آیات نشوز: تفاوت میان نسخه‌ها

از محتوای آیات ۳۴ و ۱۲۸ سوره نساء، برای بیان احکام [[نشوز]] استفاده شده است.<ref>محقق اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفرية، ص۵۳۶.</ref> به گفته [[آیت‌الله مکارم شیرازی]] آیه ۱۲۸ سوره نساء مربوط به نشوز مردان است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۰۰.</ref> برخی مفسران با استناد به این گفته‌اند اگر زنی علائم نشوز را در شوهرش دید، می‌تواند برای ایجاد صلح علاقه از جانب شوهرش، از بعضی از حقوق خود صرف‌نظر كند تا به این وسیله از [[طلاق]] جلوگیری شود.<ref>طیب اصفهانی، اطیب‌البیان، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۲۲۵.</ref> نشوز به معنای سرپیچی کردن هر یک از زن و مرد از انجام وظایفی که دین اسلام نسبت به دیگری بر عهده او گذاشته است.<ref>طیب اصفهانی، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۲۲۵.</ref>  

آیه ۳۴ سوره نساء درباره نشوز زن و وظیفه مرد در برابر او را بیان می‌کند. مفسران بر اساس این آیه معتقدند مرد در مرحله اول باید زن را نصیحت کند، اگر فایده نداشت، در بستر به او پشت کرده یا بسترش را از او جدا کند و چنان‌چه این روش هم مؤثر نباشد، او را به صورت خفیف، تنبیه بدنی کند.<ref> طبرسی، مجمع‌البیان، ج۳، ص۱۶۹؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۴۷۳؛ قرائتی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۵۹۹؛ محقق اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، ص۵۳۷.</ref>