Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
سکینه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
دلائل ازواج های مکرر سکینه
جز (تصحیح منابع) |
جز (دلائل ازواج های مکرر سکینه) |
||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
=== ازدواج === | === ازدواج === | ||
ازدواج سکینه در میان مورخان مورد اختلاف واقع شده است. بعضی معتقدند امام حسین (ع) سکینه را به ازدواج پسر عموی خود [[عبدالله بن حسن]] درآورد؛<ref>البلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۹۵؛ ابوالفرج الاصفهانی، الاغانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۶.</ref> ولی [[شیخ مفید]]، عبدالله بن حسن را در زمان [[حادثه کربلا]] کودکی که به سن بلوغ و ازدواج نرسیده، توصیف می‌کند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۸۰ش، ص۴۶۵</ref> برخی منابع همسر سکینه را ابوبکر بن حسن بن علی(ع) معرفی | ازدواج سکینه در میان مورخان مورد اختلاف واقع شده است. بعضی معتقدند امام حسین (ع) سکینه را به ازدواج پسر عموی خود [[عبدالله بن حسن]] درآورد؛<ref>البلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۹۵؛ ابوالفرج الاصفهانی، الاغانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۶.</ref> ولی [[شیخ مفید]]، عبدالله بن حسن را در زمان [[حادثه کربلا]] کودکی که به سن بلوغ و ازدواج نرسیده، توصیف می‌کند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۸۰ش، ص۴۶۵</ref> برخی منابع همسر سکینه را ابوبکر بن حسن بن علی(ع) معرفی کرده‌اند؛ البته بر اساس همین منابع ابوبکر [[کنیه]] عبدالله بن حسن بوده است.<ref>ابن صوفی نسابه، المجدی فی انساب الطالبیین، ۱۴۲۲ق، ص۲۰۱؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ۱۹۸۳م، ص۱۰۵.</ref> برخی مورخان معتقدند سکینه با عبدالله بن حسن ازدواج کرد؛ اما قبل از آن که ازدواج به زفاف بینجامد، عبدالله در [[واقعه کربلا]] به شهادت رسید.<ref>المغربی، شرح الاخبار، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص ۱۸۰-۱۸۱؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۰۵؛ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۴۱۸.</ref> [[ذبیح الله محلاتی]] در [[ریاحین الشریعه]]، [[عبدالله بن مسلم بن عقیل]] را همسر وی معرفی کرده است.<ref>محلاتی، ریاحین‌الشریعة، ۱۳۷۰ش، ج۴، ص۲۵۵.</ref> در برخی از منابع تاریخی همسر سکینه را مصعب بن زبیر، نوه عمه پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) دانسته‌اند.<ref>حسن بن محمد قمی، تاریخ قم، ۱۳۶۱ش، ص۱۹۶.</ref> در کتاب الطبقات الکبری و الاعلام مصعب بن زبیر را همسر سکینه معرفی کرده که بعد از قتل مصعب، عبدالله بن عثمان به همسری او در آمد و بعد از فوت عبدالله، زید بن عمر بن عثمان بن عفان با او ازدواج کرد. در این کتاب از نقل بعضی گفته شده سکینه در اواخر عمر به همسری اصبغ بن عبدالعزیز در آمده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۳۴۷؛ زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۳، ص۱۰۶.</ref> | ||
برخی از مورخان ازدواج‌های متعددی که به ویژه در منابع اهل سنت به سکینه بنت الحسین(ع) نسبت داده شده است را مردود می‌دانند؛ زیرا در این میان نام افرادی به چشم می‌خورد که سابقه عناد و دشمنی با اهل بیت داشته و طبعا ازدواج سکینه با آنها دور از انتظار است. در این منابع آمده است سکینه بعد از ازدواج با [[عبدالله بن حسن]] دیگر ازدواج نکرد.<ref>الحلو، عقیله قریش آمنه بنت الحسین الملقبه بسکینه، ۱۳۸۲ش، ص۱۴۵.</ref> | برخی از مورخان ازدواج‌های متعددی که به ویژه در منابع اهل سنت به سکینه بنت الحسین(ع) نسبت داده شده است را مردود می‌دانند؛ زیرا در این میان نام افرادی به چشم می‌خورد که سابقه عناد و دشمنی با اهل بیت داشته و طبعا ازدواج سکینه با آنها دور از انتظار است. در این منابع آمده است سکینه بعد از ازدواج با [[عبدالله بن حسن]] دیگر ازدواج نکرد.<ref>الحلو، عقیله قریش آمنه بنت الحسین الملقبه بسکینه، ۱۳۸۲ش، ص۱۴۵.</ref> | ||
<br /> | |||
درباره ازدواج‌های مکرر سکینه دختر امام حسین (ع) به این نکته اشاره شده است که در صدر اسلام رسم و سنت بر این بوده است که هیچ‌گاه زنان بعد از فوت یا شهادت همسرانشان بدون شوهر نمانند و ازدواج مجدد برای آنها امری طبیعی بوده است.<ref>ذاکری، «سکینه دختر امام حسین (ع) بانوی ادب و شجاعت» ۱۳۸۸ش.</ref> علت دیگری برای ازدواج‌های سکینه را نسب و موقعیت بالای اجتماعی او دانسته‌اند که با مرگ یا شهادت شوهر او در معرض خواستگاری مجدد قرار می‌گرفته است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۲، ص۹۲؛ قمی، منتهی الامال، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۳۱.</ref> در نهایت بر این نکته تاکید شده است که دختران امام حسین (ع) پس از درگذشت شوهرانشان از سوی حاکمان بنی‌امیه خواستگاری می‌شدند و آنها برای پاسخ منفی به خواستگاری کسانی که با اهل‌بیت (ع) دشمنی داشتند با افراد دیگری ازدواج می‌کردند.<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۱۱۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۴۷.</ref> | |||
=== ویژگی‌های اجتماعی، علمی و معنوی === | === ویژگی‌های اجتماعی، علمی و معنوی === | ||
سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] را از باهوش ترین، زیباترین، خوش اخلاق‌ترین، باتقواترین و بزرگ زنان زمانه خویش دانسته‌اند.<ref> زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۳، ص۱۰۶؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۲، ص۳۹۴؛ صفدی، الوافی بالوفیات، ۲۰۰۰م، ص۱۸۲؛ محسن امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۵۷.</ref> امام حسین(ع) سکینه را بنده‌ای غرق در ذات الهی معرفی کرده که نشان دهنده فضل و کمال اوست.<ref>موسوی المقرم، مقتل الحسین علیه السلام، ۱۹۷۹م، ص۳۴۹.</ref> | سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] را از باهوش ترین، زیباترین، خوش اخلاق‌ترین، باتقواترین و بزرگ زنان زمانه خویش دانسته‌اند.<ref> زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۳، ص۱۰۶؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۲، ص۳۹۴؛ صفدی، الوافی بالوفیات، ۲۰۰۰م، ص۱۸۲؛ محسن امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۵۷.</ref> امام حسین(ع) سکینه را بنده‌ای غرق در ذات الهی معرفی کرده که نشان دهنده فضل و کمال اوست.<ref>موسوی المقرم، مقتل الحسین علیه السلام، ۱۹۷۹م، ص۳۴۹.</ref> | ||