Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۸۷
ویرایش
منی: تفاوت میان نسخه‌ها
←بانک اسپرم
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
مراکزی است که در آن، اسپرم مردانی که مایلند تا اسپرم آنها در آینده برای همسرشان یا زوجین نابارور دیگر، جهت باروری استفاده شود، برای مدت طولانی فریز و ذخیره می‌شود.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۹.</ref> استفاده از اسپرم‌های این مراکز جهت باروری، مسائل جدیدی را برای [[مجتهد|فقها]] مطرح کرده است که عبارتند از: | مراکزی است که در آن، اسپرم مردانی که مایلند تا اسپرم آنها در آینده برای همسرشان یا زوجین نابارور دیگر، جهت باروری استفاده شود، برای مدت طولانی فریز و ذخیره می‌شود.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۹.</ref> استفاده از اسپرم‌های این مراکز جهت باروری، مسائل جدیدی را برای [[مجتهد|فقها]] مطرح کرده است که عبارتند از: | ||
*'''تزریق اسپرم:''' در جایز بودن تزریق اسپرم ذخیره شده مردی که در زمان حیات و زوجیت از او اخذ شده، در رحم همسرش پس از مرگ او (شوهر)، میان فقها اختلاف نظر است.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۱۱.</ref> بنا به نظر فقیهانی مانند [[شیخ طوسی]]<ref>شیخ طوسی، المبسوط فی فقه الامامیه، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۷۵.</ref> [[ابن ادریس]]،<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۶۸.</ref> [[علامه حلی]]،<ref>علامه حلی، تذکرة‌الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۹.</ref> [[فاضل هندی]]<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۱۹.</ref> و [[سید عبدالاعلی سبزواری]]،<ref>سبزواری، مهذب‌الاحکام، دارالتفسیر، ج۳، ص۴۲۳.</ref> از آنجا که هر یک از زوجین می‌تواند دیگری را غسل دهد، پس علقه زوجیت با مرگ یکی از زوجین منتفی نمی‌شود. طبق این مبنا تزریق اسپرم در رحم زن پس از مرگ شوهر او، جایز است زیرا علقه زوجیت بین آنها برقرار است.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۱۱.</ref> برخی نیز تزریق اسپرم در رحم زن و بارورسازی او پس از مرگ شوهر را جایز ندانسته‌اند.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۶.</ref> فقهای [[شیعه]] استفاده از اسپرم ذخیره شده مرد بیگانه (غیر شوهر) در رحم زنی به جهت باروری را [[حرام]] دانسته‌اند.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۸.</ref> | *'''تزریق اسپرم:''' در جایز بودن تزریق اسپرم ذخیره شده مردی که در زمان حیات و زوجیت از او اخذ شده، در رحم همسرش پس از مرگ او (شوهر)، میان فقها اختلاف نظر است.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۱۱.</ref> بنا به نظر فقیهانی مانند [[شیخ طوسی]]<ref>شیخ طوسی، المبسوط فی فقه الامامیه، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۷۵.</ref> [[ابن ادریس]]،<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۶۸.</ref> [[علامه حلی]]،<ref>علامه حلی، تذکرة‌الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۹.</ref> [[فاضل هندی]]<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۱۹.</ref> و [[سید عبدالاعلی سبزواری]]،<ref>سبزواری، مهذب‌الاحکام، دارالتفسیر، ج۳، ص۴۲۳.</ref> از آنجا که هر یک از زوجین می‌تواند دیگری را غسل دهد، پس علقه زوجیت با مرگ یکی از زوجین منتفی نمی‌شود. طبق این مبنا تزریق اسپرم در رحم زن پس از مرگ شوهر او، جایز است زیرا علقه زوجیت بین آنها برقرار است.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۱۱.</ref> برخی نیز تزریق اسپرم در رحم زن و بارورسازی او پس از مرگ شوهر را جایز ندانسته‌اند.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۶.</ref> فقهای [[شیعه]] استفاده از اسپرم ذخیره شده مرد بیگانه (غیر شوهر) در رحم زنی به جهت باروری را [[حرام]] دانسته‌اند.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۸.</ref> | ||
*'''خرید و فروش اسپرم:''' اسپرم از [[عین نجس|اعیان نجس]] است و خرید و فروش اموری که عین نجاست است از نظر فقها حرام است.<ref>شیخ انصاری، کتاب‌المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۹.</ref> فقیهانی مانند [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] و [[امام خمینی]] بر این نظرند که خرید و فروش اعیان نجس و بویژه اسپرم به جهت نجاست آنها نیست؛ بلکه به دلیل آن که این امور در [[اسلام|شرع]] و [[عرف]] فاقد ارزش مالی هستند، خرید و فروش آنها حرام است.<ref>شیخ انصاری، کتاب‌المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۹۷-۹۸؛ امام خمینی، المکاسب‌المحرمه، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۸. </ref> بنا به نظر [[آیت الله منتظری]] در عصر حاضر، منی یا اسپرم دارای منفعت و ارزش مالی است و برای کارهایی مانند تلقیح مصنوعی و انجام آزمایش و مطالعات پزشکی مورد استفاده واقع می‌شوند و لذا خرید و فروش آنها جایز است.<ref>منتظری، دراسات فی المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۹۲.</ref> | *'''خرید و فروش اسپرم:''' اسپرم از [[عین نجس|اعیان نجس]] است و خرید و فروش اموری که عین نجاست است از نظر فقها حرام است.<ref>شیخ انصاری، کتاب‌المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۹.</ref> فقیهانی مانند [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] و [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] بر این نظرند که خرید و فروش اعیان نجس و بویژه اسپرم به جهت نجاست آنها نیست؛ بلکه به دلیل آن که این امور در [[اسلام|شرع]] و [[عرف]] فاقد ارزش مالی هستند، خرید و فروش آنها حرام است.<ref>شیخ انصاری، کتاب‌المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۹۷-۹۸؛ امام خمینی، المکاسب‌المحرمه، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۸. </ref> بنا به نظر [[آیت الله منتظری]] در عصر حاضر، منی یا اسپرم دارای منفعت و ارزش مالی است و برای کارهایی مانند تلقیح مصنوعی و انجام آزمایش و مطالعات پزشکی مورد استفاده واقع می‌شوند و لذا خرید و فروش آنها جایز است.<ref>منتظری، دراسات فی المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۹۲.</ref> | ||
*'''انتساب به پدر:''' اگر زنی از طریق تزریق اسپرم ذخیره شده در رحم او باردار شود؛ خواه این اسپرم متعلق به شوهرش باشد یا متعلق به مرد بیگانه‌ای و فرزندی از آن متولد شود، این فرزند منتسب به فرد صاحب اسپرم است و فرزند او محسوب می‌شود.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۸-۹۹.</ref> بنا به نظر فقها فرزند در لغت و از نظر عرف، همان کسی است که از نطفه شخص دیگری به وجود می‌آید.<ref>بحرانی، حدائق‌الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۲۳، ص۳۱۱-۳۱۲.</ref> | *'''انتساب به پدر:''' اگر زنی از طریق تزریق اسپرم ذخیره شده در رحم او باردار شود؛ خواه این اسپرم متعلق به شوهرش باشد یا متعلق به مرد بیگانه‌ای و فرزندی از آن متولد شود، این فرزند منتسب به فرد صاحب اسپرم است و فرزند او محسوب می‌شود.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۸-۹۹.</ref> بنا به نظر فقها فرزند در لغت و از نظر عرف، همان کسی است که از نطفه شخص دیگری به وجود می‌آید.<ref>بحرانی، حدائق‌الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۲۳، ص۳۱۱-۳۱۲.</ref> | ||