فضیل بن عیاض: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = فضیل بن عیاض

| آرامگاه =

| استادان = [[امام صادق]] (ع)

'''فضیل بن عیاض'''، عارف و زاهد مشهور و از رجال [[صوفیه]]. وی از شاگردان [[امام صادق]](ع) بود و از ایشان روایاتی نقل کرده است. اغلب عالمان [[رجال|رجالی]] [[شیعه]] او را از [[اهل سنت |اهل سنت]] می‌دانند و در عین حال وی را از راویان موثق به شمار می‎آورند. گفته‌اند که وی در ابتدا راهزن بوده؛ ولی در پی حادثه‌ای [[توبه]] کرده است.

فضیل بن عیاض بن مسعود بن بشر تمیمی یربوعی، در ناحیه [[مرو]] [[خراسان]] و در روستایی به نام فُندِین به دنیا آمده است. کنیه‌اش ابو علی است و اصالتا او را از اهل [[کوفه]] می‌دانند.<ref>سلمی، طبقات الصوفیه، ص۷.</ref>

:::«أَ لَمْ یأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللّهِ...»(سوره حدید، آیه ۱۶)

:::(آيا براى كسانى كه ايمان آورده‏‌اند هنگام آن نرسيده كه دلهايشان به ياد خدا  نرم [و فروتن‏] گردد.)

فضیل با شنیدن این کلام دگرگون شد و فریاد برآورد: پروردگارا، اکنون زمانش رسیده است.

وی در پی این حادثه به گوشه‌ای رفت و زهد اختیار کرد.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج ۴، ص۴۷.</ref>

عالمان رجال شیعه از جمله [[نجاشی |نجاشی]]<ref>نجاشی، الرجال، ص۳۱۰.</ref>، [[محمد تقی شوشتری |محمد تقی شوشتری]] <ref>شوشتری،قاموس الرجال، ج ۸، ص۴۳۸.</ref>و [[سید ابوالقاسم خویی]]، فضیل را از رجال اهل سنت معرفی کرده‌اند. از [[وحید بهبهانی |وحید بهبهانی]] نقل شده است که وی، فضیل را شیعه دانسته است.<ref>خویی، معجم الرجال، ج ۱۳، ص۳۳۱-۳۳۲.</ref>

از منظر علمای شیعه فضیل از راویان موثق<ref>نجاشی، الرجال، ص۳۱۰</ref> و از اصحاب امام صادق(ع) است.<ref>طوسی، رجال، ص۲۶۹</ref>

{{ستون-شروع|2}}