احمد احسائی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پانویس =

}}

==زندگی==

===مسافرت‌ها===

احسایی در ۱۲۲۹ ق در راه زیارت عتبات به [[کرمانشاه]] وارد شد و با استقبال مردم روبه رو گشت. حاکم اصرار به اقامت وی در کرمانشاه داشت و با تعهدی که در مورد تدارک سفر هر سالۀ او به عتبات داد، او را به اقامت راضی کرد. این اقامت بجز سفری دو ساله حدود ۱۰ سال طول کشید. سپس به مشهد و یزد و کرمانشاه رفت و پس از چندی به عتبات رفت. آنجا را به عزم [[مکه]] ترک کرد، اما در دو منزلی [[مدینه]] درگذشت. <ref>همان، ۳۴-۴۰</ref>

===وفات===

===منابع تحقیق===

وی مورد توجه اساتید خود قرار گرفت. <ref>احسایی، عبدالله، ۱۷-۱۹</ref>

وی در مدت اقامت در عتبات، اجازه‌های متعدد روایی از مشاهیر عالمان دریافت کرد. مشایخ روایی احسایی به شرح زیر است؛

*سید مهدی بحرالعلوم

*[[میرزا مهدی شهرستانی]]

*[[احمد بحرانی دمستانی]]

*[[موسی کاشف الغطاء|شیخ موسی]] فرزند شیخ [[جعفر کاشف الغطاء]]

*[[میرزا حسن گوهر]]؛ احسایی پاسخ برخی سؤال نامه‌ها را بدو واگذار می‌کرد. <ref>گوهر، ۳۹-۴۰</ref>

*[[شیخ محمد حسن نجفی]]؛ معروف به صاحب جواهر <ref>بحرانی، ۴۰۷</ref>

*[[میرزا محمدتقی نوری]] <ref>آقابزرگ، ۱۸/۱۱</ref>

*[[اسدالله شوشتری]]

و نیز دو فرزند وی:

===احاطه به علوم گوناگون===

بخش زیادی از نوشته‌های احسایی را رسائلی تشکیل می‌دهد که وی در پاسخ [[استفتاء|استفتائات]] و سوالهایی که در موضوعات مختلف بدو می‌رسیده، نگاشته است و برخی از آنها اهمیت و عنوان مستقل یافته‌اند. شمار رسائلی که از وی به جا مانده است به بیش از ۱۰۰ می‌رسد و بیشتر آنها را در مجموعه‌های چاپی و خطی که در شمار آثار او می‌آید می‌توان یافت.

#شرح الزیارة الجامعة الکبیرة، بزرگترین و معروف‌ترین اثر احسایی است.

#حیاة النفس فی حظیرة القدس، کتابی مختصر در اصول عقاید که هم در جوامع الکلم و هم جداگانه چاپ شده است. از این کتاب دو ترجمه فارسی توسط سید کاظم رشتی و شیخ محمدحسین عظیم آبادی حاری منتشر شده است.

#شرح العرشیة شرحی بر العرشیة صدرالدین شیرازی.