کاربر ناشناس
رفاعة بن شداد بجلی: تفاوت میان نسخهها
←واقعه کربلا
imported>S.j.mousavi جز (درج لینک زبانها) |
imported>M.r.seifi |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==واقعه کربلا== | ==واقعه کربلا== | ||
رفاعه، از نخستین کسانی بود که برای امام حسین(ع) نامه نوشت و او را به [[کوفه]] دعوت کرد<ref> الامامه و سیاسة، ج۲، ص۷؛انساب الاشراف، ج۳، ۱۵۷؛ ابن خلدون، ج۳، ص۲۷؛ طبری، ج۵، ص۳۵۲</ref> ، اما در [[کربلا]] حضو نداشت. او در کنار سلیمان بن صرد یکی از سران توابین بود<ref>انساب الاشراف، ج۶، ص۳۶۴ </ref> و پس از کشته شدن سلیمان بن صرد، سپاه را جمع کرد و به عراق بازگشت. | رفاعه، از نخستین کسانی بود که برای امام حسین(ع) نامه نوشت و او را به [[کوفه]] دعوت کرد<ref> الامامه و سیاسة، ج۲، ص۷؛انساب الاشراف، ج۳، ۱۵۷؛ ابن خلدون، ج۳، ص۲۷؛ طبری، ج۵، ص۳۵۲</ref> ، اما در [[کربلا]] حضو نداشت. او در کنار سلیمان بن صرد یکی از سران توابین بود<ref>انساب الاشراف، ج۶، ص۳۶۴ </ref> و پس از کشته شدن سلیمان بن صرد، سپاه را جمع کرد و به عراق بازگشت. | ||
[[پرونده:رفاعه.jpg|بندانگشتی|انوشیروان ارجمند در نقش رفاعة بن شداد]] | [[پرونده:رفاعه.jpg|بندانگشتی|انوشیروان ارجمند در نقش رفاعة بن شداد در [[سریال مختارنامه]].]] | ||
وی در [[قیام مختار]] حضور داشت<ref> البدایة و النهایة، ج۸، ص۲۶۴</ref> اما هنگامی که احساس کرد مختار افکاری دارد که آنها را پنهان میکند، از مختار جدا شد و در صف مخالفان او قرار گرفت<ref> البدایة و النهایة، ج۸، ص۲۹۱</ref>اما هنگامی که صدای «یا لثارات عثمان» را از مخالفان مختار شنید غضبناک شد و به سپاه مختار پیوست. وی سرانجام در سال ۶۶ق در سپاه مختار بود که کشته شد.<ref> زرکلی، الاعلام، ج۳، ص۲۹؛ طبری، ج۶، ص۶۱۶؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۳۵؛البدایة و النهایة، ج۸، ص۲۶۷؛ طبری، ج۶، ص۵۰</ref> | وی در [[قیام مختار]] حضور داشت<ref> البدایة و النهایة، ج۸، ص۲۶۴</ref> اما هنگامی که احساس کرد مختار افکاری دارد که آنها را پنهان میکند، از مختار جدا شد و در صف مخالفان او قرار گرفت<ref> البدایة و النهایة، ج۸، ص۲۹۱</ref>اما هنگامی که صدای «یا لثارات عثمان» را از مخالفان مختار شنید غضبناک شد و به سپاه مختار پیوست. وی سرانجام در سال ۶۶ق در سپاه مختار بود که کشته شد.<ref> زرکلی، الاعلام، ج۳، ص۲۹؛ طبری، ج۶، ص۶۱۶؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۳۵؛البدایة و النهایة، ج۸، ص۲۶۷؛ طبری، ج۶، ص۵۰</ref> | ||