مشهد السقط: تفاوت میان نسخه‌ها

این بنا به محسن بن حسین منسوب است. به گفته یاقوت در هنگام استراحت کاروان [[اسیران کربلا]] از [[کربلا]] به [[دمشق]] در این مکان، فرزند یکی از همسران [[امام حسین(ع)]]، سقط شده<ref> حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۱۸۶.</ref> یا فرزند همراه آنان که در حلب از دنیا رفته را در همین مکان [[دفن]] کرده‌اند.<ref>حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۸۴.</ref> البته منابع تاریخی فرزندی با نام محسن به امام حسین(ع) نسبت نداده‌اند.

این مکان در اصل چوب بستی بود، که سیف‌الدوله حمدانی در آنجا می‌نشست و مسابقه اسب‌دوانی را تماشا می‌کرد. آن را مشهدالدکّه و مشهدالطرح می‌گفتند.<ref> غزی، نهرالذهب، ج۲، ص۲۱۰.</ref> غزی از تاریخ ابن ابی طی نقل می‌کند: در سال ۳۵۱ق سیف الدوله در نقطه‌ای از شهر نوری دید، پس از حفاری آن مکان، سنگی را یافتند که بر آن نوشته شده بود.«هذا قبر محسن بن الحسین بن علی علیه‌السلام» او [[علویان]] را گرد آورد و از آنها پرسید که آیا [[امام حسین(ع)]] فرزندی به نام محسن داشته است؟ برخی از آنان گفتند: ما خبر نداریم. شنیده‌ایم [[حضرت فاطمه(س)]] باردار بود و [[پیامبر(ص)]] از جنین در شکم او به محسن یاد کرده است. محسن در حمله به خانه [[علی(ع)]] سقط شده است. برخی دیگر گفتند هنگامی که [[اسیران کربلا]] را از آنجا عبور داند، یکی از همسران امام حسین(ع) در آنجا سقط جنین کرد.<ref>غزی، نهرالذهب، ج۲، ص۲۱۰.</ref> برخی دیگر علت نام‌گذاری کوه جوشن را منزل کردن [[شمر بن ذی الجوشن]] همراه [[اسیران کربلا|اسیران]] و سر [[شهدای کربلا]] در آنجا ذکر کردند. به گفتۀ یاقوت در اینجا معدنی بود که از آن مس استخراج می‌شد. بر اثر برخورد بد معدنکاران با اسیران، مورد نفرین آنها قرار گرفتند و معدن از بین رفت.<ref> حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۱۸۶.</ref> سپس سیف الدوله گفت: «خداوند اذن داده است كه اين مكان آباد شود و من آن را به نام [[اهل بیت]] آباد مي‌كنم». و دستور داد تا مزار و مرقدی بر روی آن ساختند. و به خط کوفی بر آن نوشتند:

این زیارتگاه نخستین بار در سال ۳۵۱ق به دستور [[سیف‌الدوله حمدانی]] ساخته شد و در دوره‌های بعد، بازسازی شد در قرن هفتم برقرق بن رضی آن را تجدید بنا کرد و برای آن متولی، مؤذن و امام جماعت قرار داد.<ref>غزی، نهرالذهب، ج۲، ص۲۱۰.</ref>

* حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، ۱۹۹۵م.