پرش به محتوا

حسن بن علی بن فضال: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۴: خط ۲۴:
ابو علی «حسن بن علی بن فضال» بن عمر بن أیمن<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۲۰، ص۲۱۶.</ref> یا فضال تَیملی بن ربیعة بن بکر، بنده آزاد شده [[تیم الله بن ثعلبه]] بود.<ref>ابن ندیم، الفهرست، ۱۳۶۶ش، ص۴۰۸.</ref> وی از خاندان [[بنی فضّال |بنی فضّال]] است که از خانواده‌های علمی شیعه به شمار می‌روند و در میان آنان محدّثان بسیاری وجود داشته است.
ابو علی «حسن بن علی بن فضال» بن عمر بن أیمن<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۲۰، ص۲۱۶.</ref> یا فضال تَیملی بن ربیعة بن بکر، بنده آزاد شده [[تیم الله بن ثعلبه]] بود.<ref>ابن ندیم، الفهرست، ۱۳۶۶ش، ص۴۰۸.</ref> وی از خاندان [[بنی فضّال |بنی فضّال]] است که از خانواده‌های علمی شیعه به شمار می‌روند و در میان آنان محدّثان بسیاری وجود داشته است.


بنی فضال پس از [[امام صادق (ع)]] به امامت [[عبدالله افطح|عبداللّه افطح]]، فرزند آن حضرت، اعتقاد پیدا کردند؛ ولی در عین حال افرادی مورد اعتماد در روایت و ثقه بودند؛ به گزارش کشی، نیز حسن بن علی بن فضال فطحی‌مذهب بوده، اما در هنگام مرگ به امامت امام رضا(ع) شهادت داده است.<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۳۷.</ref> نقل شده است عده‎ای از [[امام عسکری(ع)]] درباره اعتبار روایات نقل شده توسط بنی فضال سوال کردند و وی در جواب فرمود: «خذوا ما رووا و ذروا ما رأوا؛ به روایات آنان عمل کنید؛ ولی معتقدات آن‌ها را کنار بگذارید.»<ref>طوسی، الغیبة، ۱۴۱۱ق،‌ ص۳۹۰.</ref>
بنی فضال پس از [[امام صادق (ع)]] به امامت [[عبدالله افطح|عبدالله افطح]]، فرزند آن حضرت، اعتقاد پیدا کردند؛ ولی در عین حال افرادی مورد اعتماد در روایت و ثقه بودند؛ به گزارش کشی، نیز حسن بن علی بن فضال فطحی‌مذهب بوده، اما در هنگام مرگ به امامت امام رضا(ع) شهادت داده است.<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۳۷.</ref> نقل شده است عده‎ای از [[امام عسکری(ع)]] درباره اعتبار روایات نقل شده توسط بنی فضال سوال کردند و وی در جواب فرمود: «خُذوا ما رَوَوا و ذَروا ما رَأوا؛ به روایات آنان عمل کنید؛ ولی معتقدات آن‌ها را کنار بگذارید.»<ref>طوسی، الغیبة، ۱۴۱۱ق،‌ ص۳۹۰.</ref>


کنیه‌اش ابا محمد است<ref> نجاشی، رجال،۱۴۲۴ق، ص۳۴.</ref> و برخی نیز کنیه‌اش را ابا‎بکر ذکر کرده‌اند که ظاهرا با ابن بکر اشتباه شده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۵، ۱۴۰۶ق، ص۲۰۶.</ref>
کنیه‌اش ابامحمد است<ref> نجاشی، رجال،۱۴۲۴ق، ص۳۴.</ref> و برخی نیز کنیه‌اش را ابا‎بکر ذکر کرده‌اند که ظاهراً با ابن بکر اشتباه شده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۵، ۱۴۰۶ق، ص۲۰۶.</ref>


==جایگاه رجالی==
==جایگاه رجالی==
۱۷٬۲۶۰

ویرایش