جانکی: تفاوت میان نسخه‌ها

در متون و منابع گوناگون دربارۀ چگونگی ساختار اجتماعی و نظام رهبری جانکیها پیش از پیوستن به ایل بختیاری اطلاع مشخصی وجود ندارد، اما چون بیشتر با سرپرستی رؤسای هفت لنگها و چهارلنگها اداره می‌شدند، از سلسله مراتب قدرت و نظام رهبری ایل بختیاری تبعیت می‌کردند.  

{{راست چین}}

*اسکندربیک منشی، عالم آرای عباسی، به کوشش ایرج افشار، تهران، ۱۳۵۰ش؛  

*اعتمادالسلطنه، محمدحسن، مرآةالبلدان، به کوشش عبدالحسین نوایی و هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۸ش؛  

*امام شوشتری، محمدعلی، تاریخ جغرافیایی خوزستان، تهران، ۱۳۳۱ش؛  

*امان، دیتر، بختیاریها: عشایر کوه نشین ایرانی در پویۀ تاریخ، ترجمۀ محسن محسنیان، مشهد، ۱۳۶۷ش؛  

*بابن، س. و فردریک هوسه، سفرنامۀ جنوب ایران، ترجمۀ محمدحسن اعتمادالسلطنه، به کوشش هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۳ش؛  

*بدلیسی، شرف خان، شرف نامه، به کوشش محمد عباسی، تهران، ۱۳۴۳ش؛  

*جعفری، عباس، دائرةالمعارف جغرافیایی ایران، تهران، ۱۳۷۹ش؛  

*حمدالله مستوفی، تاریخ گزیده، به کوشش عبدالحسین نوایی، تهران، ۱۳۶۲ش؛  

*دیگار، ژان پیر و اصغر کریمی، «‌مال: کوچک‌ترین واحد تولید، بوهون: کوچک‌ترین واحد مصرف در ایل بختیاری »، نامۀ نور، تهران، ۱۳۵۹ش، شم ۱۰-۱۱؛  

*راولینسن، هنری، سفرنامه، ترجمۀ سکندر امان اللٰهی بهاروند، تهران، ۱۳۵۶ش؛  

*سردار اسعد، علیقلی و عبدالحسین سپهر، تاریخ بختیاری، به کوشش جمشید کیانفر، تهران، ۱۳۷۶ش؛  

*سرشماری اجتماعی ـ اقتصادی عشایر کوچنده (۱۳۶۶ش)، نتایج تفصیلی، ایل بختیاری، مرکز آمار ایران، تهران، ۱۳۶۷ش؛  

*صفی نژاد، جواد، لرهای ایران، تهران، ۱۳۸۱ش؛  

*فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران، ۱۳۷۰ش؛  

*قائم مقامی، جهانگیر، «‌عشایر خوزستـان: قبایل جانکـی »، یـادگار، تهران، ۱۳۲۵ش، س ۳، شم ۳، ۵، ۹، ۱۰؛  

*گارثویت، ج. ر.، تاریخ سیاسی ـ اجتماعی بختیاری، ترجمۀ مهراب امیری، تهران، ۱۳۷۳ش؛  

*نجم الدوله، عبدالغفار، سفرنامۀ خوزستان، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، ۱۳۴۱ش؛