حافظ شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال تولد حافظ اختلاف است و آن را از ۷۰۰ تا ۷۲۶ق گفته‌اند.<ref>مجاهدی، سیری در تاریخ زندگی و برگزیده غزلیات حافظ، ۱۳۸۳ش، ص۱۶.</ref> حافظ در زمان خود تنها به لقب شمس الدین و تخلص حافظ مشهور بوده و القاب و عناوینی همچون خواجه، لسان الغیب، ترجمان الاسرار، عمدة العارفین و سلطان الشعرا و نیز نسبت او یعنی شیرازی، ظاهرا پس از مرگ او اطلاق شده است.<ref>خواندمیر، حبیب السیر، ۳(۲)، ص۲۸۸؛ معین، حافظ شیرین سخن، ج۱، ص۹۷.</ref>

سال وفات حافظ ۷۹۲ق است. او را در کتِ شیراز یا مصلای آن شهر دفن کردند و ۶۳ سال بعد عمارتی بر آن ساخته شد.<ref>جمعی از نویسندگان، حافظ، در دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۵۸۸.</ref> آرامگاه کنونی او در سال ۱۳۱۴ش ساخته شده که از معماری دوره زندیه الهام گرفته شده است.<ref>[https://www.isna.ir/news/92072012417/%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AD-%D8%A8%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AD%D8%A7%D9%81%D8%B8-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA طراح بنای آرامگاه حافظ کیست؟]، خبرگزاری ایسنا.</ref>

==تحصیل==

گفته شده حافظ و کسی که بعدها دیوان او را گرد آورده است، هر دو در مجلس درس «قوام‌الدین عبدالله بن نجم‌الدین محمود شیرازی» <small>(درگذشته ۷۷۲ق)</small> حضور می‌یافته‌اند.{{مدرک}} در «مقدمه جامع دیوان» درباره اشتغال حافظ به درس آمده است: