حرم حضرت رقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

به گزارش احمد خامه‌یار، حرم حضرت رقیه در اصل زیارتگاه [[راس الحسین|رأس‌الحسین(ع)]] در [[دمشق]] بوده است که بنابه قولی، محل دفن سر آن حضرت دانسته شده است که در منابع مربوط به دوره [[امپراتوری عثمانی|عثمانی]]، این زیارتگاه، به مزار حضرت رقیه معرفی شده است. البته در شماری از همین منابع، افزون‌ بر قبر حضرت رقیه، به وجود جایگاه سر امام حسین(ع) در آن نیز اشاره شده است؛ با این تفاوت که رقیه در منابع قدیمی‌تر، دختر [[امام علی(ع)]]، و در منابع جدیدتر، دختر [[امام حسین(ع)]] معرفی شده است. در برخی منابع دو قرن اخیر، به حادثه آشکار شدن بدن حضرت رقیه اشاره شده است که نشان می‌دهد صاحب مزار، دختری خردسال بوده است. این حادثه را با اختلافاتی در برخی جزئیات، سه نفر نقل کرده‌اند.<ref>خامه‌یار، آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه، ص ۲۴۱ـ۲۳۷.</ref>

نخستین سندی که درباره مزار کنونی منسوب به رُقیه در دست است، مربوط است به [[محمد بن ابی طالب حسینی حائری|محمّد بن ابی طالب حائری کَرَکی]] (زنده در ۹۵۵ق) او  گفته است در بخش شرقی [[مسجد جامع اموی]] دمشق، خرابه‌ای را دیده که در گذشته، مسجد بوده و بر سنگْ‌نوشته درِ آن، نام‌های پیامبر(ص)، خاندانش و [[امامان شیعه|امامان دوازده گانه شیعه]]، نوشته شده بود. همچنین بر سر در آن نوشته شده بود که این، قبر خانم مَلَکه، دختر حسین بن امیرالمؤمنین(ع) است.<ref>حائری، تسلیة المجالس، ج۲، ص۹۳.</ref> [[شبلنجی|شِبلَنجی]] در [[نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار (کتاب)|نورالابصار]] صاحب مزار را [[رقیه بنت علی]] معرفی کرده است او گفته است هنگامی که برای بازسازی جنازه را از قبر بیرون آوردند، جنازه دیده شده که دختر کوچک نابالغی بوده است.<ref>شبلنجی، نورالأبصار، ص۱۹۵.</ref>

[[شیخ محمدهاشم خراسانی]] (م ۱۳۵۲ ق)، این مزار را متعلّق به رقیه بنت الحسین(ع) معرّفی کرده است. او داستان آسیب دیدن قبر را با تفصیل و همراه کراماتی ذکر کرده و آورده است که «بزرگان و علمای [[شیعه]] و [[سنی|سنّی]]، شاهد ماجرا بوده‌اند».<ref>خراسانی، منتخب التواریخ، ص۳۸۸.</ref> اما هیچ یک از متولیان حرم و [[سید محسن امین]] با اینکه در منطقه حضور داشته است به این ماجرا اشاره نکرده‌اند.<ref>ری‌شهری، دانشنامه امام حسین، ج۱، ص۳۹۲.</ref> محسن امین گفته است قبری که به رقیه دختر امام حسین منسوب است در محله العماره دمشق، زیارتگاه است و میرزا علی اصغرخان [اتابک، امین السلطان]، وزیر اعظم ایران، به سال ۱۳۲۳ق، آن را بازسازی کرده و در بالای در آن تاریخ بازسازی را حَک کرده‌اند.<ref>امین، أعیان الشیعة: ج۷ ص۳۴.</ref>