منی: تفاوت میان نسخه‌ها

*بقاء زوجیت: در جواز تزریق اسپرم فریز و ذخیره شده مردی که در زمان حیات و زوجیت از او اخذ شده، در رحم همسرش پس از مرگ او (شوهر)، میان فقها اختلاف نظر است.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۱۱.</ref> بنا به نظر فقیهانی مانند [[شیخ طوسی]]<ref>شیخ طوسی، المبسوط فی فقه الامامیه، ج۱، ص۱۷۵.</ref> [[ابن ادریس]]،<ref>ابن ادریس، السرائر، ج۱، ص۱۶۸.</ref> [[علامه حلی]]،<ref>علامه حلی، تذکرة‌الفقهاء، ج۱، ص۳۹.</ref> [[فاضل هندی]]<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، ج۲، ص۲۱۹.</ref> و [[سید عبدالاعلی سبزواری]]،<ref>سبزواری، مهذب‌الاحکام، ج۳، ص۴۲۳.</ref> از آنجا که هر یک از زوجین می‌تواند دیگری را غسل دهد، پس علقه زوجیت با مرگ یکی از زوجین منتفی نمی‌شود. طبق این مبنا تزریق اسپرم در رحم زن پس از مرگ شوهر او، جایز است زیرا علقه زوجیت بین آنها برقرار است.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۱۱.</ref> برخی نیز تزریق اسپرم در رحم زن و بارورسازی او پس از مرگ شوهرش را جایز ندانسته‌اند.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ص۹۶.</ref> فقهای شیعه استفاده از اسپرم ذخیره شده مرد بیگانه (غیر شوهر) در رحم زنی به جهت باروری را حرام دانسته‌اند.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ص۹۸.</ref>