پرش به محتوا

سکینه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش
جز (مستند سازی شخصیت علمی سکینه)
جز (ویرایش)
خط ۷۲: خط ۷۲:
سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] را از باهوش ترین، زیباترین، خوش اخلاق‌ترین و بزرگ زنان زمانه خویش دانسته‌اند.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۲، ص۳۹۴؛ الصفدی، الوافی بالوفیات، ۲۰۰۰م، ص۱۸۲؛ محسن امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۵۷.</ref> امام حسین(ع) سکینه را بنده‌ای غرق در ذات الهی معرفی کرده که نشان دهنده فضل و کمال اوست.<ref>موسوی المقرم، مقتل الحسین علیه السلام، ۱۹۷۹م، ص۳۴۹.</ref>
سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] را از باهوش ترین، زیباترین، خوش اخلاق‌ترین و بزرگ زنان زمانه خویش دانسته‌اند.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۲، ص۳۹۴؛ الصفدی، الوافی بالوفیات، ۲۰۰۰م، ص۱۸۲؛ محسن امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۵۷.</ref> امام حسین(ع) سکینه را بنده‌ای غرق در ذات الهی معرفی کرده که نشان دهنده فضل و کمال اوست.<ref>موسوی المقرم، مقتل الحسین علیه السلام، ۱۹۷۹م، ص۳۴۹.</ref>
در [[علم رجال|کتاب‌های رجالی]] از سکینه بنت الحسین(ع) به عنوان یکی از راویان حدیث اهل بیت که کوفیان از او روایت کرده‌اند، یاد شده است.<ref>ابن حبان، الثقات، ۱۹۷۳ق، ج۴، ص۳۵۲.</ref> سکینه همراه خواهر خود فاطمه از راویان حدیث پدر خود اباعبدالله الحسین(ع) به شمار می‌آیند.<ref>الطبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۳۲؛ ابن عساکر، پیشین، ص۲۰۶</ref> و روایان زیادی چون عبیدالله بن ابی ارفع، فائد مدنی، سکینه دختر اسماعیل بن ابی خالد و سکینه دختر قاضی ابی ذر از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>الطبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۳۲؛ ابن ماکولا، الاکمال، ۱۴۱۱ق، ج۴، ص۳۱۶ و ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ص۲۰۶-۲۰۷.</ref>
در [[علم رجال|کتاب‌های رجالی]] از سکینه بنت الحسین(ع) به عنوان یکی از راویان حدیث اهل بیت که کوفیان از او روایت کرده‌اند، یاد شده است.<ref>ابن حبان، الثقات، ۱۹۷۳ق، ج۴، ص۳۵۲.</ref> سکینه همراه خواهر خود فاطمه از راویان حدیث پدر خود اباعبدالله الحسین(ع) به شمار می‌آیند.<ref>الطبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۳۲؛ ابن عساکر، پیشین، ص۲۰۶</ref> و روایان زیادی چون عبیدالله بن ابی ارفع، فائد مدنی، سکینه دختر اسماعیل بن ابی خالد و سکینه دختر قاضی ابی ذر از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>الطبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۳۲؛ ابن ماکولا، الاکمال، ۱۴۱۱ق، ج۴، ص۳۱۶ و ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ص۲۰۶-۲۰۷.</ref>
از ویژگی‌های شخصیتی دیگر سکینه می‌توان به تسلط او بر فنون و ادب اشاره کرد. سکینه در بلاغت و فصاحت نصیبی عظیم داشت. گرچه اهل بیت(ع) از شعر و امثال آن دوری جسته‌اند؛ اما به جهت حزن و اندوه و مصیبت یا به واسطه رسیدن به اجر و ثواب مصیبت امام حسین(ع) اشعاری را سروده‌اند. سکینه دختر امام حسین(ع) دارای اشعار و قصاید بسیاری در رثای پدر است که از جمله این اشعار قصاید زیر است:
<br />
تسلط بر ادبیات عرب و بلاغت و فصاحت از دیگر ویژگی‌های سکینه نام برده شده است. اشعار و قصاید او در رثای پدرش امام حسین (ع) در این زمینه معروف است. شعر زیر از جمله این اشعار است:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|لا تعذلیه فهم قاطع طرقه|فغینه بدموع ذرف غدفه}}
{{ب|لا تعذلیه فهم قاطع طرقه|فغینه بدموع ذرف غدفه}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۴۵

ویرایش