فطحیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←سرگذشت عبدالله افطح
imported>S.J.Mosavi جز (درج لینک زبان‌ها) |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
مطابق با برخی منابع تاریخی وی به تفکرات [[مرجئه |مرجئه]] <ref group="یادداشت">فرقه‌ای کلامی که معتقد بودند: عبادت کردن با کفر سودی ندارد وهمچنین گناه کردن هم چیزی از ایمان نمی کاهد؛ این فرقه نیت و عقیده را اصل و گفتار و کردار را فاقد اهمیت میدانستند.(شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۱۲۵.) </ref> و [[حشویه |حشویه]] <ref group="یادداشت">این فرقه همان افراطیون اهل سنت هستند که به نظر عقلی بی‌اعتناء بوده و این نظرات را بدعت می‌دانند.(معتزلی، ابن ابی الحدید ؛شرح نهج البلاغة، قم،انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی، ۱۴۰۴ق، ج ۶، ص۴۳۶.)</ref> گرایش داشته تا جایی که امام صادق(ع) او را مرجئه کبیر خطاب می‌کرد. به همین دلیل نیز عبدالله از جانب پدر طرد شده بود. <ref>مفید، الفصول المختارة، ص۳۱۲.</ref> | مطابق با برخی منابع تاریخی وی به تفکرات [[مرجئه |مرجئه]] <ref group="یادداشت">فرقه‌ای کلامی که معتقد بودند: عبادت کردن با کفر سودی ندارد وهمچنین گناه کردن هم چیزی از ایمان نمی کاهد؛ این فرقه نیت و عقیده را اصل و گفتار و کردار را فاقد اهمیت میدانستند.(شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۱۲۵.) </ref> و [[حشویه |حشویه]] <ref group="یادداشت">این فرقه همان افراطیون اهل سنت هستند که به نظر عقلی بی‌اعتناء بوده و این نظرات را بدعت می‌دانند.(معتزلی، ابن ابی الحدید ؛شرح نهج البلاغة، قم،انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی، ۱۴۰۴ق، ج ۶، ص۴۳۶.)</ref> گرایش داشته تا جایی که امام صادق(ع) او را مرجئه کبیر خطاب می‌کرد. به همین دلیل نیز عبدالله از جانب پدر طرد شده بود. <ref>مفید، الفصول المختارة، ص۳۱۲.</ref> | ||
بعد از شهادت امام صادق(ع) عبدالله خود را جانشین پدر معرفی کرد و در جایگاه وی قرار گرفت و غسل و کفن و دفن پدر را عهده‌دار شده و انگشتر آن حضرت را به دست نمود.<ref> شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> وی با استناد به این نقل از امام صادق (ع)که: «امامت هر امام به پسر بزرگ او منتقل می‌شود» مردم را گرد خود جمع کرد. | بعد از شهادت امام صادق(ع) عبدالله خود را جانشین پدر معرفی کرد و در جایگاه وی قرار گرفت و [[غسل]] و [[کفن]] و [[دفن]] پدر را عهده‌دار شده و انگشتر آن حضرت را به دست نمود.<ref> شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> وی با استناد به این نقل از امام صادق (ع)که: «امامت هر امام به پسر بزرگ او منتقل می‌شود» مردم را گرد خود جمع کرد. | ||
عبدالله هفتاد روز پس از شهادت امام صادق (ع)از دنیا رفت و هیچ فرزندی از او برجای نماند.<ref> شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> در نتیجه اعتقاد به امامت عبدالله افطح نیز پایان یافت و بیشتر پیروان او به امامت [[امام کاظم]](ع) معتقد گردیدند.<ref>طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج ۲، ص ۵۲۵.</ref> | عبدالله هفتاد روز پس از شهادت امام صادق (ع)از دنیا رفت و هیچ فرزندی از او برجای نماند.<ref> شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> در نتیجه اعتقاد به امامت عبدالله افطح نیز پایان یافت و بیشتر پیروان او به امامت [[امام کاظم]](ع) معتقد گردیدند.<ref>طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج ۲، ص ۵۲۵.</ref> | ||