Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۷
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←مفهومشناسی) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
گفته شده مراد از اهلبیت در منابع شیعی، در صورتی که بدون قرینه به کار برده شود، گروهی از خویشاوندان پیامبر(ص) است که از مقام و منزلت ویژهای برخوردارند و گفتار و رفتار آنان ملاک حق و راهنمای حقیقت است.<ref>ربانی گلپایگانی، «اهلبیت»، ص۵۵۵.</ref> | گفته شده مراد از اهلبیت در منابع شیعی، در صورتی که بدون قرینه به کار برده شود، گروهی از خویشاوندان پیامبر(ص) است که از مقام و منزلت ویژهای برخوردارند و گفتار و رفتار آنان ملاک حق و راهنمای حقیقت است.<ref>ربانی گلپایگانی، «اهلبیت»، ص۵۵۵.</ref> | ||
[[حسین راغب اصفهانی|راغب اصفهانی]] گفته است اهلبیت به صورت مطلق (بدون قید) به خاندان پیامبر(ص) اطلاق میشود و آنها به این اصطلاح شناخته میشوند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۹۶.</ref> [[حسن مصطفوی]]، محقق علوم قرآنی، | [[حسین راغب اصفهانی|راغب اصفهانی]] گفته است اهلبیت به صورت مطلق (بدون قید) به خاندان پیامبر(ص) اطلاق میشود و آنها به این اصطلاح شناخته میشوند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۹۶.</ref> از نظر [[حسن مصطفوی]]، مفسر و محقق علوم قرآنی، و [[محمد محمدی ریشهری]]، حدیثپژوه، معنای حقیقی و جامع اهل، نزدیکی و پیوند افراد یا اشیا با کسی است که اهل او خوانده میشوند و از حیث شدت و ضعف مراتبی دارد. همسر و فرزندان و نوهها و داماد همگی اهل شمرده میشوند.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۱۶۹ و ۱۷۰؛ محمدی ریشهری، اهل بیت علیهم السلام در قرآن و حدیث، ۱۳۹۱ش، ص۱۱.</ref> همچنین امت هر پیامبری اهل او و ساکنان خانه یا شهر نیز اهل خانه یا شهر محسوب میشوند.<ref>ربانی گلپایگانی، «اهلبیت»، ص۵۵۳.</ref> | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
|عرض=۵۵ | |عرض=۵۵ |