منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

}}

== درباره مؤلف ==

[[آقا بزرگ تهرانی]] در کتاب [[الذریعة]]، از این اثر با نام «‌''منهاج الکرامة إلی إثبات الإمامة‌''» یاد می‌کند.<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۷۲.</ref>

این کتاب مشتمل بر شش بخش است:{{سخ}}

علامه حلی در بخش اول، اقوال مذاهب درباره [[امامت]] را مطرح می‌کند. وی می‌گوید: «‌[[امامیه]] معتقد به این امور است: [[عدل]] خداوند، امامت، استمرار [[نبوت]] است و لزوم [[عصمت امام]]؛ اما [[اهل سنت]] بر خلاف این امور عقیده دارند».

* امامیه مذهب خود را از [[ائمه معصومین]] (ع)، که مشهور به کمالات انسانی‌اند، گرفته‌اند.

* تعصب نداشتن امامیه در غیر حق.

نویسنده در بخش سوم، ادله امامت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) را چنین برمی شمارد:

* [[آیه]] ۴۰ [[سوره توبه]] دلالت بر نقص او می‌کند.<ref>حلی، منهاج الکرامة، ۱۳۷۹ش، برگرفته از فهرست کتاب.</ref>

این کتاب برای [[اولجایتو]](سلطان محمد خدابنده) نوشته شده و تأثیر به سزایی در شیعه شدن او و بسیاری دیگر از مردم داشت. گفته‌اند که بعضی از [[اهل سنت]] وقتی تأثیر فراوان این کتاب را دیدند، پیش [[ابن تیمیه]] رفته، از او کمک خواستند و ابن تیمیه کتاب [[منهاج السنه ابن تیمیه|منهاج السنة]] را در ردّ این کتاب نوشت که در نظر بسیاری از پژوهشگران، سراسر توهین و افترا به مذهب [[شیعه]] است.{{سخ}}

بعدها ردیه‌هایی بر کتاب ابن تیمیه نگاشته شد. یکی توسط سید سراج الدین [[حسن بن عیسی یمانی]] با نام «‌[[اکمال المنة]]‌» و ردیه دیگر توسط [[سید مهدی کاظمی]] با نام «‌[[منهاج الشریعة]]‌».<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۷۲.</ref>

[[سید علی حسینی میلانی]] شرحی به عربی بر منهاج الکرامه نگاشته است که تاکنون فقط یک جلد از آن در ۵۸۲ صفحه برای بار نخست در سال ۱۳۷۶ش در مؤسسه انتشارات هجرت در [[قم]] منتشر شده است. این شرح، تنها مشتمل بر شرح فصل اول و دوم کتاب منهاج الکرامه است.<ref>میلانی، شرح منهاج الکرامة، ۱۴۱۸ق، مقدمه کتاب.</ref>

# نسخه [[کتابخانه آستان قدس رضوی]] در [[مشهد مقدس]] به شماره ۱۳۷۵۴.

# نسخه [[کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی]]، در قم.