Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
[[پرونده:سوره فلق به خط نسخ.jpg|320px|بندانگشتی|سوره فلق از یک قرآن در [[کتابخانه آستان قدس رضوی]]، متعلق به ۱۲۷۹ق، به خط نسخ]] | [[پرونده:سوره فلق به خط نسخ.jpg|320px|بندانگشتی|تصویر سوره فلق از یک قرآن در [[کتابخانه آستان قدس رضوی]]، متعلق به ۱۲۷۹ق، به خط نسخ]] | ||
درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این سوره، [[حدیث|روایتی]] در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نقل شده است که عالمان [[شیعه]] آن را نپذیرفتهاند.<ref>طباطبایی، الميزان، ۱۳۸۲ش، ج۲۰، ص۳۹۴.</ref> در کتاب «الدر المَنثور» از کتابهای تفسیری اهل سنت آمده است مردى [[يهود|يهودى]]، [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر(ص)]] را سِحر كرد. [[جبرئیل]] نزد پيامبر(ص) آمد و مُعَوِّذتین (سوره فلق و [[سوره ناس|ناس]]) را آورد و گفت مردى يهودى تو را سحر كرده و سحر او در فلان چاه است. پیامبر(ص) [[امام علی علیه السلام|علی بن ابیطالب]] را فرستاد تا سِحر را بياورد؛ سپس دستور داد گرههاى آن را باز کند و براى هر گره، یک آيه از [[معوذتین|مُعَوِّذتين]] را بخواند. چون گرهها باز و اين دو سوره تمام شد، پيامبر اسلام(ص) سلامتى خود را باز يافت.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۴۱۷.</ref> | درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این سوره، [[حدیث|روایتی]] در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نقل شده است که عالمان [[شیعه]] آن را نپذیرفتهاند.<ref>طباطبایی، الميزان، ۱۳۸۲ش، ج۲۰، ص۳۹۴.</ref> در کتاب «الدر المَنثور» از کتابهای تفسیری اهل سنت آمده است مردى [[يهود|يهودى]]، [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر(ص)]] را سِحر كرد. [[جبرئیل]] نزد پيامبر(ص) آمد و مُعَوِّذتین (سوره فلق و [[سوره ناس|ناس]]) را آورد و گفت مردى يهودى تو را سحر كرده و سحر او در فلان چاه است. پیامبر(ص) [[امام علی علیه السلام|علی بن ابیطالب]] را فرستاد تا سِحر را بياورد؛ سپس دستور داد گرههاى آن را باز کند و براى هر گره، یک آيه از [[معوذتین|مُعَوِّذتين]] را بخواند. چون گرهها باز و اين دو سوره تمام شد، پيامبر اسلام(ص) سلامتى خود را باز يافت.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۴۱۷.</ref> | ||