کاربر ناشناس
ریحانة الادب (کتاب): تفاوت میان نسخهها
←لید
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
imported>Kheradmand (←لید) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
}} | }} | ||
'''رَیحانَةُ الاَدَب فی تَراجِمِ المَعروفینَ بالکُنیةِ اَوِ اللّقَب یا كنی و القاب'''، نوشته [[محمد علی مدرس تبریزی]]<small>(۱۲۹۶-۱۳۷۳ق)</small> كتابی به زبان فارسی در شرح حال و آثار دانشمندان، عارفان، فیلسوفان، ادیبان و شاعران اسلامی است که به لقب و [[کنیه]] شهرت دارند. | '''رَیحانَةُ الاَدَب فی تَراجِمِ المَعروفینَ بالکُنیةِ اَوِ اللّقَب یا كنی و القاب'''، نوشته [[محمد علی مدرس تبریزی]]<small>(۱۲۹۶-۱۳۷۳ق)</small> كتابی به زبان فارسی در شرح حال و آثار دانشمندان، عارفان، فیلسوفان، ادیبان و شاعران اسلامی است که به لقب و [[کنیه]] شهرت دارند. نویسنده در این کتاب افزون بر ترجمه اشخاص، گاهی اصطلاحات دیگر چون [[شیخین]]، [[صحاح سته]] و برخی فرق را توضیح داده است. رَیحانَةُ الاَدَب در ٩ جلد منتشر شده و جلد آخرش اختصاص به نمایهها و فهرستهای فنی یافته است. | ||
نویسنده در این کتاب افزون بر ترجمه اشخاص، گاهی اصطلاحات دیگر چون [[شیخین]]، [[صحاح سته]] و برخی فرق را توضیح داده است. | |||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
{{اصلی|محمد علی مدرس تبریزی}} | {{اصلی|محمد علی مدرس تبریزی}} | ||
نویسنده این کتاب محمدعلی بن محمد طاهر تبریزی خیابانی معروف به مدّرس<small>(۱۲۹۶-۱۳۷۳ق)</small><ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۱، ص۱۹؛ الذریعه، ج۱۴، ص۸۵</ref>از دانشمندان و عالمان روحانی است،<ref> آقا بزرگ، الذریعه، ج۸، ص۶۶</ref> مدرس در سال ۱۲۹۶ق در [[تبریز]] زاده شد و در ۱۳۷۳ق/۱۳۳۳ش در همانجا درگذشت. | نویسنده این کتاب محمدعلی بن محمد طاهر تبریزی خیابانی معروف به مدّرس<small>(۱۲۹۶-۱۳۷۳ق)</small><ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۱، ص۱۹؛ الذریعه، ج۱۴، ص۸۵</ref>از دانشمندان و عالمان روحانی است،<ref> آقا بزرگ، الذریعه، ج۸، ص۶۶</ref> مدرس در سال ۱۲۹۶ق در [[تبریز]] زاده شد و در ۱۳۷۳ق/۱۳۳۳ش در همانجا درگذشت. | ||
د | |||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
ریحانهالادب به ترتیب الفبایی کنیه و لقب اشخاص در هشت مجلد است، مشتمل بر مقدمه، پنج باب، و خاتمه است.<ref> مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۱، ص۲۰.</ref> | ریحانهالادب به ترتیب الفبایی کنیه و لقب اشخاص در هشت مجلد است، مشتمل بر مقدمه، پنج باب، و خاتمه است.<ref> مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۱، ص۲۰.</ref> |