سوره تکاثر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نعمت اهل بیت و پرسش از آن
جز (←معرفی: افزایش/ تکمیل) |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==نعمت اهل بیت و پرسش از آن== | ==نعمت اهل بیت و پرسش از آن== | ||
در [[آیه]] آخر سوره تکاثر آمده‌است در [[آخرت]] درباره نعمت‌ها پرسیده می‌شود (اینکه فرد آنها را در چه راهی صرف کرده‌است). در [[حدیث|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] گفته شده مراد از نعمت در این آیه، [[اهل بیت(ع)]] هستند. در این روایت آمده‌است [[ابوحنیفه]] ـ یکی از عالمان اهل سنت ـ درباره معنای این آیه از امام صادق(ع) پرسید. امام به او گفت به نظر تو منظور از «نعیم» در این آیه چیست که ابوحنفیه پاسخ داد مقصود غذا و آب است. امام صادق(ع) فرمود اگر [[خدا]] بخواهد تو را روز [[قیامت]] در پیشگاهش نگه دارد تا از هر لقمه‌ای که خورده‌ای و هر جرعه‌ای که نوشیده‌ای از تو سؤال کند، باید بسیار در آنجا بایستی، بلکه منظور از «نعیم» ما اهل بیت هستیم که خداوند با ما میان مردم الفت ایجاد کرد و پیوند داد، بعد از آنکه با هم اختلاف داشتند و دشمن بودند و با ما آنان را به [[اسلام]] هدایت کرد. این نعمتی است که خداوند درباره آن می‌پرسد، یعنی [[پیامبر(ص)]] و اهل بیت او.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۱۳.</ref> | در [[آیه]] آخر سوره تکاثر آمده‌است در [[آخرت]] درباره نعمت‌ها پرسیده می‌شود (اینکه فرد آنها را در چه راهی صرف کرده‌است). در [[حدیث|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] گفته شده مراد از نعمت در این آیه، [[اهل بیت(ع)]] هستند. در این روایت آمده‌است [[ابوحنیفه]] ـ یکی از عالمان اهل سنت ـ درباره معنای این آیه از امام صادق(ع) پرسید. امام به او گفت به نظر تو منظور از «نعیم» در این آیه چیست که ابوحنفیه پاسخ داد مقصود غذا و آب است. امام صادق(ع) فرمود اگر [[خدا]] بخواهد تو را روز [[قیامت]] در پیشگاهش نگه دارد تا از هر لقمه‌ای که خورده‌ای و هر جرعه‌ای که نوشیده‌ای از تو سؤال کند، باید بسیار در آنجا بایستی، بلکه منظور از «نعیم» ما اهل بیت هستیم که خداوند با ما میان مردم الفت ایجاد کرد و پیوند داد، بعد از آنکه با هم اختلاف داشتند و دشمن بودند و با ما آنان را به [[اسلام]] هدایت کرد. این نعمتی است که خداوند درباره آن می‌پرسد، یعنی [[پیامبر(ص)]] و اهل بیت او.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۱۳.</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]] مفسر بزرگ شیعی در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] تصریح دارد که که سؤال در [[آخرت]] از نعمت‌ها از این نظر است که آیا انسان از هر نعمتی در مسیر کمال و تقرب به خداوند از راه عبودیت بهره برده است یا خیر؟ و در حقیقت سؤال از نعمت، سؤال از عمل کردن به [[دین اسلام|دین]] درتمام شؤون زندگی است و طبیعی است که این سؤال، در واقع همان سؤال از نعمت پیامبر وامامان (ع) پس از اوست که خداوند اطاعت از آنان را واجب کرده است. روایاتی که نعمت (نعیم) در آیه را نعمت [[ولایت]] دانسته اند نیز همین سخن را تأیید می کنند. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۵۴.</ref> | [[علامه طباطبایی]] مفسر بزرگ شیعی در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] تصریح دارد که که سؤال در [[آخرت]] از نعمت‌ها از این نظر است که آیا انسان از هر نعمتی در مسیر کمال و تقرب به خداوند از راه عبودیت بهره برده است یا خیر؟ و در حقیقت سؤال از نعمت، سؤال از عمل کردن به [[دین اسلام|دین]] درتمام شؤون زندگی است و طبیعی است که این سؤال، در واقع همان سؤال از نعمت پیامبر وامامان (ع) پس از اوست که خداوند اطاعت از آنان را برای رسیدن به خودش(سلوک الی الله) واجب کرده است و راه این سلوک راهمان گونه که پیامبر(ص) و امامان(ع) تبیین کرده اند بهره گرفتن از نعمت های خداوند است.{{یادداشت| فالسؤال عن النعيم مرجعه السؤال عن العمل بالدين في كل حركة وسكون ومن المعلوم أيضا أن السؤال عن النعيم الذي هو الدين سؤال عن النبي صلى‌الله‌عليه‌وآله والأئمة من بعده الذين افترض الله طاعتهم وأوجب اتباعهم في السلوك إلى الله الذي طريقه استعمال النعم كما بينه الرسول والأئمة.}} روایاتی که نعمت (نعیم) در آیه را نعمت [[ولایت]] دانسته اند نیز همین سخن را تأیید می کنند. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۵۴.</ref> | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||