پرش به محتوا

ترتیل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۷ آوریل ۲۰۱۴
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Sama
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Sama
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''تَرْتیل'''، یکی از آداب تلاوت [[قرآن کریم]] است که بر اساس آن قرآن همراه با تدبر و صوتی دلنشین تلاوت می‌گردد و افزون بر اینکه واژه‌ای قرآنی است در سیره [[پیامبر اسلام (ص)]] به آن توجه شده است و امروزه یکی از دلنشین‌ترین شیوه‌های قرائت قرآن است که قاریان بسیاری، قرآن را با این شیوه تلاوت می‌کنند.
'''تَرْتیل'''، یکی از آداب تلاوت [[قرآن کریم]] است که بر اساس آن قرآن همراه با تدبر و صوتی دلنشین تلاوت می‌گردد و افزون بر اینکه واژه‌ای قرآنی است در سیره [[پیامبر اسلام (ص)]] به آن توجه شده است و امروزه یکی از دلنشین‌ترین شیوه‌های قرائت قرآن است که قاریان بسیاری، قرآن را با این شیوه تلاوت می‌کنند.
==ریشه ترتیل==
==ریشه ترتیل==
واژه «ترتیل» از «رَتَل» ، به معنی «منظم بودن و مرتب بودن» گرفته شده است، برای همین کسی که دندان‌هایش خوب و منظم و مرتب باشد، عرب به او «رتل الاسنان» می‌گوید و بدین جهت ترتیل به معنی پی در پی آوردن سخنان یا آیات از روی نظم و حساب، گفته شد و بر اثر کاربرد آن در [[قرآن]] مفاهیم دیگری از قبیل نیکو کردن کلام، آرام و شمرده خواندن، بدان افزوده شده است.<ref> زید بن علی، ص ۳۵۲؛ طبری، ج۸۰، ص۲۹؛ طوسی، التبیان، ج۱۰، ص۱۶۲؛ راغب، ص۳۴۱؛ میبدی، ج۱۰، ص۲۶۱؛ ابوالفتوح، ج۱۱، ص۲۹۸؛ ابن منظور، ذیل رتل</ref>
واژه «ترتیل» از «رَتَل»، به معنی «منظم بودن و مرتب بودن» گرفته شده است، برای همین کسی که دندان‌هایش خوب و منظم و مرتب باشد، عرب به او «رتل الاسنان» می‌گوید و بدین جهت ترتیل به معنی پی در پی آوردن سخنان یا آیات از روی نظم و حساب، گفته شد و بر اثر کاربرد آن در [[قرآن]] مفاهیم دیگری از قبیل نیکو کردن کلام، آرام و شمرده خواندن، بدان افزوده شده است.<ref> زید بن علی، ص ۳۵۲؛ طبری، ج۸۰، ص۲۹؛ طوسی، التبیان، ج۱۰، ص۱۶۲؛ راغب، ص۳۴۱؛ میبدی، ج۱۰، ص۲۶۱؛ ابوالفتوح، ج۱۱، ص۲۹۸؛ ابن منظور، ذیل رتل</ref>
ترتیل که در لغت به معنی منظّم و مرتّب ساختن است در اصطلاح، به مفهوم خواندن آیات قرآن همراه با تأنّی و نظم لازم و ادای صحیح حروف و تبیین کلمات و دقّت و تأمّل در مفاهیم آیات و اندیشه در نتایج آن است.
ترتیل که در لغت به معنی منظّم و مرتّب ساختن است در اصطلاح، به مفهوم خواندن آیات قرآن همراه با تأنّی و نظم لازم و ادای صحیح حروف و تبیین کلمات و دقّت و تأمّل در مفاهیم آیات و اندیشه در نتایج آن است.


کاربر ناشناس