خلافت بنی‌امیه: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالملک بنیانگذار نوین خلافت اموی در شاخه مروانی بود. او پیش از خلیفه شدن، به [[زهد]] و عبادت شهرت داشت، اما پس از رسیدن به خلافت تغییر رویه داد.<ref>بلاذری، جمل، ج ۷، ص۱۹۴، ۲۰۳، ۲۰۴</ref> عبدالملک کمترین انتقاد را بر نمی‌تافت و در رعایت نظم مالی سختگیر بود.<ref>همان، ج ۷، ص۲۰۶</ref> عبدالملک سیاست پیشین سرکوب [[خوارج]] به ویژه شاخه [[ازارقه]] و کشورگشایی‌ها را با جدیت پی گرفت. در این دوره نقل دیوان از فارسی به عربی به وسیله یک ایرانی انجام گرفت و در حدود سال ۷۵ق سکه ضرب شد.

او با شکست دادن [[مصعب بن زبیر]] در [[عراق]] و [[عبدالله بن زبیر]] در حجاز بساط زبیریان را برچید و [[حجاج بن یوسف ثقفی]] را به ولایت [[مدینه]] و سپس عراق و ایران برگزید.

او می‌خواست جانشینی را از برادرش عبدالعزیز به فرزندانش منتقل کند، اما از این کار منصرف شد. عبدالعزیز در ۸۵ق مرد و ولایتعهدی به ولید و سپس سلیمان و بعد از او مروان بن عبدالملک رسید.<ref>بلاذری، همان، ج۸، ص۱۲۳؛ طبری، همان، ج ۸، ص۴۱۶-۴۱۷؛ نیز نک: خلیفه، ج ۱، ص۳۷۷؛ یعقوبی، ج ۲، ص۳۳۴-۳۳۵</ref> عبدالملک در ۸۶ق درگذشت.