پرش به محتوا

طوفان البکاء فی مقاتل الشهداء (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
'''طوفان البكاء فی مقاتل الشهداء''' اثری به زبان فارسی، درباره مصائب [[اهل بیت]] [[پیامبر(ص)]] و واقعه کربلا، از [[محمد ابراهیم جوهری هروی]].
'''طوفان البكاء فی مقاتل الشهداء''' اثری به زبان فارسی، درباره مصائب [[اهل بیت]] [[پیامبر(ص)]] و واقعه کربلا، از [[محمد ابراهیم جوهری هروی]].


بخش کوتاهی از کتاب به زندگانی مختار و برخی موضوعات دیگر می‌پردازد. در دوره [[قاجاریه]] از  این کتاب در نسخه‌های [[تعزیه]] استفاده می‌شد. نقدهایی درباره بی‌مأخذ بودن پاره‌ای از مطالب کتاب ارائه شده است.{{توسط چه کسی}}
بخش کوتاهی از کتاب به زندگانی [[مختار]] و برخی موضوعات دیگر می‌پردازد. در دوره [[قاجاریه]] از  این کتاب در نسخه‌های [[تعزیه]] استفاده می‌شد. نقدهایی درباره بی‌مأخذ بودن پاره‌ای از مطالب کتاب ارائه شده است.{{توسط چه کسی}}


طوفان البکاء سالیانی مورد توجه مداحان و ذاکران اهل‌بیت‌ بوده، و از زمان نگارش (۱۲۵۰ق) تا کنون بارها به چاپ رسیده است.
طوفان البکاء سالیانی مورد توجه مداحان و ذاکران اهل‌بیت‌ بوده، و از زمان نگارش (۱۲۵۰ق) تا کنون بارها به چاپ رسیده است.
خط ۲۸: خط ۲۸:
==نویسنده==
==نویسنده==
{{اصلی|محمد ابراهیم جوهری هروی}}
{{اصلی|محمد ابراهیم جوهری هروی}}
محمد ابراهیم بن محمد باقر جوهری‌ هروی‌،(درگذشته پس از ۱۲۴۰ یا ۱۲۵۳ق) ملقب به افصح‌الشعراء، شاعران و مرثیه‌سرایان فارسی‌زبان قرن سیزدهم است، وی سالیانی در قزوین به خدمت رکن الدوله در آمد، و لقب افصح الشعراء را از او دریافت کرد. وی در پایان عمر در [[اصفهان]] نزد [[محمد باقر شفتی]] رفت و در همانجا درگذشت.
محمد ابراهیم بن محمد باقر جوهری‌ هروی‌ (درگذشته پس از ۱۲۴۰ یا ۱۲۵۳ق) ملقب به افصح‌الشعراء، شاعران و مرثیه‌سرایان فارسی‌زبان قرن سیزدهم است، وی سالیانی در [[قزوین]] به خدمت رکن الدوله در آمد، و لقب افصح الشعراء را از او دریافت کرد. وی در پایان عمر در [[اصفهان]] نزد [[محمد باقر شفتی]] رفت و در همانجا درگذشت.


==درباره کتاب==
==درباره کتاب==
جوهری، به‌ تشویق‌ ملامحمد صالح‌ و آقاصالح‌ خانبان‌، از اعیان قزوین‌، طوفان‌البكاء را در باره مصائب‌ اهل‌ بیت‌، در مدت‌ دو سال‌ نوشت‌. او در آغاز و پایان‌ كتابش‌، آن‌ دو را ستوده‌ است‌<ref> رجوع کنید به جوهری هروی‌، ص‌۶ـ۷، ۳۰۰</ref> در پایان‌ طوفان‌البكاء، تاریخ خاتمه آن‌ را ۱۲۵۰ ذكر كرده‌<ref> جوهری هروی‌، ص‌۳۰۱</ref> بنابراین‌، احتمالاً آن‌ را در حدود ۱۲۴۸ آغاز نموده‌ است‌، اما در مقدمه‌<ref> جوهری‌هروی‌، ص‌۷</ref>، مادّه‌ تاریخِ تألیف‌ كتاب‌ را «طوفان‌البكاء ابیات‌ طوفان ‌البكاست‌» نوشته‌ است‌ كه‌ با ۱۲۷۴ برابر می‌شود. شاید جوهری‌ سال‌ آغاز كردن‌ كتاب‌، ۱۲۴۷ را، اشتباه‌ محاسبه‌ كرده‌ و با حروف‌ ابجد ۱۲۷۴ را ساخته‌ است‌.
جوهری، به‌ تشویق‌ ملامحمد صالح‌ و آقاصالح‌ خانبان‌، از اعیان قزوین‌، طوفان‌البكاء را در باره مصائب‌ اهل‌ بیت‌، در مدت‌ دو سال‌ نوشت‌. او در آغاز و پایان‌ كتابش‌، آن‌ دو را ستوده‌ است‌<ref> رجوع کنید به جوهری هروی‌، ص‌۶ـ۷، ۳۰۰</ref> در پایان‌ طوفان‌البكاء، تاریخ خاتمه آن‌ را ۱۲۵۰ ذكر كرده‌<ref> جوهری هروی‌، ص‌۳۰۱</ref> بنابراین‌، احتمالاً آن‌ را در حدود ۱۲۴۸ آغاز نموده‌ است‌، اما در مقدمه‌<ref> جوهری‌هروی‌، ص‌۷</ref> مادّه‌ تاریخِ تألیف‌ كتاب‌ را «طوفان‌البكاء ابیات‌ طوفان ‌البكاست‌» نوشته‌ است‌ كه‌ با ۱۲۷۴ برابر می‌شود. شاید جوهری‌ سال‌ آغاز كردن‌ كتاب‌، ۱۲۴۷ را، اشتباه‌ محاسبه‌ كرده‌ و با حروف‌ ابجد ۱۲۷۴ را ساخته‌ است‌.


==محتوا==
==محتوا==


طوفان‌البكاء از معروف‌ترین‌ مقتل‌های‌ فارسی‌ و به‌ نثر و نظمی‌ روان‌ است‌، اما از بی‌مأخذ بودن‌ بعضی‌ مطالب‌ آن‌ انتقاد شده‌ است‌. این‌ كتاب‌ سال‌ها مورد توجه‌ ذاكران‌ و مداحان‌ اهل‌بیت‌ بوده‌ است<ref> حبیب‌آبادی‌، ج‌۴، ص‌۱۴۳۹</ref>
طوفان‌البكاء از معروف‌ترین‌ مقتل‌های‌ فارسی‌ و به‌ نثر و نظمی‌ روان‌ است‌، اما از بی‌مأخذ بودن‌ بعضی‌ مطالب‌ آن‌ انتقاد شده‌ است‌. این‌ كتاب‌ سال‌ها مورد توجه‌ ذاكران‌ و مداحان‌ اهل‌بیت‌ بوده‌ است.<ref> حبیب‌آبادی‌، ج‌۴، ص‌۱۴۳۹</ref>


طوفان البکاء مشتمل‌ بر دیباچه‌ای‌ که فهرست‌ مطالب‌ كتاب‌ را در بردارد، دوازده‌ آتشكده‌ و یك‌ خاتمه‌ است. به‌جز آتشكده هفتم‌ كه‌ موضوع‌ آن‌ خروج [[مختار]] و احمد سفّاح‌ [[بنی عباس]] و امیر تیمور گوركانی‌ است‌، یازده‌ آتشكده دیگر (هر كدام‌ شامل‌ چند شعله‌) به‌ [[چهارده معصوم]] اختصاص‌ دارد كه‌ بزرگ‌ترین‌ آنها، آتشكده پنجم‌، در ذكر مصائب‌ [[امام حسین]] است‌. خاتمه كتاب‌ شامل‌ گزارش‌ احوال‌ مصنف‌ در قزوین‌ است‌.<ref> رجوع کنید به جوهری‌‌هروی‌، ص‌۷</ref>
طوفان البکاء مشتمل‌ بر دیباچه‌ای‌ که فهرست‌ مطالب‌ كتاب‌ را در بردارد، دوازده‌ آتشكده‌ و یك‌ خاتمه‌ است. به‌جز آتشكده هفتم‌ كه‌ موضوع‌ آن‌ خروج [[مختار]] و احمد سفّاح‌ [[بنی عباس]] و امیر تیمور گوركانی‌ است‌، یازده‌ آتشكده دیگر (هر كدام‌ شامل‌ چند شعله‌) به‌ [[چهارده معصوم]] اختصاص‌ دارد كه‌ بزرگ‌ترین‌ آنها، آتشكده پنجم‌، در ذكر مصائب‌ [[امام حسین]] است‌. خاتمه كتاب‌ شامل‌ گزارش‌ احوال‌ مصنف‌ در قزوین‌ است‌.<ref> رجوع کنید به جوهری‌‌هروی‌، ص‌۷</ref>


تعزیه‌سازان و تعزیه‌خوانان دوره قاجاریه برخی اشعار و قطعات این کتاب را عیناً و یا با اندکی تغییر در نسخه‌های [[تعزیه|تعزیه‌ها]] می‌آوردند.
تعزیه‌سازان و تعزیه‌خوانان دوره [[قاجاریه]] برخی اشعار و قطعات این کتاب را عیناً و یا با اندکی تغییر در نسخه‌های [[تعزیه|تعزیه‌ها]] می‌آوردند.
{{دارای نستعلیق}}
{{دارای نستعلیق}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = جوهری {{شعر|نستعلیق}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = جوهری {{شعر|نستعلیق}}
کاربر ناشناس