پرش به محتوا

حسین بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
اصلاح متن، منبع و ویکی سازی
imported>M.r.seifi
imported>Bashiri
جز (اصلاح متن، منبع و ویکی سازی)
خط ۱۸: خط ۱۸:
| طول عمر =
| طول عمر =
}}
}}
'''حسین بن موسی بن جعفر''' یکی از [[امامزاده|امامزادگان]] و [[:رده:فرزندان امام کاظم|فرزندان امام هفتم]] شیعیان و برادر [[امام رضا(ع)]]. وی از راویان بوده و از [[امام کاظم(ع)]]، امام رضا(ع) و مادرش حدیث نقل کرده‌است. طبق روایتی او بیشتر از دیگر فرزندان امام موسی کاظم(ع)، به [[امام جواد(ع)]] علاقه و محبت نشان می‌داد. در برخی شهرهای ایران بقعه‌های به وی منسوب است که معروف‌ترین آنها [[شیراز]] و [[طبس]] است. در شیراز مشهور به علاءالدین حسین و در طبس معروف به مفقود است.
'''حسین بن موسی بن جعفر''' [[:رده:فرزندان امام کاظم|فرزند امام هفتم]] شیعیان و برادر [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] است و از هر دو [[حدیث]] نقل کرده‌ است. طبق روایتی او بیشتر از دیگر فرزندان امام موسی کاظم(ع)، به [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد(ع)]] علاقه و محبت نشان می‌داد. در برخی شهرهای ایران بقعه‌هایی به وی منسوب است که معروف‌ترین آنها [[شیراز]] و [[طبس]] است. در شیراز مشهور به علاءالدین حسین و در طبس معروف به مفقود است.


==اصل و نسب==
==اصل و نسب==
پدر حسین، [[موسی بن جعفر(ع)]] و مادرش [[ام ولد]] بوده است.<ref>رجائی، الکواکب المشرقیه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۲۴.</ref> علامه مجلسی در بحار حدیثی نقل کرده که با توجه به آن مادرش نیز از [[محدث (ابهام‌زدایی)|محدثین]] به حساب می‌آید.{{مدرک}} لقبش مفقود<ref>رجائی، الکواکب المشرقیه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۲۴.</ref> و علاء الدین است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۸، ص۳۱۲</ref> احتمالاً لقب علاءالدین در اواخر [[قرن چهارم]] که اضافه کردن «الدین» رایج بوده به حسین بن موسی نسبت داده‌ شده‌است.<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۷۵</ref>
پدر حسین، [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|موسی بن جعفر(ع)]] و مادرش [[ام ولد]] بوده<ref>رجائی، الکواکب المشرقیه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۲۴.</ref> و برادر کوچکتر احمد بن موسی است.<ref>زاهدی، بررسی احوال فرزندان امام موسی کاظم(ع) و نقش آنها در تاریخ تشیع، ۱۳۹۰ش، ص۱۰۵.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در بحار [[حدیث|حدیثی]] نقل کرده که با توجه به آن مادرش نیز از [[محدث (ابهام‌زدایی)|محدثین]] به حساب می‌آید.{{مدرک}} لقبش مفقود<ref>رجائی، الکواکب المشرقیه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۲۴.</ref> و علاء الدین است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۸، ص۳۱۲</ref> احتمالاً لقب علاءالدین در اواخر [[قرن چهارم]] که اضافه کردن «الدین» رایج بوده به حسین بن موسی نسبت داده‌ شده‌است.<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۷۵</ref>
{{تبارنامه امام موسی کاظم}}
{{تبارنامه امام موسی کاظم}}


==جایگاه==
==جایگاه==
{{امامزادگان ایران}}
{{امامزادگان ایران}}
برخی از علمای رجال، محدثان و روایان، حسین بن موسی را از جمله راویان مورد اعتماد بر شمرده‌اند. وی روایاتی از پدرش امام موسی کاظم(ع) و برادرش امام رضا(ع) یا با واسطه از مادرش نقل کر‌ده‌است.<ref>برای نمونه مراجعه کنید به: شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۵۳؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۷۶؛ ج۶، ص۵۰۹.</ref>
برخی از [[علم رجال|علمای رجال]]، [[محدث|محدثان]] و [[حدیث|راویان]]، حسین بن موسی را از جمله راویان مورد اعتماد بر شمرده‌اند. وی روایاتی از پدرش [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام موسی کاظم(ع)]] و برادرش [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] یا با واسطه از مادرش نقل کر‌ده‌است.<ref>برای نمونه مراجعه کنید به: شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۵۳؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۷۶؛ ج۶، ص۵۰۹.</ref>


روایاتی در «جایز بودن [[غسل جمعه]] در روز پنج شنبه در برخی شرایط»،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۲</ref> «فضیلت و فایده حنا بستن»،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۵۰۹.</ref> «ترس مؤمنین»،<ref>ابن عقده، فضائل امیرالمومنین، ۱۴۲۴ق، ص۱۱۶</ref> «وضعیت مالی و اجتماعی [[جعفر بن عمر علوی]] در آینده»،<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۰۸</ref>، «رحمت خدا در [[نامه اعمال]] به مؤمنان»،<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۱</ref> «سود رساندن به فرزندان پیامبر(ص)»<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۵۵</ref> و «پرداخت مزد کارگر»<ref>سید بن طاووس، طرف من الانباء و المناقب، ۱۴۲۰ق، ص۱۸۷</ref> وجود دارند که حسین بن موسی الکاظم(ع)در سلسله اسناد آن قرار دارد.
روایاتی در «جایز بودن [[غسل جمعه]] در [[پنج شنبه (روز)|روز پنج شنبه]] در برخی شرایط»،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۲</ref> «فضیلت و فایده حنا بستن»،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۵۰۹.</ref> «ترس [[ایمان|مؤمنین]]»،<ref>ابن عقده، فضائل امیرالمومنین، ۱۴۲۴ق، ص۱۱۶</ref> «وضعیت مالی و اجتماعی [[جعفر بن عمر علوی]] در آینده»،<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۰۸</ref>، «رحمت [[خدا]] در [[نامه اعمال]] به مؤمنان»،<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۱</ref> «سود رساندن به [[بنی فاطمه|فرزندان پیامبر(ص)]]»<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۵۵</ref> و «پرداخت مزد کارگر»<ref>سید بن طاووس، طرف من الانباء و المناقب، ۱۴۲۰ق، ص۱۸۷</ref> وجود دارند که حسین بن موسی الکاظم(ع)در سلسله اسناد آن قرار دارد.


نیز از امام جواد(ع) پرسیدند کدام‌یک از عموهایت بیشتر به تو احسان می‌کند؟ فرمود: حسین. امام رضا(ع) پس از شنیدن این جمله آن را تأیید کرد.<ref>حمیری، قرب الاسناد، ۱۴۱۳ق، ص۳۷۸</ref>.
نیز از [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد(ع)]] پرسیدند کدام‌یک از عموهایت بیشتر به تو احسان می‌کند؟ فرمود: حسین. امام رضا(ع) پس از شنیدن این جمله آن را تأیید کرد.<ref>حمیری، قرب الاسناد، ۱۴۱۳ق، ص۳۷۸</ref>. در روایتی دیگر حسین بن موسی بن جعفر از امام جواد(ع) از انگشتریشان سؤال می‌کند که امام(ع) در پاسخ می‌گوید: این انگشتر [[سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان(ع)]] است.<ref>سید بن طاووس، سعد السعود،‌ دار الذخائر، ص۲۳۶</ref>
در روایتی دیگر حسین بن موسی بن جعفر از امام جواد(ع) از انگشتریشان سؤال می‌کند که امام(ع) در پاسخ می‌گوید: این انگشتر [[حضرت سلیمان(ع)]] است.<ref>سید بن طاووس، سعد السعود،‌ دار الذخائر، ص۲۳۶</ref>


==سن==
==سن==
نویسده [[بحر الانساب و مجمع الاعقاب|بحر الانساب]] سن وی را هنگام شهادت یا وفات ۱۳ سال نقل کرده‌است<ref>خان ملک، بحر الانساب، ۱۳۳۵ق، ص۵۵</ref> اما این نظریه با اشکالاتی روبه‌رو است. از آنجا که شهادت امام کاظم(ع) در سال ۱۸۳ق بوده<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۱۵</ref> و امام کاظم(ع) نیز سال‌های آخر عمر خود را در زندان به‌سر می‌برده است<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۳۹۳</ref> باید سن حسین در هنگام شهادت پدر چهار یا پنج ساله باشد و هنگام هجرت امام رضا(ع) به خراسان ۲۲ سال؛ چرا که امام رضا(ع) در سال ۲۰۱ به خراسان هجرت کرد<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۴۲۶</ref> اگر بگویم شهادت امام رضا(ع) و امامت امام جواد را درک کرده‌است باید به این مقدار دو یا سه سال افزود و اذعان نمود که اوتقریبا جوانی ۲۴ یا ۲۵ ساله بوده‌است. بدین جهت ۱۳ ساله بودن وی هنگام شهادت یا وفات از طرف برخی تضعیف شده‌است.{{مدرک}}
نویسده [[بحر الانساب و مجمع الاعقاب|بحر الانساب]] سن وی را هنگام شهادت یا وفات ۱۳ سال نقل کرده‌،<ref>خان ملک، بحر الانساب، ۱۳۳۵ق، ص۵۵</ref> اما به این نظریه انتقاد شده است.<ref name=":0" /> از آنجا که [[شهادت|شهادت امام کاظم(ع)]] در سال ۱۸۳ق بوده<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۱۵</ref> و [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع]]) نیز سال‌های آخر عمر خود را در زندان به‌سر می‌برده است<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۳۹۳</ref> باید سن حسین در هنگام شهادت پدر چهار یا پنج ساله باشد و هنگام هجرت [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] به خراسان ۲۲ سال؛ چرا که امام رضا(ع) در سال ۲۰۱ به خراسان هجرت کرد<ref name=":0">جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۴۲۶</ref> اگر بگویم شهادت امام رضا(ع) و امامت امام جواد(ع) را درک کرده‌است باید به این مقدار دو یا سه سال افزود و اذعان نمود که اوتقریبا جوانی ۲۴ یا ۲۵ ساله بوده‌است. بدین جهت ۱۳ ساله بودن وی هنگام شهادت یا وفات از طرف برخی تضعیف شده‌است.{{مدرک}}


==محل دفن==
==محل دفن==
خط ۷۷: خط ۷۶:
* رجائی، سیدمهدی، الکواکب المشرقیه، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، ۱۳۸۰ش.
* رجائی، سیدمهدی، الکواکب المشرقیه، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، ۱۳۸۰ش.
* روضاتی، سید محمدعلی، جامع الانساب، اصفهان، انتشارات جاوید، ۱۳۳۵ش.
* روضاتی، سید محمدعلی، جامع الانساب، اصفهان، انتشارات جاوید، ۱۳۳۵ش.
* زاهدی، یاسین، بررسی احوال فرزندان امام موسی کاظم(ع) و نقش آنها در تاریخ تشیع، قم، نشر المصطفی، ۱۳۹۰ش.
* زرکوب شیرازی، معین الدین احمد بن شهاب الدین الی الخیر، شیراز نامه، بنیاد فرهنگ ایران، تهران، ۱۳۵۰.
* زرکوب شیرازی، معین الدین احمد بن شهاب الدین الی الخیر، شیراز نامه، بنیاد فرهنگ ایران، تهران، ۱۳۵۰.
* الزرندی، جمال الدین محمد بن یوسف، معارج الوصول إلی معرفة آل الرسول و البتول، قم، مجمع احیاء الثقافة الاسلامیة، ۱۳۸۳ش.
* الزرندی، جمال الدین محمد بن یوسف، معارج الوصول إلی معرفة آل الرسول و البتول، قم، مجمع احیاء الثقافة الاسلامیة، ۱۳۸۳ش.
کاربر ناشناس