حسین بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

==محل دفن==

===شیراز===

بنابر گزارشی که حسین بن موسی یکی از همراهان [[شاه چراغ]] بوده، این کاروان به قصد دیدار امام رضا(ع) همراه با سایر برادرانش از [[مدینه]] عازم [[خراسان]] شد.<ref>عیسی بن جنید شیرازی، ص۳۰۶؛فرصه الدوله، آثار العجم</ref> تاریخ هجرت آنان به طور دقیق معلوم نیست ولی با توجه به روایتی در [[بحار الأنوار|بحار]] این کاروان پس از [[شهادت]] امام رضا(ع) عازم [[ایران]] شد چرا که حسین بن موسی، پس از شهادت امام رضا(ع) در مدینه از امامت امام جواد(ع) دفاع می‌نماید.<ref> مسائل علی بن جعفر و مس تدرکاتها، ص۳۲۰؛الکافی، ج۳، ص۲۴۵</ref>

اقدام حاکم فارس برای ممانعت از حرکت آنها منجر به جدال سختی شد که به شهادت برادران انجامید. سید علاءالدین حسین در باغی مخفی شد که پس از شناخته شدن به شهادت رسید.<ref>سلطان الواعظین، شب‌های پیشاور، ص۱۱۹، میزاحسن فسائی، فارسنامه ناصری، ص۵۴</ref> سید علاء الدین پس از شهادت برادرش احمد بن موسی(ع) متواری می‌شود. هنگامیکه به سوی این باغ می‌رفته تشخیص داده‌اند که او از [[بنی هاشم]] است و در همان باغ او را بقتل می‌رسانند.<ref>بحار الأنوار، المجلسی،ج۴۸،ص:۳۱۲</ref>

نویسده [[بحر الانساب و مجمع الاعقاب|بحر الانساب]] سن وی را هنگام شهادت ۱۳سال نقل کرده‌است<ref> بحر الانساب و مجمع الاعقاب ص۵۵</ref> ولی این نظریه از طرف برخی تضعیف شده‌است.<ref>جلوگاه نور، ص۴۳</ref>

[[حمد الله مستوفی]] محل دفن حسین بن موسی را در شیراز می‌داند.<ref> تاریخ گزیده،متن،ص:۲۰۴</ref> زرکوب شیرازی، جنید شیرازی<ref>عیسی بن جنید، هزار مزار، ص۳۰۶</ref>، علامه مجلسی، [[سید جعفر بحر العلوم|بحرالعلوم]] در کتاب [[تحفه العالم فی خطبه المعالم]]،<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۳</ref> روضاتی<ref>روضاتی، جامع الانساب، ص۴۲</ref> نیز این قول را پذیرفته‌اند. بقعۀ وی در چندصد متری حرم شاه چراغ مورد توجه مردم شیراز و دوستداران [[اهل بیت]] است. این بقعه در نطر مردم شیراز از جایگاه بالایی برخوردار است و هر هفته شب دوشنبه را به زیارتی وی اختصاص داده‌اند به طوریکه بقعه مملو از جمعیت می‌شود.

علاوه بر شیراز و طبس در [[کرمان]]، [[بهبهان]]، [[قزوین]]، [[ساری]] و کجور نیز بقعه‌های به حسین بن امام موسی کاظم(ع) منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰تا۲۸۳</ref>

مجلسی در بحار آورده:

قبل از علامه مجلسی این داستان در کتابهای [[شَدّالازار فی حطّ الاوزار عن زُوار المزار|شدالازار]] نوشته [[جنید شیرازی]]<ref>جنید شیرازی، شدالازار، ص۲۶۰ </ref> و [[شیراز نامه]] نوشته [[زرکوب شیرازی|زرکوب]]<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۲ </ref>آمده‌است.

==فرزندان==