هشام بن سالم جوالیقی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هشام بن سالم جوالیقی جعفی'''، از اصحاب [[امام صادق(ع)]] و [[امام کاظم(ع)]]. تخصّص او در [[علم کلام]] بیش از [[فقه]] بود. امام صادق(ع) در برخی مسائل کلامی مانند [[توحید]] به او ارجاع می‌داد. او روایاتی را از امام صادق و امام کاظم نقل کرده است و از نظر علمای رجالی فردی [[ثقه]] به شمار می‌آید. نام وی در سلسلسه سند ۶۶۳ [[حدیث]] در کتب حدیثی [[شیعه]] آمده است.  هشام پس از [[شهادت]] امام صادق(ع)، در ترویج [[امامت]] امام کاظم(ع) نقش داشت. وی آثاری نیز داشته است که مشهورترین آنها کتابی درباره [[معراج]] است. [[اهل سنت]] برخی آراء خاص در [[توحید]] را به هشام نسبت داده‌اند.

هشام بن سالم اصالتاً از اهالی [[جوزجان]] که منطقه‌ای در نواحی [[بلخ]] خراسان بوده می‌باشد. برخی از منابع وی را از جمله اسرا به حساب آورده‌اند؛ ولی با توجه به اینکه فتح [[جوزجان]] در سال ۳۳ هجری قمری بوده<ref>ابن جوزی، المنتظم، ج۵، ص ۱۹</ref>، ظاهراً پدر یا اجداد وی از اسرا بوده‌اند. هشام بن سالم تا سال ۱۸۳ هجری قمری زنده بوده است.<ref>اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۲۶۶</ref>

وی در مدینه، خدمتکار بشر بن مروان بود.<ref>نجاشی، رجال، ص۴۳۴؛ کشی، رجال، ص۲۸۱.</ref> کنیه‌اش ابومحمد است.<ref>طوسی، رجال، ص۳۱۸.</ref> به وی غلام جعفی <ref>طوسی، رجال، ص۳۱۸.</ref> جوالیقی و علاف نیز می‌گفتند.<ref> کشی، رجال، ص۲۸۱.</ref> وی از اصحاب امام صادق و امام کاظم است.<ref>طوسی، رجال، ص۳۱۸ و ۳۴۵.</ref> او بر مباحث کلامی تسلط داشت و نامش در شمار راویان حدیث نیز ذکر شده است.