چهار قل: تفاوت میان نسخه‌ها

چهار قل، یا صورت مخفف آن، چارقل، عنوانی است برای چهار سوره از سوره‌های قرآن کریم که با فعل امر «قل‌» به معنای «بگو» آغاز می‌شوند.<ref>لسانی فشارکی، «چارقل»، ج۱۱، ص۶۵۷.</ref> این سوره‌ها عبارتند از: [[سوره کافرون|کافرون‌]] که با«قل یا ایها الکافرون» آغاز می‌شود، [[سوره اخلاص|اخلاص‌]] که اولین آیه آن «قل هو الله احد» است، [[سوره فلق|فلق‌]] که با «قل اعوذ برب الفلق» آغاز می‌شود و [[سوره ناس|ناس‌]] که آیه ابتدایی آن، «قل اعوذ برب الناس» است.<ref>حریری، فرهنگ اصطلاحات قرآنی، ۱۳۸۴ش، ص۱۱۸.</ref>

نام‌های دیگری که به این چهار سوره اطلاق می‌شود، عبارتند از: «سُوَر قل»،<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص‌۵۹۷.</ref> قَلاقِل و «ذات القلاقِل».<ref>لسانی فشارکی، «چارقل»، ج۱۱، ص۶۵۷.</ref> [[سوره جن]] در قرآن کریم نیز با «قُل» آغاز می‌شود،<ref>سوره جن، آیه۱.</ref> اما از سوره‌های مشهور به «چهار قل» دانسته نمی‌شود.<ref>لسانی فشارکی، «چارقل»، ج۱۱، ص۶۵۷.</ref>

* لسانی فشارکی، محمدعلی، [http://rch.ac.ir/article/Details/7813 مدخل چار قل]، دانشنامه جهان اسلام.