کاربر ناشناس
حسن بن بویه: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←نسب) |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حسن بن بویه'''، ملقب به '''رکن الدوله'''، دومین برادر از سه برادرِ مؤسس سلسله [[آل بویه]] و حکمران منطقه جبال. وی برای گسترش قلمرو حکومت آل بویه در مناطق [[ری]]، جبال، [[طبرستان]] و [[گرگان]]، جنگهای متعددی در سالهای متمادی داشت. سرسختترین رقیب او وشمگیر بود که با مرگ او، آرامش بر حکومت آل بویه در ری و طبرستان حاکم شد. حسن اواخر عمرش قلمرو خود را میان سه فرزند خویش تقسیم نموده و عضدالدوله را به جانشینی خود برگزید. | '''حسن بن بویه'''، ملقب به '''رکن الدوله'''، دومین برادر از سه برادرِ مؤسس سلسله [[آل بویه]] و حکمران منطقه جبال است. وی برای گسترش قلمرو حکومت آل بویه در مناطق [[ری]]، جبال، [[طبرستان]] و [[گرگان]]، جنگهای متعددی در سالهای متمادی داشت. سرسختترین رقیب او وشمگیر بود که با مرگ او، آرامش بر حکومت آل بویه در ری و طبرستان حاکم شد. حسن اواخر عمرش قلمرو خود را میان سه فرزند خویش تقسیم نموده و عضدالدوله را به جانشینی خود برگزید. | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
مرداویج، [[علی بن بویه]] (عمادالدوله) را به حکومت کرجِ ابودُلَف (شهری نزدیک اراک کنونی) منصوب کرد.<ref>رجوع کنید به همدانی، ج۱، ص۸۸؛ تتوی و همکاران، ج۳، ص۱۷۶۱.</ref> علی پس از غلبه بر ارَّجان و نوبندجان در ۳۲۱ق، حسن را به کازرون فرستاد. حسن بن بویه پس از جمع آوری خراج منطقه، با حمله یاقوت (عامل خلیفه در فارس) روبه رو شد، اما بر او غلبه یافت و سپس نزد علی برگشت.<ref>مسکویه، ج۵، ص۳۷۱؛ ابن اثیر، ج۸، ص۲۷۰ـ۲۷۲.</ref> | مرداویج، [[علی بن بویه]] (عمادالدوله) را به حکومت کرجِ ابودُلَف (شهری نزدیک اراک کنونی) منصوب کرد.<ref>رجوع کنید به همدانی، ج۱، ص۸۸؛ تتوی و همکاران، ج۳، ص۱۷۶۱.</ref> علی پس از غلبه بر ارَّجان و نوبندجان در ۳۲۱ق، حسن را به کازرون فرستاد. حسن بن بویه پس از جمع آوری خراج منطقه، با حمله یاقوت (عامل خلیفه در فارس) روبه رو شد، اما بر او غلبه یافت و سپس نزد علی برگشت.<ref>مسکویه، ج۵، ص۳۷۱؛ ابن اثیر، ج۸، ص۲۷۰ـ۲۷۲.</ref> | ||
===گروگان | ===به گروگان گرفته شدنِ حسن=== | ||
در ۳۲۲ق، علی به همراه برادرانش، یاقوت را از فارس بیرون کرد و فرمان ولایت آنجا را از خلیفه عباسی، الراضی باللّه، گرفت،<ref>رجوع کنید به مسکویه، ج۵، ص۳۷۳ـ۳۷۴، ۳۹۰؛ همدانی، ج۱، ص۸۸.</ref> اما تهدید جدّی مرداویج ــ که از به قدرت رساندن علی پشیمان بودــ او را ناچار به اطاعت از مرداویج کرد و سبب شد که حسن بن بویه را به عنوان گروگان و ضامن صلح به دربار وی در [[اصفهان]] بفرستد.<ref>رجوع کنید به مسکویه، ج۵، ص۴۰۷؛ ابن اثیر ج۸، ص۲۸۶؛ قس همدانی، ج۱، ص۸۹ـ۹۰، ۲۹۳، که شرح واقعه را به تفصیل آورده اما از گروگان بودن حسن سخن نگفته است.</ref> | در ۳۲۲ق، علی به همراه برادرانش، یاقوت را از فارس بیرون کرد و فرمان ولایت آنجا را از خلیفه عباسی، الراضی باللّه، گرفت،<ref>رجوع کنید به مسکویه، ج۵، ص۳۷۳ـ۳۷۴، ۳۹۰؛ همدانی، ج۱، ص۸۸.</ref> اما تهدید جدّی مرداویج ــ که از به قدرت رساندن علی پشیمان بودــ او را ناچار به اطاعت از مرداویج کرد و سبب شد که حسن بن بویه را به عنوان گروگان و ضامن صلح به دربار وی در [[اصفهان]] بفرستد.<ref>رجوع کنید به مسکویه، ج۵، ص۴۰۷؛ ابن اثیر ج۸، ص۲۸۶؛ قس همدانی، ج۱، ص۸۹ـ۹۰، ۲۹۳، که شرح واقعه را به تفصیل آورده اما از گروگان بودن حسن سخن نگفته است.</ref> | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{ستون-شروع}} | {{ستون-شروع}} | ||
* ابن اثیر؛ | * ابن اثیر؛ | ||
* ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، چاپ عباس اقبال آشتیانی، تهران [? ۱۳۲۰ش[؛ | * ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، چاپ عباس اقبال آشتیانی، تهران [? ۱۳۲۰ش[؛ | ||
* ابن خلّکان؛ | * ابن خلّکان؛ | ||
* احمدبن نصراللّه تتوی و همکاران، تاریخ الفی: تاریخ هزار رساله اسلام، چاپ غلامرضا طباطبایی مجد، تهران ۱۳۸۲ش؛ | * احمدبن نصراللّه تتوی و همکاران، تاریخ الفی: تاریخ هزار رساله اسلام، چاپ غلامرضا طباطبایی مجد، تهران ۱۳۸۲ش؛ | ||
* حمزةبن حسن حمزه اصفهانی، کتاب تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیاء علیهم الصلوة والسلام، برلین ۱۳۴۰؛ | * حمزةبن حسن حمزه اصفهانی، کتاب تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیاء علیهم الصلوة والسلام، برلین ۱۳۴۰؛ | ||
* محمد بن احمد ذهبی، العبر فی خبر من غبر، ج۲، چاپ فؤاد سید، کویت ۱۹۸۴؛ | * محمد بن احمد ذهبی، العبر فی خبر من غبر، ج۲، چاپ فؤاد سید، کویت ۱۹۸۴؛ | ||
* عبدالحی بن ضحاک گردیزی، تاریخ گردیزی، چاپ عبدالحی حبیبی، تهران ۱۳۶۳ش؛ | * عبدالحی بن ضحاک گردیزی، تاریخ گردیزی، چاپ عبدالحی حبیبی، تهران ۱۳۶۳ش؛ | ||
* مسکویه؛ | * مسکویه؛ | ||
* میرخواند؛ | * میرخواند؛ | ||
* محمدبن عبدالملک همدانی، تکمله تاریخ الطبری، ج۱، چاپ البرت یوسف کنعان، بیروت ۱۹۶۱. | * محمدبن عبدالملک همدانی، تکمله تاریخ الطبری، ج۱، چاپ البرت یوسف کنعان، بیروت ۱۹۶۱. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |