حرم حضرت رقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین سندی که درباره مزار کنونی منسوب به رُقیه در دست است، مربوط است به [[محمد بن ابی طالب حسینی حائری|محمّد بن ابی طالب حائری کَرَکی]] (زنده در ۹۵۵ق). او گفته است در بخش شرقی [[مسجد جامع اموی]] دمشق، خرابه‌ای را دیده که در گذشته، مسجد بوده و بر سنگْ‌نوشته درِ آن، نام‌های پیامبر(ص)، خاندانش و [[امامان شیعه|امامان دوازده گانه شیعه]] نوشته شده بود. همچنین بر سر در آن نوشته شده بود که این، قبر خانم مَلَکه، دختر [[امام حسین علیه‌السلام|حسین بن امیرالمؤمنین(ع)]] است.<ref>حائری، تسلیة المجالس، ج۲، ص۹۳.</ref> [[شبلنجی|شِبلَنجی]] در [[نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار (کتاب)|نورالابصار]] صاحب مزار را رقیه دختر امام علی(ع) معرفی کرده است. او گفته است هنگامی که برای بازسازی جنازه را از قبر بیرون آوردند، جنازه دیده شده که دختر کوچک نابالغی بوده است.<ref>شبلنجی، نورالأبصار، ص۱۹۵.</ref>

[[شیخ محمدهاشم خراسانی]] (م ۱۳۵۲ ق)، این مزار را متعلّق به رقیه بنت الحسین(ع) معرّفی کرده است. او داستان آسیب دیدن قبر را با تفصیل و همراه کراماتی ذکر کرده و آورده است که علمای [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنّی]] شاهد ماجرا بوده‌اند؛<ref>خراسانی، منتخب التواریخ، ص۳۸۸.</ref> اما هیچ یک از متولیان حرم و [[سید محسن امین]] با اینکه در منطقه حضور داشته است به این ماجرا اشاره نکرده‌اند.<ref>ری‌شهری، دانشنامه امام حسین، ج۱، ص۳۹۲.</ref> محسن امین گفته است قبری که به رقیه دختر امام حسین منسوب است در محله العماره دمشق، زیارتگاه است و میرزا علی اصغرخان [اتابک، امین السلطان]، وزیر اعظم ایران، به سال ۱۳۲۳ق، آن را بازسازی کرده و در بالای در آن تاریخ بازسازی را حَک کرده‌اند.<ref>امین، أعیان الشیعة: ج۷ ص۳۴.</ref>