مناظره امام باقر با حسن بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

مناظره امام باقر با حسن بصری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۸:۴۹

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۳

جز

جایگزینی متن - 'ی' به 'ي'

Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin

۹٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[حسن بصری]] نزد [[امام باقر (ع)]] رفت و عرض کرد: آمده‌ام سؤالاتی از شما بپرسم.
+[[حسن بصري]] نزد [[امام باقر (ع)]] رفت و عرض کرد: آمده‌ام سؤالاتي از شما بپرسم.
-امام فرمود: مگر تو فقیه اهالی [[بصره]] نیستی؟
+امام فرمود: مگر تو فقيه اهالي [[بصره]] نيستي؟
-گفت: چنین می‌گویند.
+گفت: چنين مي‌گويند.
-امام فرمود: امر بزرگی را به عهده گرفته‌ای. شنیده‌ام که می‌گویی خداوند مردم را به خودشان واگذار کرده است!
+امام فرمود: امر بزرگي را به عهده گرفته‌اي. شنيده‌ام که مي‌گويي خداوند مردم را به خودشان واگذار کرده است!
-حسن بصری ساکت شد. امام فرمود: اگر خداوند به کسی وعده‌ی امن و امان دهد، آیا او دیگر باید از چیزی بترسد؟
+حسن بصري ساکت شد. امام فرمود: اگر خداوند به کسي وعده‌ي امن و امان دهد، آيا او ديگر بايد از چيزي بترسد؟
 گفت: نه
-امام فرمود: من آیه‌ای می‌خوانم که تو آن را به اشتباه تفسیر کرده‌ای.
+امام فرمود: من آيه‌اي مي‌خوانم که تو آن را به اشتباه تفسير کرده‌اي.
-پرسید: کدام آیه؟
+پرسيد: کدام آيه؟
-فرمود: و جعلنا بینهم و بین القری التی بارکنا فیها قریً ظاهرةً وقدرنافیها الّّسیر سیروا فیها لیالی و ایّاماً آمنین. (سوره سبا آیه 18)
+فرمود: و جعلنا بينهم و بين القري التي بارکنا فيها قريً ظاهرةً وقدرنافيها الّّسير سيروا فيها ليالي و ايّاماً آمنين. (سوره سبا آيه 18)
-شنیده‌ام که جای امن را به [[مکه]] تفسیر کرده‌ای؟ وای بر تو! این چه امنیتی است که اموال اهالی آنجا به سرقت می‌رود و همواره عده‌ای کشته می‌شوند؟!
+شنيده‌ام که جاي امن را به [[مکه]] تفسير کرده‌اي؟ واي بر تو! اين چه امنيتي است که اموال اهالي آنجا به سرقت مي‌رود و همواره عده‌اي کشته مي‌شوند؟!
-سپس امام باقر به سینه مبارک خود اشاره کرد و فرمود: آن قریه‌های مبارک ماییم.
+سپس امام باقر به سينه مبارک خود اشاره کرد و فرمود: آن قريه‌هاي مبارک ماييم.
-[[حسن بصری]] گفت: فدایت شوم! آیا در قرآن آیه‌ای هست که به انسان‌ها بگوید قریه؟
+[[حسن بصري]] گفت: فدايت شوم! آيا در قرآن آيه‌اي هست که به انسان‌ها بگويد قريه؟
-امام فرمود: بله، آیه 8 سوره طلاق: و کاین من قریه عتت عن امر ربها ورسله فحاسبناها حسابا شدیدا و عذبناهاعذابا نُّکرا (و چه بسیار قریه‌هایی که از امر پروردگاروپیامبرانش سرپیچی کردند ،وماحسابسختی از آنان کشیدیم و به عذاب بدی مجازاتشان کردیم).
+امام فرمود: بله، آيه 8 سوره طلاق: و کاين من قريه عتت عن امر ربها ورسله فحاسبناها حسابا شديدا و عذبناهاعذابا نُّکرا (و چه بسيار قريه‌هايي که از امر پروردگاروپيامبرانش سرپيچي کردند ،وماحسابسختي از آنان کشيديم و به عذاب بدي مجازاتشان کرديم).
-بعد فرمود: آیا سرپیچی‌کننده در و دیوار است یا انسان‌ها؟
+بعد فرمود: آيا سرپيچي‌کننده در و ديوار است يا انسان‌ها؟
-حسن بصری گفت: بله؛ منظور همان انسان‌هاست.
+حسن بصري گفت: بله؛ منظور همان انسان‌هاست.
-امام فرمود: در آیه‌ی « واسأل القریه التی کنافیها» _سوره یوسف،آیه 82_ (از قریه ای که ما بودیم بپرس.) از قریه و دهستان سؤال می‌شود یا از اشخاص؟!
+امام فرمود: در آيه‌ي « واسأل القريه التي کنافيها» _سوره يوسف،آيه 82_ (از قريه اي که ما بوديم بپرس.) از قريه و دهستان سؤال مي‌شود يا از اشخاص؟!
-سپس فرمود: قری یعنی علمای [[شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و حلال و حرام را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو. و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا خداوند عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با جبر رفتار می‌کند نه با تفویض؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج 24، ص 235، ح 4.وطبرسی، احتجاج، ج2، ص327</ref>
+سپس فرمود: قري يعني علماي [[شيعيان]] ما و مقصود از سير، علم است. يعني هر کس به سوي ما آمد و حلال و حرام را از ما آموخت، ديگر از شک و گمراهي در امان است؛ زيرا احکام را از آنجا که بايد بياموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بيت]] وارثان علم و فرزندان برگزيده‌اند و آن فرزندان ما هستيم، نه تو و امثال تو. و مبادا بگويي خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زيرا خداوند عزوجل، دچار سستي و ضعف نيست تا کاري را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چيزي مجبور نمي‌کند که در اين صورت به آنها ظلم مي‌شود؛ خدا با بندگانش نه با جبر رفتار مي‌کند نه با تفويض؛ بلکه با امري بين آن دو رفتار مي‌کند.<ref>مجلسي، بحار الانوار، ج 24، ص 235، ح 4.وطبرسي، احتجاج، ج2، ص327</ref>
-== پانویس ==
+== پانويس ==
 <references />
@@ خط ۳۹: / خط ۳۹: @@
 == منابع ==
-#طبرسی،ابی منصور احمد بن علی،الاحتجاج، مشهد،نشر المصطفی،1403 ه.ق
+#طبرسي،ابي منصور احمد بن علي،الاحتجاج، مشهد،نشر المصطفي،1403 ه.ق
-#مجلسی، بحار الانوار،بیروت، دار احیاء التراث العربی،1403 هجری
+#مجلسي، بحار الانوار،بيروت، دار احياء التراث العربي،1403 هجري
-[[رده:امامان شیعه]]
+[[رده:امامان شيعه]]
-[[رده:امام محمد باقر علیه السلام ]]
+[[رده:امام محمد باقر عليه السلام ]]