میرداماد: تفاوت میان نسخه‌ها

میرداماد در مسئله [[اصالت وجود]] و [[اصالت ماهیت]]، به‌پیروی از سهروردی، به اصالت ماهیت اعتقاد دارد.<ref>میرداماد، القبسات، ۱۳۶۷ش، مقدمه ایزوتسو، ص۱۲۴-۱۲۵.</ref> مشهورترین و مهم‌ترین نظریه او را نظریه «حدوث دَهْری» می‌دانند.<ref>میرداماد، القبسات، ۱۳۶۷ش، مقدمه فضل‌الرحمن، ص۱۲۸.</ref> [[ابن‌سینا]] و فیلسوفان پس از او، بر این باور بودند که عالم عقول هم مانند خداوند قدیم یعنی ازلی است و تنها تفاوت عقول با خداوند این است که خدا [[واجب‌الوجود]] است و عقول [[ممکن الوجود|ممکن‌الوجود]]؛<ref>میرداماد، القبسات، ۱۳۶۷ش، مقدمه فضل‌الرحمن، ص۱۳۲.</ref> اما به‌باور میرداماد، عقول قدیم نیستند؛ بلکه حادث‌اند.<ref>میرداماد، القبسات، ۱۳۶۷ش، مقدمه فضل‌الرحمن، ص۱۲۸.</ref> البته این حدوث در زمان روی نمی‌دهد. آن‌طور که ابن‌سینا می‌پندارد هم نیست که امری اعتباری و ذهنی باشد؛ بلکه امری واقعی و نفْس‌الامری است و در مرتبه وجودیِ «دهر» صورت می‌گیرد.<ref>میرداماد، القبسات، ۱۳۶۷ش، مقدمه فضل‌الرحمن، ص۱۳۳-۱۳۴.</ref>