مصحف فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

در روایات آمده است که پس از رحلت [[رسول خدا(ص)]]، [[فرشته|فرشته‌ای]] از جانب خدا مطالبی را به حضرت فاطمه(س) [[وحی]] کرد.<ref>الصفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۲.</ref> این فرشته در برخی روایات، «رسول الله [=فرستاده خدا]»<ref>الصفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۳.</ref> و در برخی، «[[جبرئیل]]» دانسته شده است.<ref>الصفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۴.</ref> [[علامه مجلسی]] در وجه جمع این روایات گفته است این دو نام به یک نفر اشاره دارد و مراد از رسول الله، همان جبرئیل است<ref>بحارالانوار، ۲۶/۴۲؛ به نقل مهدوی راد، مصحف فاطمه، ص۷۲.</ref> نه شخص پیامبر(ص). استفاده از عنوان «رسول الله» برای اشاره به [[ملائکه]] و جبرئیل در قرآن<ref>رجوع کنید به: انعام، ۶۱؛ یونس، ۲۱؛ هود، ۸۱؛ مریم، ۱۹؛ حج، ۷۵؛ عنکبوت، ۳۱؛ فاطر، ۱.</ref> و [[سنت]]،<ref>کلینی، ۲/۳۶۵؛ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۲/۲۴۴؛ ابن طاووس، فتح الابواب، ص۱۹۴؛ به نقل مهدوی راد، مصحف فاطمه، ص۷۳.</ref> رایج است.<ref>مهدوی راد، مصحف فاطمه، صص ۷۲-۷۳.</ref>

بنا بر نقل‌های فراوان، مصحف فاطمه(س) چونان میراثی در نزد [[امامان شیعه]] بوده است و آنان در پایان عمرشان، آن را به امام بعدی تحویل می‌دادند. در برخی روایات، همراه داشتن مصحف از نشانه‌های [[امامت]] به شماره آمده است. ازاین رو، مصحف فاطمه، مجموعه‌ای آکنده از حقایق الهی است که پیک ربانی آنها را بر حضرت فاطمه قرائت کرده و [[امیرمؤمنان]] آن را نوشته و پس از حضرت علی(ع) نزد فرزندانش (امامان شیعه) به میراث مانده و اکنون نزد [[امام دوازدهم]] است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ج۲۱، ص۱۲۶؛ مهدوی راد، مصحف فاطمه، ص۸۳-۸۴.</ref>

نقد دیگری که اهل سنت مطرح کرده‌اند این است که اعتقاد به چنین کتابی با [[خاتمیت]] پیامبر اسلام(ع) و قطع نزول [[وحی]] بعد از مرگ آن حضرت(ص) مغایرت دارد.<ref>[http://www.islamweb.net/fatwa/index.php?page=showfatwa&Option=FatwaId&Id=97960 سبب قلة أحادیث فاطمة رضی الله عنها]</ref> برای مثال، دکتر ناصر قفاری، از علمای وهابی معاصر، مدعی شده است که شیعیان با اعتقاد به آمدن وحی بر اهل بیت، «در واقع ادعای نبوّت بر امامان خود کرده است...مثلاً مصحف فاطمه...».<ref>کیانی، مهندس، کدامین راه؟، ص۵، قم، معصومین، نوبت اول، ۱۳۸۵.</ref>

از برخی روایات به دست می‌آید که از همان زمان‌های گذشته، اشکال اول در بین اهل سنت رواج داشته است و آنان می‌پنداشتند که شیعیان معتقدند بخشی از آیات تحریف و حذف شده در قرآن در این مصحف آمده است. از این رو [[ائمه(ع)]] به شدت وجود هر گونه آیات قرآن در این مصحف را انکار کرده‌اند.<ref>مغنیه، محمد جواد، الشیعة فی المیزان، ص۶۱.</ref> در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] می‌خوانیم:

::«این کتاب به اعتقاد همه شیعیان با کتاب مقدّس قرآن متفاوت است و قرآن دیگری در کنار آن به شمار نمی‌رود.<ref>فضل الله،سید محمد حسین، فاطمه زهراء، ترجمه مأ موری، ص۱۶۳، تهران، دارالملک، نوبت اول، ۱۳۸۱.</ref>

در سال های اولیه نام مصحف عَلَم برای قرآن نشده بود. از پیامبر نقل شده است که کسی که قرآن را در مصحف بخواند ثواب بیشتری می برد. در بعضی نصوص تاریخی نیز می بینیم که به هر کتابی مصحف گفته می شد. مانند مصاحف الروم.<ref>مهدوی راد، پژوهشگونه‌ای درباره مصحف فاطمه، ۱۳۸۷، ص ۲۲. </ref>

در روایات اهل سنت آمده است بعد از پیامبر افرادی هستند که با فرشته سخن خواهند گفت. همانطور که در بنی اسرائیل اینگونه بود و این افراد از انبیاء نبوده اند. در منابع [[فریقین]] افراد زیادی از محدثین معرفی شده اند مانند عایشه و عمر در بین اهل سنت و حضرت زهرا س، دوازده امام و سلمان فارسی نزد شیعیان.<ref>مهدوی راد، پژوهشگونه‌ای درباره مصحف فاطمه، ۱۳۸۷، ص ۷۹.</ref>