فضیل بن عیاض: تفاوت میان نسخه‌ها

| لقب =

| خویشاوندان سرشناس =

'''فضیل بن عیاض'''، زاهد مشهور و از رجال صوفیه. وی از شاگردان امام صادق(ع) بود و از ایشان روایاتی نقل کرده است. اغلب عالمان رجالی شیعه او را از اهل سنت می‌دانند و در عین حال وی را از راویان موثق به شمار می‎آورند. وی در ابتدا راهزن بود ولی در پی حادثه‌ای توبه کرد.

وی در ابتدا در محلی بین ابی‌ورد و سرخس به راهزنی مشغول بود.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج ۴، ص۴۷.</ref> وی در پی واقعه‌ای توبه کرد و به عبادت و زهد مشغول شد.

روایت‎های مشهور تاریخی درباره داستان توبه فضیل گفته‌اند، شبی وی به نیت یک زن از دیوار خانه‌ای بالا رفته بود، صدای کسی را شنید که مشغول خواندن قرآن و این آیه بود: «أَ لَمْ یأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللّهِ...»، فضیل با شنیدن این کلام دگرگون شد و فریاد برآورد: «یا رب قد آن».

وی در پی این حادثه به گوشه‌ای رفته و زهد اختیار کرد.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج ۴، ص۴۷.</ref>

از منظر علمای شیعه فضیل از راویان موثق<ref>نجاشی، الرجال، ص۳۱۰</ref> و از اصحاب امام صادق(ع) است.<ref>طوسی، رجال، ص۲۶۹</ref>