عبدالحسین امینی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالحسین امینی''' معروف به '''علامه امینی'''، نویسنده کتاب [[الغدیر]]، [[فقیه]]، [[محدث]] ، [[کلام|متکلم]]، مورخ، نسخه‌شناس و از علمای بزرگ [[شیعه]] در قرن ۱۴ق. علامه امینی که از ٢٢ سالگی برای تحصیل علوم اسلامی به نجف رفته بود از [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[میرزا محمدحسین نایینی]]، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] و [[شیخ عبدالکریم حائری یزدی]] [[اجازه اجتهاد]] دریافت كرد. او علاوه بر نگارش آثار مهم علمی، [[مکتبة الامام امیرالمؤمنین العامة (نجف)|کتابخانه امیرالمؤمنین(ع)]] را در [[نجف]] تاسیس کرد که حاوی ۷۰ هزار نسخه خطی است. [[شهداء الفضیلة (کتاب)|شهداء الفضیلة]]، «سیرَتُنا و سنَتُنا سیرةُ نبیِنا و سنتِه»، «تفسیر سوره حمد» و «أدبُ الزائرِ لِمَن يَمَّمَ الحائر» در شرح آداب [[زیارت امام حسین (ع)]] از دیگر آثار اوست.

عبدالحسین امینی در مدارس تبریز، مقدمات علوم را آموخت و پس از فراگرفتن قرآن و مقدمات، به تحصیل فقه و اصول پرداخت و در درس عالمانی چون [[سیدمحمد مولانا]]، مؤلف مصباح السالکین، و [[سید مرتضی خسروشاهی]] و شیخ حسین، مؤلف هدایة الانام حاضر شد.<ref>حسینی دشتی، معارف و معاریف، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۵۰.</ref><ref name= "Hakimi nozde">حکیمی، «علامه امینی»، ص نوزده.</ref>

بامداد [[شنبه]] [[۱۳ تیر]] ۱۳۴۹ش، پیکر او [[تشییع]] شد.<ref>حکیمی، حماسه غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۳۴۷.</ref> افزون بر [[تهران]]، در شهرهای [[بغداد]]، [[کاظمین]]، [[کربلا]] و [[نجف]] نیز پیکر علامه امینی تشییع شد و پس از طواف دادن بر گرد [[آستان مقدس علوی]] به وصیت خود او، در حجره‌ای از [[کتابخانه امیرالمؤمنین]] [[علی(ع)]] که خود بنیانگذار آن بود، به خاک سپرده شد.<ref>شاکری، همرهی خضر، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۰.</ref> امینی در وصیت‌نامه‌اش خواست کسی را نایب او قرار دهند تا ده سال به [[کربلا]] برود. وی همچنین وصیت کرده بود ده سال مجلس عزا در روزهای شهادت [[فاطمه(س)]] برگزار کنند.

امینی از [[مرجع|مراجعی]] همچون [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[میرزا محمدحسین نایینی]]، [[محمدحسین غروی اصفهانی]]<ref>حسینی دشتی، معارف و معاریف، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۵۰.</ref> و [[شیخ عبدالکریم حائری یزدی]] [[اجازه اجتهاد]] دریافت كرد.<ref name= "Hakimi nozde"/> با توجه به تاریخ درگذشت مراجع مورد اشاره (که بین ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۴ق بوده است)، علامه امینی پیش از ۳۵ سالگی اجازه اجتهاد و روایت داشته است. او پس از اجازه اجتهاد و [[اجازه  روایت]] به تبریز بازگشت، اما پس از چندی دوباره به نجف رفت.<ref>سید کباری، «علامه امینی، غواص غدیر»، ص۴۴.</ref>

مشهورترین اثر علامه امینی، الغدیر فی الکتاب والسنة والأدب، کتابی است در اثبات امامت و خلافت بلافصل امام علی(ع) با استناد به واقعه غدیر و بررسی سند و دلالت حدیث غدیر.<ref>سرمد محمدی، «الغدیر فی الکتاب»، ج ۱۲، ص ۳۹.</ref>

== کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) ==