پرش به محتوا

خطبه امام سجاد در شام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۱: خط ۲۱:
امام سجاد(ع) در این خطبه به بیان برخی مسائل پرداخته‌اند که شاید در نگاه اول کمی غامض باشد. ایشان می‌فرمایند: من فرزند [[مکه]] و [[منا]]، [[زمزم]] و [[صفا]] هستم. در این فراز می‌توان چند احتمال را مطرح کرد:
امام سجاد(ع) در این خطبه به بیان برخی مسائل پرداخته‌اند که شاید در نگاه اول کمی غامض باشد. ایشان می‌فرمایند: من فرزند [[مکه]] و [[منا]]، [[زمزم]] و [[صفا]] هستم. در این فراز می‌توان چند احتمال را مطرح کرد:
# معنای این که من فرزند [[مناسک حج]] هستم این  است که مناسک حج به عنوان یک منسک توحیدی  در خون و گوشت امام جریان دارد و بیشترین ارتباط  ممکن  را با [[حج]] و مناسک توحیدی دارد. گاهی بعضی از افراد برای اینکه ارتباط خود با جریانی را اثبات کنند خود را از باب مبالغه فرزند آن خطاب می‌کنند. امام سجاد(ع) در جوّی که او و اسیران اهلبیت(ع) را خارج از دین خطاب می‌کنند با صراحت اعلام می‌کند  
# معنای این که من فرزند [[مناسک حج]] هستم این  است که مناسک حج به عنوان یک منسک توحیدی  در خون و گوشت امام جریان دارد و بیشترین ارتباط  ممکن  را با [[حج]] و مناسک توحیدی دارد. گاهی بعضی از افراد برای اینکه ارتباط خود با جریانی را اثبات کنند خود را از باب مبالغه فرزند آن خطاب می‌کنند. امام سجاد(ع) در جوّی که او و اسیران اهلبیت(ع) را خارج از دین خطاب می‌کنند با صراحت اعلام می‌کند  
که چنان ارتباطی با مهمترین مناسک توحیدی دارد که گویا فرزند آن است.
که چنان ارتباطی با مهم‌ترین مناسک توحیدی دارد که گویا فرزند آن است.
# مراسم حج یادگار [[حضرت ابراهیم]] است، و مسلمانان این مناسک را با نام ابراهیم آمیخته می‌دانستد و  امام درصدد است اثبات نماید که '''من فرزند [[ابراهیم (پیامبر) |ابراهیم خلیلم]] '''، چنان‌چه [[امام صادق]](ع)  هنگامی که خانه اش را حسن بن زید والی [[مدینه]] به دستور [[منصور دوانیقی|منصور]] آتش زد در میانه آتش‌ها گام برمی‌داشت و می‌فرمود: منم فرزند  [[اسماعیل (پیامبر) |اسماعيل]] که فرزندانش مانند رگ و ريشه در اطراف زمین پراکنده‌اند، منم فرزند[[ابراهیم (پیامبر) | ابراهيم خليل الله]].
# مراسم حج یادگار [[حضرت ابراهیم]] است، و مسلمانان این مناسک را با نام ابراهیم آمیخته می‌دانستد و  امام درصدد است اثبات نماید که '''من فرزند [[ابراهیم (پیامبر) |ابراهیم خلیلم]] '''، چنان‌چه [[امام صادق]](ع)  هنگامی که خانه اش را حسن بن زید والی [[مدینه]] به دستور [[منصور دوانیقی|منصور]] آتش زد در میانه آتش‌ها گام برمی‌داشت و می‌فرمود: منم فرزند  [[اسماعیل (پیامبر) |اسماعيل]] که فرزندانش مانند رگ و ريشه در اطراف زمین پراکنده‌اند، منم فرزند[[ابراهیم (پیامبر) | ابراهيم خليل الله]].
  <ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۲، ج۱، ص۴۷۳؛ خسروی، زندگانی حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام، ۱۳۹۸ق، ص۱۱۶</ref>{{یادداشت|فَخَرَجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَتَخَطَّى النَّارَ وَ يَمْشِي فِيهَا وَ يَقُولُ أَنَا ابْنُ أَعْرَاقِ الثَّرَى أَنَا ابْنُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ.}}
  <ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۲، ج۱، ص۴۷۳؛ خسروی، زندگانی حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام، ۱۳۹۸ق، ص۱۱۶</ref>{{یادداشت|فَخَرَجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَتَخَطَّى النَّارَ وَ يَمْشِي فِيهَا وَ يَقُولُ أَنَا ابْنُ أَعْرَاقِ الثَّرَى أَنَا ابْنُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ.}}
۱۶٬۹۳۰

ویرایش