confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۹۴
ویرایش
میرزا مهدی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (←شاگردان) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
===مهاجرت به مشهد=== | ===مهاجرت به مشهد=== | ||
میرزای اصفهانی در ۱۳۴۰ق<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ص۲۱۹</ref> و به نقلی ۱۳۴۵ق<ref>رحیمیان فردوسی، متأله قرآنی،، ص۴۱۱: بخشی از مقاله دکتر احمد مهدوی دامغانی در زندگی‌نامه میرزا مهدی اصفهانی.</ref> به مشهد آمد. او در ۱۳۳۸ق از میرزای نایینی اجازه گرفت. او پس از حضورش در مشهد به [[مدرسه پریزاد]] رفت<ref>رحیمیان فردوسی، متأله قرآنی، ص۴۱۱</ref> و در درس میرزا هاشم قزوینی، حاضر شد، اما در پی اشکالی که در هنگام درس بر استاد خود گرفت، [[میرزا هاشم قزوینی]] مقام علمی او را بر خود ارجح دید و وی را در مقام تدریس نشاند و خود از آن پس در درس میرزای اصفهانی تا آخرین دوره حاضر شد.<ref>جزوه‌ای پیرامون زندگانی میرزا مهدی اصفهانی تحت نظر آقا اسماعیل اصفهانی، انجمن حجتیه، ص۷</ref> | میرزای اصفهانی در ۱۳۴۰ق<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ص۲۱۹</ref> و به نقلی ۱۳۴۵ق<ref>رحیمیان فردوسی، متأله قرآنی،، ص۴۱۱: بخشی از مقاله دکتر احمد مهدوی دامغانی در زندگی‌نامه میرزا مهدی اصفهانی.</ref> به [[مشهد]] آمد. او در ۱۳۳۸ق از [[میرزای نایینی]] اجازه گرفت. او پس از حضورش در مشهد به [[مدرسه پریزاد]] رفت<ref>رحیمیان فردوسی، متأله قرآنی، ص۴۱۱</ref> و در درس میرزا هاشم قزوینی، حاضر شد، اما در پی اشکالی که در هنگام درس بر استاد خود گرفت، [[میرزا هاشم قزوینی]] مقام علمی او را بر خود ارجح دید و وی را در مقام تدریس نشاند و خود از آن پس در درس میرزای اصفهانی تا آخرین دوره حاضر شد.<ref>جزوه‌ای پیرامون زندگانی میرزا مهدی اصفهانی تحت نظر آقا اسماعیل اصفهانی، انجمن حجتیه، ص۷</ref> | ||
در گزارشی این حضور چنین ترسیم شده است: | در گزارشی این حضور چنین ترسیم شده است: | ||
:: در حدود سال ۱۳۴۰ق، یکی از شاگردان ممتاز میرزای نائینی، مدرس بزرگ [[حوزه علمیه | :: در حدود سال ۱۳۴۰ق، یکی از شاگردان ممتاز میرزای نائینی، مدرس بزرگ [[حوزه علمیه نجف]] و مرجع تقلید دورهٔ قبل (متوفی در ۱۳۵۵ق)، به نام میرزا مهدی اصفهانی به مشهد آمد. ابتدا به تدریس سطوح عالیه و سپس خارج فقه و اصول مشغول شد و چون بر مبانی اصولی [[میرزای نائینی]] تسلط کامل داشت و این مبانی در حد خود تازه و بی‌سابقه بود، مورد توجه فضلا و طلاب مشهد قرار گرفت.<ref>گزارشی از سابقه تاریخی و اوضاع کنونی حوزه علمیه مشهد، سید علی خامنه‌ای، کنگره جهانی حضرت رضا، تیرماه ۱۳۶۵، ص۲۶</ref>..و پس از مدتی، کرسی درس معارف را نیز برپا کرد.<ref>گزارشی از سابقه تاریخی و اوضاع کنونی حوزه علمیه مشهد، سید علی خامنه‌ای، کنگره جهانی حضرت رضا، تیرماه ۱۳۶۵، ص۲۶</ref> | ||
'''دوره‌های تدریس در مشهد'''{{سخ}} | '''دوره‌های تدریس در مشهد'''{{سخ}} | ||
*'''دوره نخست:'''با ورود وی به مشهد، او مبانی فقهی و اصولی آخوند خراسانی و میرزای نایینی را تدریس کرد.<ref>جزوه‌ای پیرامون زندگانی میرزا مهدی اصفهانی تحت نظر آقا اسماعیل اصفهانی، انجمن حجتیه، ص۷</ref> | *'''دوره نخست:'''با ورود وی به مشهد، او مبانی فقهی و اصولی [[آخوند خراسانی]] و [[میرزای نایینی]] را تدریس کرد.<ref>جزوه‌ای پیرامون زندگانی میرزا مهدی اصفهانی تحت نظر آقا اسماعیل اصفهانی، انجمن حجتیه، ص۷</ref> | ||
*'''دوره دوم:''' در دوره دوم، مبانی فقهی و اصولی خود را درس می‌داد. در روزهای پنجشنبه و جمعه مباحثی جدید که سابقهٔ تدریس آن‌ها در حوزه‌های علمیه وجود نداشت تحت عنوان مباحث معارف مطرح شد.<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ص۲۲۱؛ طلایه‌دار آفتاب (شرح زندگانی شیخ محمود حلبی)، جمع از شاگردان، ص۳۱</ref> از جملهٔ حضار در این دروس شیخ هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی،و شیخ محمود حلبی تولایی بوده‌اند.<ref>جزوه‌ای پیرامون زندگانی میرزا مهدی اصفهانی، ص۸</ref> از این دوره [[تقریرات]] محمدحسن بروجردی و [[محمود حلبی]] به جا مانده است. تقریرات حلبی با تصحیح میرزای اصفهانی است. کامل‌ترین و دقیق‌ترین اثر در این دوره آثار شیخ محمود حلبی می‌باشد که تحت عنوان تقریرات اصول، حجیت قرآن، هناک مطالب ثلاثه و مناصب النّبی در آستان قدس رضوی موجود است.<ref>آستان قدس، بخش مخطوطات، شمارگان ۱۲۴۵۴، ۱۲۴۵۵، ۱۲۴۵۶، ۱۲۴۸۰</ref> به‌تازگی تقریرات بحث حجیت قرآن از بروجردی نیز یافت شده است.<ref>مفید، مقدمه بر ابواب الهدی</ref> | *'''دوره دوم:''' در دوره دوم، مبانی فقهی و اصولی خود را درس می‌داد. در روزهای پنجشنبه و جمعه مباحثی جدید که سابقهٔ تدریس آن‌ها در حوزه‌های علمیه وجود نداشت تحت عنوان مباحث معارف مطرح شد.<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ص۲۲۱؛ طلایه‌دار آفتاب (شرح زندگانی شیخ محمود حلبی)، جمع از شاگردان، ص۳۱</ref> از جملهٔ حضار در این دروس شیخ هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی،و شیخ محمود حلبی تولایی بوده‌اند.<ref>جزوه‌ای پیرامون زندگانی میرزا مهدی اصفهانی، ص۸</ref> از این دوره [[تقریرات]] محمدحسن بروجردی و [[محمود حلبی]] به جا مانده است. تقریرات حلبی با تصحیح میرزای اصفهانی است. کامل‌ترین و دقیق‌ترین اثر در این دوره آثار شیخ محمود حلبی می‌باشد که تحت عنوان تقریرات اصول، حجیت قرآن، هناک مطالب ثلاثه و مناصب النّبی در آستان قدس رضوی موجود است.<ref>آستان قدس، بخش مخطوطات، شمارگان ۱۲۴۵۴، ۱۲۴۵۵، ۱۲۴۵۶، ۱۲۴۸۰</ref> به‌تازگی تقریرات بحث حجیت قرآن از بروجردی نیز یافت شده است.<ref>مفید، مقدمه بر ابواب الهدی</ref> | ||