صحیح البخاری (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

صحیح بخاری نزد علمای اهل سنّت اهمیت و اعتبار خاصی دارد؛ اهل سنت در این امر اتّفاق نظر دارند که صحیح‌ترین کتاب پس از [[قرآن]] مجید، صحیح بخاری و پس از آن [[صحیح مسلم]] است.<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب والفنون، ۱۴۱۰/۱۹۹۰، ج۱، ستون ۵۴۱؛ قسطلانی، ارشادالساری فی شرح البخاری، ۱۳۰۵، ج۱، ص۱۹؛ ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة، ۱۳۸۵/۱۹۶۵، ص۹؛ نووی، شرح صحیح مسلم، ۱۴۰۷/ ۱۹۸۷، ج۱، ص۱۲۰</ref> با این‌همه، [[شافعی]] و برخی دیگر، عنوان «اصحّ الکتب» را به «المُوَطَّأ» [[مالک بن انس]] داده‌اند و آن را «اصل اول» و صحیح بخاری را «اصل دوم» نامیده‌اند. ابن حجر<ref>ابن حجر عسقلانی، هدی الساری مقدمة فتح الباری، ۱۴۰۸، ص۸</ref> در توجیه سخن [[شافعی]] گفته که وی هنگامی این حرف را زده که از صحیح بخاری و [[صحیح مسلم]] خبری نبوده است. در هر صورت، در میان اهل سنت هیچ کتابی به شهرت صحیح بخاری نیست و دربارهٔ آن، گاه چنان غلو کرده‌اند که آن را در ردیف [[قرآن]] دانسته‌اند.<ref>اسد حیدر، الامام الصادق والمذاهب الاربعة، ۱۴۰۳/۱۹۸۳، ج۱، جزء ۱، ص۷۸</ref> به گفتهٔ وجدی<ref>وجدی، دائرة معارف القرن الرابع عشر/ العشرین، بیروت، ج۳، ص۴۸۲</ref> بعضی به افرادی پول می‌دادند تا احادیث این کتاب را همچون [[قرآن]] برای جلب برکات و خیرات آسمانی بخوانند. مقبولیت و اعتبار صحیح بخاری از کثرت شروح و تعلیقات و حواشی آن نیز نمایان است.