اصول اربعمائه: تفاوت میان نسخه‌ها

ظاهراً علت اعتماد به این اصول این است که معمولاً اصحاب [[ائمه]] (ع) هنگام شنیدن [[حدیث]] از امام بدون فوت وقت آن را می‌نوشته‌اند که احتمال فراموشی یا کم و زیاد شدن متن آن کم‌تر است. مؤید این مطلب روایتی است که [[سید بن طاووس]] در ''[[مهج الدعوات]]'' نقل کرده است که «‌گروهی از اصحاب [[امام کاظم]] (ع) با قلم و کاغذ در محضر ایشان حاضر می‌شدند و چون امام سخنی می‌فرمود یا درباره واقعه‌ای فتوا می‌داد، آن را می‌نگاشتند‌.»<ref>آقابزرگ، الذریعة، ج‌۲، ص۱۲۷.</ref>

در زمان ائمه (ع) بیش از چهارصد اصل بوده است، لیکن از میان آن‌ها اصولی که امامیه بر اعتبار و صحّت آن‌ها و نیز عمل بدان‌ها اتّفاق داشته‏‌اند چهارصد اصل بوده است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ج۱، ص۱۷-۲۱</ref>

[[شیخ بهایی]] در ''مشرق الشمسین'' یکی از قرینه‌های صحت حدیث نزد علمای شیعه را وجود آن در چند اصل یا تکرار آن در یک اصل و یا وجود [[حدیث]] در یک اصل که صاحب اصل از افراد قابل اطمینان قطعی ([[اصحاب اجماع]]) نزد شیعه می‌داند و همین امر حاکی از اعتماد قدما به محتویات اصول مزبور می‌باشد.<ref>شیخ بهایی، مشرق الشمسین، ص۲۶-۲۷.</ref>