کاربر ناشناس
بهره: تفاوت میان نسخهها
جز
←داعیان داودیان از این پس
imported>Zakeri جز (←تشکیل فرقه عَلیه) |
imported>Zakeri |
||
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
*'''اسماعیل بدرالدین''': در چنین شرایطی بود که سی و چهارمین داعی مطلق داودیان، یعنی اسماعیل بدرالدین (۱۰۶۵ ۱۰۸۵)، پایگاه دعوت بهرههای طیبی داودی را از احمدآباد به [[جام]] نگر منتقل کرد. تنها پس از مرگ اورنگ زیب در ۱۱۱۸ و زوال فرمانروایی مغولان هند بود که بهرههای اسماعیلی اجازه یافتند تا آزادانه به مراسم مذهبی و کار و فعالیت بپردازند.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۴۸۳۵۰.</ref> | *'''اسماعیل بدرالدین''': در چنین شرایطی بود که سی و چهارمین داعی مطلق داودیان، یعنی اسماعیل بدرالدین (۱۰۶۵ ۱۰۸۵)، پایگاه دعوت بهرههای طیبی داودی را از احمدآباد به [[جام]] نگر منتقل کرد. تنها پس از مرگ اورنگ زیب در ۱۱۱۸ و زوال فرمانروایی مغولان هند بود که بهرههای اسماعیلی اجازه یافتند تا آزادانه به مراسم مذهبی و کار و فعالیت بپردازند.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۴۸۳۵۰.</ref> | ||
*'''هبة الله المؤید فی الدین''': در دوره داعیگری هبة الله المؤید فی الدین ( | *'''هبة الله المؤید فی الدین''': در دوره داعیگری هبة الله المؤید فی الدین (۱۱۶۸-۱۱۹۳) که همزمان با آغاز استیلای [[انگلیس]] بر هند بود، نهضت جدایی طلبانهای دیگر در جامعه بهرههای داودی رخ داد. رهبران این نهضتِ ضد داعی اسماعیل بن عبدالرسول المجدوع، مؤلف کتابشناسی معروف اسماعیلی موسوم به [[فهرسة الکتب و الرسائل]] (چاپ علینقی منزوی، تهران ۱۳۴۴ ش) و پسرش هبة الله بودند که نهضت آنان به هبتیه مشهور شد. امروزه، گروه کوچکی ازاین فرقه بهره هنوز در [[اوجین]] باقیاند.<ref>محمدعلی رامپوری، موسم بهار فی أخبار الطاهرین الاخیار، ج۳، ص۴۴۰۵۲۶. </ref> | ||
*'''یوسف نجم الدین:''' چهل و دومین داعی مطلق بهرههای داودی، یوسف نجم الدین ( | *'''یوسف نجم الدین:''' چهل و دومین داعی مطلق بهرههای داودی، یوسف نجم الدین (۱۲۰۰-۱۲۱۳)، مرکز دعوت را به [[سورات]] منتقل کرد که در آن زمان زیر استیلای بریتانیا بود و ازاین لحاظ برای اسماعیلیان محل امنی به شمار میرفت. برادر و جانشین یوسف نجم الدین، عبدعلی سیف الدین (۱۲۱۳-۱۲۳۲)، مدرسه معروف به «[[سیفی درس]]» ([[جامعة السیفیة]]) را در سورات برای تعلیم و تربیت علمای داودی و نیز برای ارائه تعلیمات عالی مذهبی به اعضای جامعه بهرههای داودی تأسیس کرد. این مدرسه، با شعبهاش که چندی بعد در شهر [[بمبئی]] افتتاح شد، همچنان مرکز تعلیمات دینی به روشهای سنتی برای بهرههای داودی است.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۵۲. </ref> | ||
*'''عبدعلی سیف الدین''': در زمان عبدعلی سیف الدین، چهل و سومین داعی مطلق داودیان، که بریتانیا بر هندوستان استیلای کامل یافت، اذیت و آزار بهرههای اسماعیلی پایان گرفت، اما کشمکشهای داخلی و تحزّب که اغلب بر سر جانشینی داعی و مسائل مالی پش میآمد، و نیز درگیری با دیگر گروههای [[مسلمان]] هند و با هندوها همچنان از ویژگیهای تاریخ بعدی بهرههای داودی است.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۵۲.</ref> | *'''عبدعلی سیف الدین''': در زمان عبدعلی سیف الدین، چهل و سومین داعی مطلق داودیان، که بریتانیا بر هندوستان استیلای کامل یافت، اذیت و آزار بهرههای اسماعیلی پایان گرفت، اما کشمکشهای داخلی و تحزّب که اغلب بر سر جانشینی داعی و مسائل مالی پش میآمد، و نیز درگیری با دیگر گروههای [[مسلمان]] هند و با هندوها همچنان از ویژگیهای تاریخ بعدی بهرههای داودی است.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۵۲.</ref> |