پرش به محتوا

آیه و ان یکاد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۴۵: خط ۴۵:
و به منظور دور کردن چشم‌زخم بر سر در خانه‌ها، نصب می‌گردد. استفاده از آیه وان یکاد به عنوان کتیبه تزیینی برای سر در ورودی منزل رواج دارد و در میان کتبیه‌های سردرهای منازل، آیه «وان یکاد» بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است.<ref>محمدی، رجبی، «بررسی کتبیه‌ها»، ص۱۹-۲۸.</ref>  
و به منظور دور کردن چشم‌زخم بر سر در خانه‌ها، نصب می‌گردد. استفاده از آیه وان یکاد به عنوان کتیبه تزیینی برای سر در ورودی منزل رواج دارد و در میان کتبیه‌های سردرهای منازل، آیه «وان یکاد» بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است.<ref>محمدی، رجبی، «بررسی کتبیه‌ها»، ص۱۹-۲۸.</ref>  


به گفته [[مرتضی مطهری]]، اندیشمند [[شیعی]]، هیچ آیه‌ای به‌اندازه آیه «وَ انْ یکادُ الَّذینَ کفَروا» در میان مردم [[ایران]] برای شعار رایج نشده است<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۷، ص۶۴۳-۶۴۴.</ref> اما وی معتقد است که مدرکی که بر جلوگیری آیه «ان یکاد» از چشم‌زخم دلالت کند، وجود ندارد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۷، ص۶۴۳.</ref>بررسی دیوان های شاعران بزرگ زبان و ادبیات فارسی، نشان می دهد عنصر چشم زخم از وجوه گوناگون، مورد توجه ایشان قرار گرفته است و شاعران با باریک اندیشی های خود، مفاهیم جدیدی را در این زمینه آفریده اند که پیش از آنان سابقه ای نداشته است. {{شعر}}{{ب|فغان  که چشم بد آفتاب کم فرصت|  امان نداد به  شبنم که چشم باز کند}}{{پایان شعر}} {{شعر}}{{ب| دمِ آبی به کام ردل نصیب کس نمی گردد| از آن گردید  خضر از چشم شور تشنگان پنهان }} {{پایان شعر}} صائب تبریزی. {{شعر}}{{ب|گفتم به دعا که چشم بد دور زتو| ای دوست مگر چشم بدت من بودم}}{{پایان شعر}} ابوسعید ابوالخیر. {{شعر}} {{ب|صد بیابان زان سوی حرص و حسد |تا بدانجا چشم بد هم می رسد}} {{پایان شعر}} مولوی <ref>http://ensani.ir/fa/article/272589/
به گفته [[مرتضی مطهری]]، اندیشمند [[شیعی]]، هیچ آیه‌ای به‌اندازه آیه «وَ انْ یکادُ الَّذینَ کفَروا» در میان مردم [[ایران]] برای شعار رایج نشده است<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۷، ص۶۴۳-۶۴۴.</ref> اما وی معتقد است که مدرکی که بر جلوگیری آیه «ان یکاد» از چشم‌زخم دلالت کند، وجود ندارد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۷، ص۶۴۳.</ref>بررسی دیوان های شاعران بزرگ زبان و ادبیات فارسی، نشان می دهد عنصر چشم زخم از وجوه گوناگون، مورد توجه ایشان قرار گرفته است و شاعران با باریک اندیشی های خود، مفاهیم جدیدی را در این زمینه آفریده اند که پیش از آنان سابقه ای نداشته است. {{شعر}}{{ب|فغان  که چشم بد آفتاب کم فرصت|  امان نداد به  شبنم که چشم باز کند}}{{پایان شعر}} {{شعر}}{{ب| دمِ آبی به کام دل نصیب کس نمی گردد| از آن گردید  خضر از چشم شور تشنگان پنهان }} {{پایان شعر}} صائب تبریزی. {{شعر}}{{ب|گفتم به دعا که چشم بد دور زتو| ای دوست مگر چشم بدت من بودم}}{{پایان شعر}} ابوسعید ابوالخیر. {{شعر}} {{ب|صد بیابان زان سوی حرص و حسد |تا بدانجا چشم بد هم می رسد}} {{پایان شعر}} مولوی <ref>http://ensani.ir/fa/article/272589/
</ref>
</ref>


۱۷٬۴۵۴

ویرایش