کاربر ناشناس
خطبه امام سجاد در شام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Alipour جز (←جنگ با دو شمشیر) |
imported>Alipour جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==امام سجاد (ع) و خطیب درباری== | ==امام سجاد (ع) و خطیب درباری== | ||
با حضور [[اسیران کربلا|اسیران]] در شام، به دستور یزید، اجتماعی در [[مسجد اموی]] به راه انداختند تا اهل بیت را رسوا کنند. به همین سبب، سخنرانی بر بالای منبر رفت و در مدح یزید و اجدادش به سخنرانی پرداخت. در این هنگام امام سجاد(ع) رو به سخنران کرد و به او چنین گفت: وای بر تو که برای به دست‌آوردن خشنودی مخلوق، خشم [[خدا]] را برگزیدی. جایگاه خود را پر از آتش کرده‌ای.<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۷۴؛ عوالم، ج۱۷، ص۴۰۹؛ نفس المهموم، ص۴۵۱؛ حیاة الحسین، ص۳۸۶</ref> امام سجاد سپس رو به یزید کرد و تقاضای سخنرانی کرد. در کتاب [[ناسخ التواریخ]] آمده است یزید نپذیرفت؛ ولی اصرار [[ شام|شامیان]] یزید را مجبور به قبول درخواست امام سجاد(ع) کرد. | با حضور [[اسیران کربلا|اسیران]] در شام، به دستور یزید، اجتماعی در [[مسجد اموی]] به راه انداختند تا اهل بیت را رسوا کنند. به همین سبب، سخنرانی بر بالای منبر رفت و در مدح یزید و اجدادش به سخنرانی پرداخت. در این هنگام امام سجاد(ع) رو به سخنران کرد و به او چنین گفت: وای بر تو که برای به دست‌آوردن خشنودی مخلوق، خشم [[خدا]] را برگزیدی. جایگاه خود را پر از آتش کرده‌ای.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۷۴؛ عوالم، ج۱۷، ص۴۰۹؛ نفس المهموم، ص۴۵۱؛ حیاة الحسین، ص۳۸۶</ref> امام سجاد سپس رو به یزید کرد و تقاضای سخنرانی کرد. در کتاب [[ناسخ التواریخ]] آمده است یزید نپذیرفت؛ ولی اصرار [[ شام|شامیان]] یزید را مجبور به قبول درخواست امام سجاد(ع) کرد. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
* دو شمشیری که [[پیامبر(ص)]] به حضرت علی بخشیده بود.پیامبر(ص)در سال هشتم هجری [[على (ع)]] را بسوى [[منات]] (نام بتی ) فرستاد تا سرنگونش کند.امام علی(ع) پس از آنکه آن بت را سرنگون ساخت، آنچه به منات تعلق داشت برداشت و نزد پیامبر(ص) آورد. از جمله چیزهایی که على(ع) به دست آورده بود، دو شمشیری بود كه [[حارث بن ابى شمر غسانی]] -پادشاه غسان- آن دو را به منات پیشكش كرده بود، یكى از آن دو [[مخذم]]، و دیگری [[رسوب]] نامیده مىشد. پیامبر اکرم (ص) آن دو شمشیر را به علی(ع) بخشید. نقل شده یکی از آن دو همان [[ذو الفقار]] شمشیر علی(ع) است.<ref>کلبی، الأصنام، ۱۳۶۴ق، ص۱۹</ref> | * دو شمشیری که [[پیامبر(ص)]] به حضرت علی بخشیده بود.پیامبر(ص)در سال هشتم هجری [[على (ع)]] را بسوى [[منات]] (نام بتی ) فرستاد تا سرنگونش کند.امام علی(ع) پس از آنکه آن بت را سرنگون ساخت، آنچه به منات تعلق داشت برداشت و نزد پیامبر(ص) آورد. از جمله چیزهایی که على(ع) به دست آورده بود، دو شمشیری بود كه [[حارث بن ابى شمر غسانی]] -پادشاه غسان- آن دو را به منات پیشكش كرده بود، یكى از آن دو [[مخذم]]، و دیگری [[رسوب]] نامیده مىشد. پیامبر اکرم (ص) آن دو شمشیر را به علی(ع) بخشید. نقل شده یکی از آن دو همان [[ذو الفقار]] شمشیر علی(ع) است.<ref>کلبی، الأصنام، ۱۳۶۴ق، ص۱۹</ref> | ||
* دو شمشیر [[تنزیل]] و [[تاویل]] است.<ref>بحار الانوار، ج۳۹، ص۳۴۱</ref> در روایتی از پیامبر(ص) بیان شده است: | * دو شمشیر [[تنزیل]] و [[تاویل]] است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۳۹، ص۳۴۱</ref> در روایتی از پیامبر(ص) بیان شده است: | ||
:علی بر اساس تاویل نبرد می‌کند، همانطور که من بر اساس تنزیل جنگیدم.<ref>الإنصاف، ص۱۳۲</ref> | :علی بر اساس تاویل نبرد می‌کند، همانطور که من بر اساس تنزیل جنگیدم.<ref>الإنصاف، ص۱۳۲</ref> | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
=====دو بار هجرت===== | =====دو بار هجرت===== | ||
در این خطبه ضمن بیان مناقب حضرت علی(ع)، وصف «هاجر هجرتین» آمده است، <ref>بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۳۸</ref> که اشاره به دو هجرت حضرت دارد. | در این خطبه ضمن بیان مناقب حضرت علی(ع)، وصف «هاجر هجرتین» آمده است، <ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۳۸</ref> که اشاره به دو هجرت حضرت دارد. | ||
هجرت اول اشاره به هجرت از [[مکه]] به [[مدینه]] دارد اما برای هجرت دوم احتمالاتی ذکر شده است. | هجرت اول اشاره به هجرت از [[مکه]] به [[مدینه]] دارد اما برای هجرت دوم احتمالاتی ذکر شده است. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
این جمله علاوه بر خطبه امام سجاد(ع)، از خودامام علی(ع) نیز نقل شده است. منظور از دوبیعت طبق فرمایش امام علی علیه السلام: | این جمله علاوه بر خطبه امام سجاد(ع)، از خودامام علی(ع) نیز نقل شده است. منظور از دوبیعت طبق فرمایش امام علی علیه السلام: | ||
*امام در نامه نگاری با معاویه فرموده: «من در دو بیعت شرکت کردم که تو نسبت به اولی "[[کافر]]" بودی» و آن [[بیعت رضوان]] در سال ششم هجری در [[صلح حدیبیه]] بود. | *امام در نامه نگاری با معاویه فرموده: «من در دو بیعت شرکت کردم که تو نسبت به اولی "[[کافر]]" بودی» و آن [[بیعت رضوان]] در سال ششم هجری در [[صلح حدیبیه]] بود. | ||
* بیعت دوم بیعت بعد از [[فتح مکه]] است که گر چه معاویه هم در این بیعت شرکت داشته، ولی نسبت به آن بیعت شکن بوده است<ref> بحار، ج۴۴، ص۷۴</ref><ref>الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی)، ج۱، ص: ۲۷۲</ref> | * بیعت دوم بیعت بعد از [[فتح مکه]] است که گر چه معاویه هم در این بیعت شرکت داشته، ولی نسبت به آن بیعت شکن بوده است<ref> مجلسی، بحار، ج۴۴، ص۷۴</ref><ref>الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی)، ج۱، ص: ۲۷۲</ref> | ||
در مناقب نیز روایتی آمده که بیعت اول را بیعت بدر و بیعت دوم را بیعت رضوان معرفی کرده است.<ref>مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج۲، ص: ۵</ref> | در مناقب نیز روایتی آمده که بیعت اول را بیعت بدر و بیعت دوم را بیعت رضوان معرفی کرده است.<ref>مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج۲، ص: ۵</ref> | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
پس از خطبه امام سجاد(ع)، یک یهودی که در مجلس حاضر بود به [[یزید]] پرخاش کرد و از اینکه پسر دختر پیامبرش را به این نحوه به شهادت رسانده علیه یزید سخن گفت. طبق نقل تاریخ، وی حاضران را اینگونه سرزنش کرده است: | پس از خطبه امام سجاد(ع)، یک یهودی که در مجلس حاضر بود به [[یزید]] پرخاش کرد و از اینکه پسر دختر پیامبرش را به این نحوه به شهادت رسانده علیه یزید سخن گفت. طبق نقل تاریخ، وی حاضران را اینگونه سرزنش کرده است: | ||
:::بخدا سوگند كه اگر پیامبر ما [[موسى بن عمران]] در میان ما فرزندى مىگذاشت، ما گمان مىكردیم كه او را تا سر حد پرستش باید احترام كنیم. و شما دیروز پیامبرتان از دنیا رفت و امروز بر فرزند او شوریده و او را از دم شمشیر خود گذراندید؟! واى بر شما!<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۱۳۹؛ مفضل خوارزمی، ج۲، ص۶۹</ref> | :::بخدا سوگند كه اگر پیامبر ما [[موسى بن عمران]] در میان ما فرزندى مىگذاشت، ما گمان مىكردیم كه او را تا سر حد پرستش باید احترام كنیم. و شما دیروز پیامبرتان از دنیا رفت و امروز بر فرزند او شوریده و او را از دم شمشیر خود گذراندید؟! واى بر شما!<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۱۳۹؛ مفضل خوارزمی، ج۲، ص۶۹</ref> | ||
==متن خطبه== | ==متن خطبه== | ||