confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۹۴
ویرایش
جز (←سالهای پایانی: ویکیسازی) |
جز (ویکیسازی) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== شجره نامه == | == شجره نامه == | ||
{{تبارنامه آل بویه}} | {{تبارنامه آل بویه}} | ||
==همکاری با مرداویج== | ==همکاری با مرداویج== | ||
مرداویج، [[علی بن بویه]] (عمادالدوله) را به حکومت کرجِ ابودُلَف (شهری نزدیک اراک کنونی) منصوب کرد.<ref>رجوع کنید به همدانی، ج۱، ص۸۸؛ تتوی و همکاران، ج۳، ص۱۷۶۱.</ref> علی پس از غلبه بر ارَّجان و نوبندجان در ۳۲۱ق، حسن را به کازرون فرستاد. حسن بن بویه پس از جمع آوری خراج منطقه، با حمله یاقوت (عامل خلیفه در فارس) روبه رو شد، اما بر او غلبه یافت و سپس نزد علی برگشت.<ref>مسکویه، ج۵، ص۳۷۱؛ ابن اثیر، ج۸، ص۲۷۰-۲۷۲.</ref> | مرداویج، [[علی بن بویه]] (عمادالدوله) را به حکومت کرجِ ابودُلَف (شهری نزدیک اراک کنونی) منصوب کرد.<ref>رجوع کنید به همدانی، ج۱، ص۸۸؛ تتوی و همکاران، ج۳، ص۱۷۶۱.</ref> علی پس از غلبه بر ارَّجان و نوبندجان در ۳۲۱ق، حسن را به کازرون فرستاد. حسن بن بویه پس از جمع آوری خراج منطقه، با حمله یاقوت (عامل خلیفه در فارس) روبه رو شد، اما بر او غلبه یافت و سپس نزد علی برگشت.<ref>مسکویه، ج۵، ص۳۷۱؛ ابن اثیر، ج۸، ص۲۷۰-۲۷۲.</ref> | ||
خط ۵۷: | خط ۵۶: | ||
دو سال پایانی عمر حسن بن بویه با حوادثی ناخوشایند همراه بود. در ۳۶۳ق، عزّالدوله بختیار با شورش سپاهیان خود مواجه شد و از حسن یاری خواست. حسن نیز وزیر خود (ابوالفتح ابن عمید فرزند ابوالفضل) و [[عضدالدوله]] را به یاری بختیار فرستاد،<ref>همدانی، ج۱، ص۲۱۵، ۲۱۸؛ ابن اثیر، ج۸، ص۶۴۳-۶۴۴.</ref> اما پس از رفع غائله، آنان به قلمرو بختیار طمع کردند و او را حبس نمودند.<ref>ابن اثیر، ج۸، ص۶۴۹-۶۵۰.</ref> حسن با شنیدن این خبر بیمار شد که به مرگ وی، در محرّم ۳۶۶ق، انجامید.<ref>مسکویه، ج۶، ص۳۹۷؛ ابن اثیر، ج۸، ص۶۵۱.</ref> | دو سال پایانی عمر حسن بن بویه با حوادثی ناخوشایند همراه بود. در ۳۶۳ق، عزّالدوله بختیار با شورش سپاهیان خود مواجه شد و از حسن یاری خواست. حسن نیز وزیر خود (ابوالفتح ابن عمید فرزند ابوالفضل) و [[عضدالدوله]] را به یاری بختیار فرستاد،<ref>همدانی، ج۱، ص۲۱۵، ۲۱۸؛ ابن اثیر، ج۸، ص۶۴۳-۶۴۴.</ref> اما پس از رفع غائله، آنان به قلمرو بختیار طمع کردند و او را حبس نمودند.<ref>ابن اثیر، ج۸، ص۶۴۹-۶۵۰.</ref> حسن با شنیدن این خبر بیمار شد که به مرگ وی، در محرّم ۳۶۶ق، انجامید.<ref>مسکویه، ج۶، ص۳۹۷؛ ابن اثیر، ج۸، ص۶۵۱.</ref> | ||
با واکنش تند حسن بن بویه و اعلام آمادگی برای اخراج عضدالدوله از | با واکنش تند حسن بن بویه و اعلام آمادگی برای اخراج [[عضدالدوله]] از [[عراق]]، عضدالدوله به فارس بازگشت.<ref>ابن اثیر، ج۸، ص۶۵۲ـ۶۵۳.</ref> اما در ۳۶۵ق، با وساطت اعیان و بزرگان، حسن او را به حضور پذیرفت و قلمرو خود را میان سه فرزند خویش تقسیم نمود. وی [[عضدالدوله]] را به جانشینی خود برگزید و به نیابت از او، مؤیدالدوله را به حکومت اصفهان و همدان، و فخرالدوله را به حکومت [[ری]] گماشت.<ref>ابن اثیر، ج۸، ص۶۶۹-۶۷۰؛ ابن اسفندیار، ج۲، ص۴؛ میرخواند، ج۴، ص۱۴۸.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس|اندازه=ریز|3}} | {{پانویس|اندازه=ریز|3}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
خط ۷۴: | خط ۷۱: | ||
* میرخواند | * میرخواند | ||
* محمدبن عبدالملک همدانی، تکمله تاریخ الطبری، ج۱، چاپ البرت یوسف کنعان، بیروت، ۱۹۶۱م. | * محمدبن عبدالملک همدانی، تکمله تاریخ الطبری، ج۱، چاپ البرت یوسف کنعان، بیروت، ۱۹۶۱م. | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
* منبع مقاله: [http://rch.ac.ir/article/Details/12244 دانشنامۀ جهان اسلام] | * منبع مقاله: [http://rch.ac.ir/article/Details/12244 دانشنامۀ جهان اسلام] | ||
<onlyinclude>{{درجهبندی | <onlyinclude>{{درجهبندی |