حدیث دوازده خلیفه: تفاوت میان نسخه‌ها

«قندوزی حنفی» پس از نقل حدیث به نظر برخی محققان اشاره کرده که گفته‌اند: با دقّت در احادیثی که دلالت می‌کند بر اینکه خلفای بعد از [[پیامبر(ص)]] دوازده نفرند، معلوم می‌شود که مراد رسول خدا از این احادیث، امامان دوازده‌گانه‌ای است که از اهل بیت خود آن حضرت‌اند. او معتقد است تطبیق حدیث بر [[خلفای راشدین]] ممکن نیست؛ چون کمتر از دوازده نفرند. نیز حمل این حدیث بر [[خلافت بنی امیه|پادشاهان اموی]] یا [[بنی عباس|سلاطین بنی عباس]] ممکن نیست، چون هر یک از این دو سلسله بیش از دوازده نفرند. و نیز افرادی اهل ظلم هستند و برخی از آن‌ها هم پایبندی چندانی به احکام اسلامی نشان نداده‌اند، جز [[عمر بن عبدالعزیز]] و از سوی دیگر بنی امیه از [[بنی هاشم]] نیستند، در حالی که پیامبر(ص) درآن حدیث (در روایت عبدالملک از جابر) فرموده‌اند که تمامی آنان از بنی هاشم‌اند.

پس بناچار باید این حدیث را بر [[امامان شیعه|ائمه دوازده گانه‌ای]] که از [[اهل بیت]] پیامبراند حمل کنیم زیرا اینان آگاه‌ترین و دانشمندترین افراد زمانه خویش بودند و از نظر رفعت مقام، [[ورع]] و [[تقوا|پرهیزکاری]]، حَسبَ ونَسَب از همه اهل زمانه خود برتر بودند. از همه مهمتر اینکه علوم خود را از جدشان پیامبر گرامی اسلام(ص) به ارث برده بودند. او هم‌چنین احادیثی مثل [[حدیث ثقلین]] را مؤید نظر خود می‌داند.<ref>ینابیع المودة، ج۲، ص۵۳۵</ref>