا آمد.<ref>تفرشی، نقد الرجال، | وی در [[تفرش]] به دنیا آمد.<ref>تفرشی، نقد الرجال، ج۴، ص۳۳.</ref> از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست. وی در [[رمضان]] ۱۰۲۵ق در [[نجف]] وفات یافت و در همانجا به خاک سپرده شد.<ref>کشمیری، کتاب نجوم السماء فی تراجم العلماء، ص۴۵؛ اعتمادالسلطنه، مطلع الشمس، ج۲، ص۶۹۸.</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
تفرشی برای تحصیل به [[مشهد]] رفت، سپس عازم نجف گردید و از شاگردان خاصِ [[محقق اردبیلی]] شد و از او [[اجازه روایت|اجازۀ روایت]] گرفت.<ref>تفرشی، نقد الرجال، | تفرشی برای تحصیل به [[مشهد]] رفت، سپس عازم نجف گردید و از شاگردان خاصِ [[محقق اردبیلی]] شد و از او [[اجازه روایت|اجازۀ روایت]] گرفت.<ref>تفرشی، نقد الرجال، ج۴، ص۳۳؛ خوانساری، روضات الجنات، ج۵، ص۳۶۸.</ref> وی همچنین از [[فقیه|فقها]] و [[حدیث|محدّثان]] متعددی همچون [[حسن بن زین الدین عاملی]] (صاحب معالم) روایت کرد.<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۴، ص۳۸۸ـ۳۹۰.</ref> | ||
==تدریس== | ==تدریس== | ||
او بعد از محقق اردبیلی عهدهدار تدریس شد و شاگردان بسیاری تربیت کرد، از جمله: | او بعد از محقق اردبیلی عهدهدار تدریس شد و شاگردان بسیاری تربیت کرد، از جمله: | ||
{{ستون-شروع}} | {{ستون-شروع}} | ||
# برادرزادهاش [[علی بن یونس تفرشی]]<ref>آقابزرگ طهرانی، ۱۴۰۳، | # برادرزادهاش [[علی بن یونس تفرشی]]<ref>آقابزرگ طهرانی، ۱۴۰۳، ج۱۸، ص۷۶.</ref> | ||
# [[علی بن محمود عاملی]] | # [[علی بن محمود عاملی]] | ||
# محمدبن علی تَبنینی | # محمدبن علی تَبنینی | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
# [[سید مصطفی تفرشی]]؛ [[سید محمد باقر خوانساری|خوانساری]]،<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج ۷، ص۱۶۸.</ref> احتمال داده که وی از شاگردان میرفیض الله باشد. | # [[سید مصطفی تفرشی]]؛ [[سید محمد باقر خوانساری|خوانساری]]،<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج ۷، ص۱۶۸.</ref> احتمال داده که وی از شاگردان میرفیض الله باشد. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
علی بن محمود عاملی، شولستانی و خاتون آبادی از وی اجازه روایت گرفتند.<ref>حرّعاملی، امل الا´مل، قسم ۲، ص۲۱۸؛ جزایری، الاجازة الکبیرة، ص۷۹؛ خوانساری، روضات الجنات، | علی بن محمود عاملی، شولستانی و خاتون آبادی از وی اجازه روایت گرفتند.<ref>حرّعاملی، امل الا´مل، قسم ۲، ص۲۱۸؛ جزایری، الاجازة الکبیرة، ص۷۹؛ خوانساری، روضات الجنات، ج۵، ص۳۶۹؛ صدر، ص۳۳۲.</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از جمله آثار اوست : | از جمله آثار اوست : | ||
{{ستون-شروع}} | {{ستون-شروع}} | ||
# تعلیقه بر آیات الاحکام یا [[زبدة البیان (کتاب)|زبدة البیان]] محقق اردبیلی<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، | # تعلیقه بر آیات الاحکام یا [[زبدة البیان (کتاب)|زبدة البیان]] محقق اردبیلی<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۴، ص۳۸۷.</ref> که همراه با زبدة البیان در ۱۳۰۵ق و ۱۳۶۸ق چاپ سنگی شده و نسخههای دیگری نیز با حواشی وی موجود است.<ref>رجوع کنید به زمانی نژاد، ص۱۶۶.</ref> | ||
# الاربعون حدیثاً یا رسالة فی اربعین حدیثاً فی سوء عاقبة المعاندین لاهل البیت که در ۱۰۱۳ق تألیف و در ۱۳۱۴ق همراه با نثر اللئالی چاپ شده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱، ص۴۲۴، ج ۱۱، ص۵۲؛ امین، اعیان الشیعه، | # الاربعون حدیثاً یا رسالة فی اربعین حدیثاً فی سوء عاقبة المعاندین لاهل البیت که در ۱۰۱۳ق تألیف و در ۱۳۱۴ق همراه با نثر اللئالی چاپ شده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱، ص۴۲۴، ج ۱۱، ص۵۲؛ امین، اعیان الشیعه، ج۸، ص۴۳۲.</ref> | ||
# تعلیقات بر بخش الهیات از شرح [[ملاعلی قوشچی]] بر [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید الاعتقاد]] [[نصیرالدین طوسی]]<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج ۴، ص۳۸۷.</ref> | # تعلیقات بر بخش الهیات از شرح [[ملاعلی قوشچی]] بر [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید الاعتقاد]] [[نصیرالدین طوسی]]<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج ۴، ص۳۸۷.</ref> | ||
# الانوار القمریة فی شرح الاثْنَی عشریة الصلاتیة از [[حسن بن زین الدین عاملی|حسن بن زین الدین]] (مؤلف معالم الاصول) | # الانوار القمریة فی شرح الاثْنَی عشریة الصلاتیة از [[حسن بن زین الدین عاملی|حسن بن زین الدین]] (مؤلف معالم الاصول) | ||
# حاشیه بر ذخیرة المعاد مولی [[محمد باقر سبزواری|محمدباقر سبزواری]] (متوفی | # حاشیه بر ذخیرة المعاد مولی [[محمد باقر سبزواری|محمدباقر سبزواری]] (متوفی ۱۰۹۰ق) | ||
# شرح معارج الاصول از [[محقق حلی|محقق حلّی]] | # شرح معارج الاصول از [[محقق حلی|محقق حلّی]] | ||
# منهاج الشریعة یا مفتاح الشریعة که حاشیه بر مختلف الشیعة علامه حلّی است<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، | # منهاج الشریعة یا مفتاح الشریعة که حاشیه بر مختلف الشیعة علامه حلّی است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج۲، ص۴۳۹، ج۶، ص۸۶، ۱۹۵، ج۱۴، ص۷۰.</ref> | ||
# تفرشی بر رسالۀ محقق اردبیلی درباره اینکه «امر به یک چیز مقتضی نهی از ضد خاص آن است» نیز نقد نوشته است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، | # تفرشی بر رسالۀ محقق اردبیلی درباره اینکه «امر به یک چیز مقتضی نهی از ضد خاص آن است» نیز نقد نوشته است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج۲۱، ص۳۹۷ـ۳۹۸.</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
به گزارش [[آقا بزرگ طهرانی]]<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، | به گزارش [[آقا بزرگ طهرانی]]<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج۱۰، ص۱۰۱.</ref> و خوانساری،<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۵، ص۳۶۸.</ref> [[سید نعمت الله جزایری]] تألیف کتابی شبیه به [[نقد الرجال (کتاب)|نقد الرجال]] را به تفرشی نسبت داده، اما ظاهراً تألیف [[میرفیض اللّه طباطبائی]] بوده است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==منابع == | ==منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/ | * محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳. | ||
* محمدحسن بن علی اعتمادالسلطنه، مطلع الشمس، چاپ سنگی تهران ۱۳۰۱ـ۱۳۰۳، چاپ تیمور برهان لیمودهی، چاپ افست تهران ۱۳۶۲ـ۱۳۶۳ش ؛ | * محمدحسن بن علی اعتمادالسلطنه، مطلع الشمس، چاپ سنگی تهران ۱۳۰۱ـ۱۳۰۳، چاپ تیمور برهان لیمودهی، چاپ افست تهران ۱۳۶۲ـ۱۳۶۳ش ؛ | ||
* عبداللّه بن عیسی افندی اصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱ـ۱۴۱۵؛ | * عبداللّه بن عیسی افندی اصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱ـ۱۴۱۵؛ |