اقسام حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

تقسیم بر اساس عمل به روایت: حجت و لاحجت، مقبول، ناسخ و منسوخ.

==تقسیم احادیث بر اساس سند داشتن==

خبری است که در یک جا محدِّث آن را با تمام سند نقل می‌کند و در جای دیگر همه یا بخشی از ابتدای سند را حذف می‌کند و در حقیقت سند آن را معلق بر نقل پیشین می‌نماید.

خبر مُرسَل حدیثی است که یا سند ندارد یا در سند آن، نام همه [[:رده:راویان حدیث|راویان]] ذکر نشده باشد. اقسام خبر مرسل عبارتند از:

====مقطوع====

حدیثی را مقطوع گویند که بعض راویان آن ناشناخته باشند یا اتصال اسناد آن به معصوم معلوم نباشد. در اصطلاح اهل سنت حدیث مقطوع به هر حدیثی که بیانگر گفتار یا کردار [[تابعین]] باشد، گفته می‌شود. حدیث مقطوع مانند موقوف به رغم اتصال سند، از نظر محدثان [[شیعه]] فاقد حجیت است.<ref>نهایة الدرایة، ص۱۹۸</ref>

==تقسیم احادیث بر اساس اعتبار سند==

ضعیف به اصطلاح اهل سنت، حدیثی است که صحیح و حسن نباشد.

باید دانست که برخی از احادیثی که قدما آنها را صحیح به شمار می‌آوردند،‌ طبق اصطلاح محدثان متأخر (عالمان [[قرن هفتم]] به بعد) ضعیف به حساب می‌آیند؛ زیرا قدما ملاک صحت را وثوق و اعتماد به صدور [[حدیث]] از [[معصوم]] می‌دانستند و برخی روایات با اینکه در سند قابل خدشه هستند ولی با وجود قرائن متنی یا خارجی اطمینان به صدور آنها از معصوم ایجاد می‌شده، چرا که قدما در زمانی می‌زیستند که به عصر معصومان نزدیکتر بوده و به کتابهای روایی اصحاب ائمه دسترسی بیشتری داشتند و یکسری قرینه‌هایی در اختیار آنها بود که از آنها اطمینان به صدور روایت از معصوم پیدا می‌کردند ولی این قرینه‌ها در اختیار عالمان قرن‌های متأخر قرار نگرفت.