کاربر ناشناس
حسین بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Emadmohseny جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Emadmohseny جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
روایاتی در «جایز بودن [[غسل جمعه]] در روز پنج شنبه در برخی شرایط»<ref>کلینی، ج۳،ص ۴۲</ref>،«فضیلت و فایده حنا بستن»<ref>کلینی، ج۶،ص ۵۰۹ </ref>، «ترس مومنین»<ref>ابن عقده، ص۱۱۶</ref>، «وضعیت مالی و اجتماعی [[جعفر بن عمر علوی]] در آینده»<ref>شیخ صدوق، ج۲،ص ۲۰۸</ref>، «رحمت خدا در [[نامه اعمال]] به مومنان»<ref>طوسی، ص۵۷۱</ref>، «سود رساندن به فرزندان پیامبر(ص)»<ref>طوسی، ص۳۵۵</ref> و «پرداخت مزد کارگر»<ref>ابن طاووس، طرف من الانباء و المناقب، ص۱۸۷</ref>وجود دارند که حسین بن موسی الکاظم(ع)در سلسله اسناد آن قرار دارد. | روایاتی در «جایز بودن [[غسل جمعه]] در روز پنج شنبه در برخی شرایط»<ref>کلینی، ج۳،ص ۴۲</ref>،«فضیلت و فایده حنا بستن»<ref>کلینی، ج۶،ص ۵۰۹ </ref>، «ترس مومنین»<ref>ابن عقده، ص۱۱۶</ref>، «وضعیت مالی و اجتماعی [[جعفر بن عمر علوی]] در آینده»<ref>شیخ صدوق، ج۲،ص ۲۰۸</ref>، «رحمت خدا در [[نامه اعمال]] به مومنان»<ref>طوسی، ص۵۷۱</ref>، «سود رساندن به فرزندان پیامبر(ص)»<ref>طوسی، ص۳۵۵</ref> و «پرداخت مزد کارگر»<ref>ابن طاووس، طرف من الانباء و المناقب، ص۱۸۷</ref>وجود دارند که حسین بن موسی الکاظم(ع)در سلسله اسناد آن قرار دارد. | ||
نیز از امام جواد(ع) پرسیدند کدام یک از عموهایت بیشتر به تو احسان می‌کنند، گفت حسین. امام رضا(ع) پس از شنیدن این جمله آن را تایید کرد.<ref>قرب الاسناد، ص۳۷۸</ref> او امام جواد را وصی پیامبر(ص) می‌دانسته و در حضور [[علی بن جعفر(ع)]] در مناظره با مردی عرب از این عقیده دفاع کرده‌است.<ref>مسائل علی بن جعفر و مستدرکاتها، ص: ۳۲۰</ref> | نیز از امام جواد(ع) پرسیدند کدام یک از عموهایت بیشتر به تو احسان می‌کنند، گفت حسین. امام رضا(ع) پس از شنیدن این جمله آن را تایید کرد.<ref>قرب الاسناد، ص۳۷۸</ref> او امام جواد را وصی پیامبر(ص) می‌دانسته و در حضور [[علی بن جعفر الصادق|علی بن جعفر(ع)]]در مناظره با مردی عرب از این عقیده دفاع کرده‌است.<ref>مسائل علی بن جعفر و مستدرکاتها، ص: ۳۲۰</ref> | ||
در روایتی دیگر از امام جواد(ع) از انگشتریشان سئوال می‌کند که امام(ع) در پاسخ می‌گوید: این انگشتر [[حضرت سلیمان(ع)]] است.<ref>ابن طاووس، سعد السعود للنفوس منضود، ص۲۳۶</ref> | در روایتی دیگر از امام جواد(ع) از انگشتریشان سئوال می‌کند که امام(ع) در پاسخ می‌گوید: این انگشتر [[حضرت سلیمان(ع)]] است.<ref>ابن طاووس، سعد السعود للنفوس منضود، ص۲۳۶</ref> | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
===شهادت=== | ===شهادت=== | ||
اقدام حاکم فارس برای ممانعت از حرکت آنها منجر به جدال سختی شد که به شهادت برادران انجامید. سید علاءالدین حسین در باغی مخفی شد که پس از شناخته شدن به شهادت رسید.<ref>سلطان الواعظین، شبهای پیشاور، ص۱۱۹، میزاحسن فسائی، فارسنامه ناصری، ص۵۴</ref> سید علاء الدین پس از شهادت برادرش احمد بن موسی(ع) متواری می‌شود. هنگامیکه به سوی این باغ می‌رفته او | اقدام حاکم فارس برای ممانعت از حرکت آنها منجر به جدال سختی شد که به شهادت برادران انجامید. سید علاءالدین حسین در باغی مخفی شد که پس از شناخته شدن به شهادت رسید.<ref>سلطان الواعظین، شبهای پیشاور، ص۱۱۹، میزاحسن فسائی، فارسنامه ناصری، ص۵۴</ref> سید علاء الدین پس از شهادت برادرش احمد بن موسی(ع) متواری می‌شود. هنگامیکه به سوی این باغ می‌رفته تشخیص داده‌اند که او از [[بنی هاشم]] است و در همان باغ او را بقتل می‌رسانند.<ref>بحار الأنوار، المجلسی،ج۴۸،ص:۳۱۲</ref> | ||
نویسده [[بحر الانساب و مجمع الاعقاب|بحر الانساب]] سن وی را هنگام شهادت ۱۳سال نقل کرده‌است<ref> بحر الانساب و مجمع الاعقاب ص۵۵</ref> ولی این نظریه از طرف برخی تضعیف شده‌است.<ref>جلوگاه نور، ص۴۳</ref> | نویسده [[بحر الانساب و مجمع الاعقاب|بحر الانساب]] سن وی را هنگام شهادت ۱۳سال نقل کرده‌است<ref> بحر الانساب و مجمع الاعقاب ص۵۵</ref> ولی این نظریه از طرف برخی تضعیف شده‌است.<ref>جلوگاه نور، ص۴۳</ref> | ||
==مدفن== | ==مدفن== | ||
[[حمد الله مستوفی]] محل دفن حسین بن موسی را در شیراز می‌داند.<ref> تاریخ گزیده،متن،ص:۲۰۴</ref> زرکوب شیرازی، جنید شیرازی<ref>عیسی بن جنید، هزار مزار، ص۳۰۶</ref>، علامه مجلسی، [[سید جعفر بحر العلوم|بحرالعلوم]] در کتاب [[تحفه العالم فی خطبه المعالم]]،<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۳</ref> روضاتی<ref>روضاتی، جامع الانساب، ص۴۲</ref> نیز این قول را پذیرفته‌اند. بقعۀ وی در چندصد متری حرم شاه چراغ مورد توجه مردم شیراز و دوستداران اهل بیت است. این بقعه در نطر مردم شیراز از جایگاه بالایی برخوردار است و | [[حمد الله مستوفی]] محل دفن حسین بن موسی را در شیراز می‌داند.<ref> تاریخ گزیده،متن،ص:۲۰۴</ref> زرکوب شیرازی، جنید شیرازی<ref>عیسی بن جنید، هزار مزار، ص۳۰۶</ref>، علامه مجلسی، [[سید جعفر بحر العلوم|بحرالعلوم]] در کتاب [[تحفه العالم فی خطبه المعالم]]،<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۳</ref> روضاتی<ref>روضاتی، جامع الانساب، ص۴۲</ref> نیز این قول را پذیرفته‌اند. بقعۀ وی در چندصد متری حرم شاه چراغ مورد توجه مردم شیراز و دوستداران [[اهل بیت]] است. این بقعه در نطر مردم شیراز از جایگاه بالایی برخوردار است و هر هفته شب دوشنبه را به زیارتی وی اختصاص داده‌اند به طوریکه بقعه مملو از جمعیت می‌شود. | ||
در طبس نیز بقعه‌ای به وی منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰</ref>نامهای از امام رضا(ع) به حاکم طبس موجود است که در آن از مفقود شدن یکی از برادرانش به نام حسین در منطقه تحت حکومت وی خبر می‌دهد.<ref>مکاتیب الأئمة علیهم السلام، ج۵، ص: ۳۰۱</ref> | در طبس نیز بقعه‌ای به وی منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰</ref>نامهای از امام رضا(ع) به حاکم طبس موجود است که در آن از مفقود شدن یکی از برادرانش به نام حسین در منطقه تحت حکومت وی خبر می‌دهد.<ref>مکاتیب الأئمة علیهم السلام، ج۵، ص: ۳۰۱</ref> | ||
علاوه بر شیراز و طبس در | علاوه بر شیراز و طبس در [[کرمان]]، [[بهبهان]]، [[قزوین]]، [[ساری]] و کجور نیز بقعه‌های به حسین بن امام موسی کاظم(ع) منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰تا۲۸۳</ref> | ||
===آشکار شدن قبر=== | ===آشکار شدن قبر=== | ||
مجلسی در بحار آورده: | مجلسی در بحار آورده: | ||
::تا [[قرن هشتم]] قبر علاءالدین حسین مخفی بود. در زمانی که قتلغ فرمانروای شیراز بود باغبان وی مشاهده کرد که در شبهای جمعه نوری به طرف نقطه‌ای از باغ می‌آید. جریان را به قتلغ رساند وی پس از تجسس متوجه شد قبری در آنجاست و درون آن جسدی پرهیبت که آثار جلالت و جمال و کمال از او آشکارا دیده می‌شد در یک دست قرآن و در دست دیگر شمشیری داشت از روی | ::تا [[قرن هشتم]] قبر علاءالدین حسین مخفی بود. در زمانی که قتلغ فرمانروای شیراز بود باغبان وی مشاهده کرد که در [[شب جمعه|شبهای جمعه]] نوری به طرف نقطه‌ای از باغ می‌آید. جریان را به قتلغ رساند وی پس از تجسس متوجه شد قبری در آنجاست و درون آن جسدی پرهیبت که آثار جلالت و جمال و کمال از او آشکارا دیده می‌شد در یک دست [[قرآن]] و در دست دیگر شمشیری داشت از روی نشانهها و قرائن فهمیدند قبر حسین بن موسی است اطراف قبر قبه و رواقی ساخت.<ref>بحار الأنوار، المجلسی،ج۴۸،ص:۳۱۲</ref> | ||
قبل از علامه مجلسی این داستان در کتابهای [[شَدّالازار فی حطّ الاوزار عن زُوار المزار|شدالازار]] نوشته [[جنید شیرازی]]<ref>جنید شیرازی، شدالازار، ص۲۶۰ </ref> و [[شیراز نامه]] نوشته [[زرکوب شیرازی|زرکوب]]<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۲ </ref>آمده‌است. | قبل از علامه مجلسی این داستان در کتابهای [[شَدّالازار فی حطّ الاوزار عن زُوار المزار|شدالازار]] نوشته [[جنید شیرازی]]<ref>جنید شیرازی، شدالازار، ص۲۶۰ </ref> و [[شیراز نامه]] نوشته [[زرکوب شیرازی|زرکوب]]<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۲ </ref>آمده‌است. | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
برخی از علمای علم انساب معتقدند از حسین بن موسی(ع) فرزندی باقی نمانده است.<ref>معارج الوصول، الزرندی،ص:۱۵۳</ref> اما برخی دیگر از جلمه [[احمد بن علی بن حسین حسینی|ابن عنبه]]، در [[عمدة الطالب فی انساب آل ابی طالب (کتاب)|عمده الطالب]] و عبدالرحمن کیا در [[سراج الانساب]] وی را داری فرزند دانسته و ابوالقاسم، عبیدالله،<ref>کواکب المشرقیه، ج۱، ۷۲۴</ref> از فرزندان وی برشمرده‌اند. در برخی منابع عبدالله و محمد نیز در شمار فرزندان وی هستند.<ref>عبیدلی، ص۱۶۶</ref> | برخی از علمای [[علم انساب]] معتقدند از حسین بن موسی(ع) فرزندی باقی نمانده است.<ref>معارج الوصول، الزرندی،ص:۱۵۳</ref> اما برخی دیگر از جلمه [[احمد بن علی بن حسین حسینی|ابن عنبه]]، در [[عمدة الطالب فی انساب آل ابی طالب (کتاب)|عمده الطالب]] و عبدالرحمن کیا در [[سراج الانساب]] وی را داری فرزند دانسته و ابوالقاسم، عبیدالله،<ref>کواکب المشرقیه، ج۱، ۷۲۴</ref> را از فرزندان وی برشمرده‌اند. در برخی منابع به دوتن دیگر به نامهای عبدالله و محمد نیز در شمار فرزندان وی هستند.<ref>عبیدلی، ص۱۶۶</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||