پرش به محتوا

جزیه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۳۰ نوامبر ۲۰۱۴
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Naqavi
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Naqavi
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=نوامبر|روز=۲۴|سال=۲۰۱۴|چند = 2}}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=نوامبر|روز=۲۴|سال=۲۰۱۴|چند = 2}}
'''جِزْیه‌'''، به معنای مالیات‌ سرانه‌ای‌ است كه‌ غیرمسلمانان‌ ساكن‌ در سرزمینهای‌ اسلامی‌، باید سالانه‌ برای‌ تأمین‌ جان‌ و حفظ‌ دین‌ خود و كسب‌ حمایت‌ دولت‌ اسلامی‌، می‌پرداختند. جهاد و دفاع از دولت اسلامی بر مسلمانان واجب، و غیرمسلمانان(از اهل کتاب) که در قلمرو و حمایت دولت اسلامی زندگی می‌کنند بین سه امر مخیر بودند: پذیرش اسلام، جنگ و التزام به شرایط ذمّه. با پذیرش امر سوم، موظّف به پرداخت جزیه بودند.گرفتن جزیه، به تصریح قرآن و سنت، نه تنها مشروع، بلکه واجب است و در زمان رسول خدا(ص) و پس از ایشان از اهل کتاب دریافت مى‌شد.
'''جِزْیه‌'''، به معنای مالیات‌ سرانه‌ای‌ است كه‌ غیرمسلمانان‌ ساكن‌ در سرزمینهای‌ اسلامی‌، باید سالانه‌ برای‌ تأمین‌ جان‌ و حفظ‌ دین‌ خود و كسب‌ حمایت‌ دولت‌ اسلامی‌، می‌پرداختند. جهاد و دفاع از دولت اسلامی بر مسلمانان واجب، و غیرمسلمانان(از اهل کتاب) که در قلمرو و حمایت دولت اسلامی زندگی می‌کنند بین سه امر مخیر بودند: پذیرش اسلام، جنگ و التزام به شرایط ذمّه. با پذیرش امر سوم، موظّف به پرداخت جزیه بودند.گرفتن جزیه، به تصریح قرآن و سنت، نه تنها مشروع، بلکه واجب است و در زمان رسول خدا(ص) و پس از ایشان از اهل کتاب دریافت مى‌شد.
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{متن قرآن|قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ‌ وَلَا يُحَرِّ‌مُونَ مَا حَرَّ‌مَ اللَّـهُ وَرَ‌سُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُ‌ونَ ﴿٢٩﴾|ترجمه=(ای اهل ایمان) با هر که از اهل کتاب (یهود و نصاری) که ایمان به خدا و روز قیامت نیاورده و آنچه را خدا و رسولش حرام کرده حرام نمی‌دانند و به دین حق (و آیین اسلام) نمی‌گروند قتال و کارزار کنید تا آن‌گاه که با دست خود با ذلت و تواضع جزیه دهند.(٢٩)}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> [[سوره توبه|توبه]]، 29. </small>| تراز = چپ| عرض =200px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه = #ecfcf4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{متن قرآن|قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ‌ وَلَا يُحَرِّ‌مُونَ مَا حَرَّ‌مَ اللَّـهُ وَرَ‌سُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُ‌ونَ ﴿٢٩﴾|ترجمه=(ای اهل ایمان) با هر که از اهل کتاب (یهود و نصاری) که ایمان به خدا و روز قیامت نیاورده و آنچه را خدا و رسولش حرام کرده حرام نمی‌دانند و به دین حق (و آیین اسلام) نمی‌گروند قتال و کارزار کنید تا آن‌گاه که با دست خود با ذلت و تواضع جزیه دهند.(٢٩)}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> [[سوره توبه|توبه]]، 29. </small>| تراز = چپ| عرض =200px| اندازه خط = 16px|رنگ پس‌زمینه = #ecfcf4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
==در لغت==
==در لغت==
جزیه عربی‌ شده گزیت (گزید) فارسی است،<ref>ر.ک:(گزیت)لغتنامه دهخدا</ref> که در [[پهلوی |پهلوی]] به معنای مالیات سرانه به کار می‌رفته‌است. گزیت یا سرگزیت، مالیات نقدی بود که ساسانیان، پیش از [[اسلام]] از [[یهود]] و [[نصاری]] می‌گرفتند.<ref>ر.ک: مسیحیت در ایران، تا صدر اسلام، نفیسی، ص ۳۸</ref> همچنین جزیه‌ را در لغت‌ از مادّه جَزْی‌ عربی‌ به‌ معنای‌ كفایت‌ كردن‌،<ref>ابن‌اثیر، ج‌ 1، ص‌ 262؛ابن‌قدامه‌، ج‌ 10، ص‌ 567؛نجفی‌، ج‌ 21، ص‌ 227؛</ref> یا پاداش‌ دادن‌،<ref>راغب‌ اصفهانی‌، ذیل‌ «جزاء»؛ماوردی‌، ص‌ 225؛ابن‌فراء، ص‌ 153؛</ref> دانسته‌اند. برخی‌ نیز آن‌ را معرّب‌ گِزیت‌ فارسی‌ به‌ معنای‌ مالیات‌ و خراج‌ و گاه‌ مأخوذ از ریشه‌ای‌ آرامی‌ یا سریانی‌ دانسته‌اند.<ref>رجوع کنید به بخش‌ 2</ref>
جزیه عربی‌ شده گزیت (گزید) فارسی است،<ref>ر.ک:(گزیت)لغتنامه دهخدا</ref> که در [[پهلوی |پهلوی]] به معنای مالیات سرانه به کار می‌رفته‌است. گزیت یا سرگزیت، مالیات نقدی بود که ساسانیان، پیش از [[اسلام]] از [[یهود]] و [[نصاری]] می‌گرفتند.<ref>ر.ک: مسیحیت در ایران، تا صدر اسلام، نفیسی، ص ۳۸</ref> همچنین جزیه‌ را در لغت‌ از مادّه جَزْی‌ عربی‌ به‌ معنای‌ كفایت‌ كردن‌،<ref>ابن‌اثیر، ج‌ 1، ص‌ 262؛ابن‌قدامه‌، ج‌ 10، ص‌ 567؛نجفی‌، ج‌ 21، ص‌ 227؛</ref> یا پاداش‌ دادن‌،<ref>راغب‌ اصفهانی‌، ذیل‌ «جزاء»؛ماوردی‌، ص‌ 225؛ابن‌فراء، ص‌ 153؛</ref> دانسته‌اند. برخی‌ نیز آن‌ را معرّب‌ گِزیت‌ فارسی‌ به‌ معنای‌ مالیات‌ و خراج‌ و گاه‌ مأخوذ از ریشه‌ای‌ آرامی‌ یا سریانی‌ دانسته‌اند.<ref>رجوع کنید به بخش‌ 2</ref>
کاربر ناشناس